Charles Spurgeon het eenkeer gepraat van die jong weduwee wat sukkel om haar vyf kinders groot te maak. ‘Sy voel ‘n veer vir ‘n ingewikkelde preek oor een of ander diep teologiese onderwerp,’ het hy gesê. ‘Sy wil net bemoedig word en weet dat die Here haar nie verlaat het nie.’
Ek glo dat Spurgeon ‘n punt beet het. Hoekom moet ons ons dan enigsins steur aan wie presies die 144 000 is? Wat maak dit saak? Ek glo tóg dat dit saakmaak, en hoop om jou te oortuig dat Op.7:1-8 belangrik is vir dinge wat jy op een of ander tydstip in jou lewe gaan teëkom.
Vier engele (v.1)
In die twaalfde jaar van keiser Nero, het Cestius Gallus, die goewerneur van Sirië, met ‘n groot weermag teen Jerusalem gekom. As hy wou kon hy die stad gevat het, maar nadat hy vir ‘n kort rukkie geveg het, het hy sonder rede vir sy soldate gesê om te onttrek. Toe dit gebeur het, het baie van die Jode die stad verlaat soos wat matrose ‘n sinkende skip verlaat.[1]
Nadat Gallus onttrek het, het keiser Nero vir Vespasianus opdrag gegee om Jerusalem te omsingel. Hy het in 67 n.C. daar aangekom. Op 9 Junie van 68 n.C. het Nero selfmoord gepleeg. Van Junie 68 tot Desember 69 het drie keisers die troon bestyg en weer tot ‘n val gekom: Galba, Otho en Vitellius.
Vespasianus is teruggeroep Rome toe om keiser te word. Hy het vir Titus in Jerusalem gelos om die stad te beleër. Titus se soldate het op sy bevele gewag, en vir ‘n wyle van die stad af onttrek. Nóg Christene het hulle kans gesien om na Pella oorkant die Jordaan toe te vlug en dáár te skuil.[2] Hulle het Jesus se waarskuwing in Lk.21:20-21 ernstig opgeneem:
“En wanneer julle Jerusalem deur leërs omsingeld sien, dan moet julle weet dat sy verwoesting naby is. Dan moet die wat in Judéa is, na die berge vlug; en die wat in die stad is, moet uitgaan; en die wat in die buitewyke is, moet nie daar inkom nie.”
Op.7:1-3 wys vir ons dat dit die Here was wat hulle beskerm het. Hfst.6 eindig met ‘n vraag: “die groot dag van sy toorn het gekom, en wie kan bestaan?” (6:17). Hfst.7:1-8 beantwoord hierdie vraag en wys dat die 144 000 wat verseël is nie deur die Here se toorn sou omkom nie. Die 144 000 was verseël net voordat die sewende seël in 8:1-5 gebreek is.
Johannes het gesien hoe vier engele aan die vier uithoeke van die land [Gk. gē] of aarde gestaan het (v.1). Hulle het die vier winde (noord, oos, suid, wes) teruggehou, sodat dit nie op die land, see of teen die bome sou waai nie (v.1).
Volgens Sg.6:5 is die vier winde vier perde wat God se oordele oor die aarde gebring het. In 6:1-8 lees ons van vier perde wat God se oordele gebring het. Die engele in v.1 het die stormwinde van God se oordeel teruggehou, totdat die kinders van God verseël was (v.3).
Toe die Here Jerusalem in 70 n.C. geoordeel het, het die Romeine meer as ‘n miljoen Jode doodgemaak. Van dié wat oorleef het, is baie na die vier windrigtings toe verstrooi (vgl. Jer.49:36, Sg.7:14). God het 144 000 geredde Jode gespaar (v.1, 3). Daarna het Hy sy boodskappers [Gk. aggelos] met die evangelie uitgestuur om die uitverkore heidene uit die vier windrigtings te versamel (Mt.24:31, 28:19).
Een engel (v.2-3)
In Johannes se tyd het ‘n meester sy slawe met ‘n warm yster gebrandmerk, soos wat boere in die ou dae hulle beeste gebrandmerk het. So het hy gewys dat die slawe aan hóm behoort en dat hulle onder sý beskerming is.[3]
In die verse wat volg wys Johannes hoe die Here 144 000 van sy diensknegte of slawe [v.3, Gk. doulos] as sy eiendom verseël, geheilig en afgesonder het (vgl. Hgl.8:6, Eks.28:36). Die seël op hulle voorkoppe het God se Naam op gehad (14:1, 22:4). Hy sou sy verseëldes of uitverkorenes deur die verdrukking bewaar het (Mt.24:22).
‘n Vergelyking tussen 7:4-8 en 14:1, 3 wys vir ons dat al 144 000 verseëldes behoue gebly het. Eusebius bevestig dit en sê dat daar nie een Christen tydens die verwoesting van Jerusalem gesterf het nie. Dit was in hierdie konteks wat Jesus in Lk.21:17-19 vir sy dissipels gesê het:
“En julle sal gehaat wees deur almal ter wille van my Naam. En geen haar van julle hoof sal ooit verlore gaan nie. Deur julle volharding moet julle jul lewe in besit kry.”
Soos wat Lot uit Sodom gevlug het, moes die gelowige Jode uit Jerusalem (Sodom in 11:8) gevlug het. Die Ou Testament sal ons help om hierdie verse beter te verstaan.
In Esg.8 het die Israeliete afgode in die tempel gedien. In Esg.9 het God ses mans (engele) gestuur om hulle dood te maak. Maar voordat Hy dit gedoen het, het Hy vir nóg ‘n man (engel) gesê om dié mense wat nié afgode gedien het nie, op hulle voorkoppe te seël.
Toe hy dit klaar gedoen het, het die ander ses mans deur die tempel en die stad gegaan om dié mense dood te maak wat nie ‘n seël op hulle voorkoppe gehad het nie. In Esg.10 het God se heerlikheid die tempel verlaat.
Toe Johannes v.1-8 geskryf het, het hy Esg.8-10 in gedagte gehad. Hy het ‘n vyfde engel gesien wat van die ooste af gekom het waar die son opkom (v.2). Van waar Johannes op die eiland Patmos was (1:9), was Israel in die ooste. Die lewende God het sy engel na Israel toe gestuur om die 144 000 Jode te verseël, voordat die res van die volk onder sy oordele sou omkom (v.2-3).
Die engel met die seël het vir die ander engele gesê om nie die land, see of bome te beskadig (hfst.8-9, 16), totdat hy die 144 000 op hulle voorkoppe geseël het nie (v.2-3). Hulle sou nie soos die res van die Jode onder God se vreeslike oordele gesterf het nie (9:4, Eks.12:7, 13, 22-23). Daar moes ‘n oorblyfsel gewees het (Rm.11:2-5, 9:27-28), omdat God beplan het om in die toekoms baie Jode te red (Rm.11).
144 000 Jode (v.4-8)
Die Jehova’s Getuies glo dat daar net 144 000 gesalfde Christene in die hemel sal wees, en dat die res op die nuwe aarde sal woon. Maar is dit wat die 144 000 in Openbaring beteken? Wie was die 144 000?
Sommige geleerdes glo dat hierdie ‘n simboliese voorstelling van die ganse kerk op aarde is. Hulle verwys na Jk.1:1 wat van Christene praat as die 12 stamme wat verstrooi is. Hulle sê ook dat hierdie nie letterlik na Joodse gelowiges kan verwys nie, omdat 10 van die 12 stamme in 722 v.C. deur die Assiriërs weggevoer is, en nooit weer na Israel toe teruggekeer het nie.
Volgens hulle kan die 144 000 ook nie na Jode verwys nie, omdat Levi onder die stamme getel word (in die Ou Testament tel hy nie as een van die 12 stamme nie), omdat Dan weggelaat is, en omdat Josef vir Efraim vervang.
Ek stem nie met hierdie siening saam nie. My redes is soos volg:
[1] Jakobus was die leier van die kerk in Jerusalem (Hd.21:18, Gal.1:18-19, 2:9). Daarom glo ek dat die 12 verstrooide stamme in Jk.1:1 na geredde Jode verwys wat deur die vervolging in Jerusalem oor die aarde versprei is (Hd.8:4, 11:19).
[2] Nadat die Assiriërs die 10 noordelike stamme weggevoer het, lees ons nog van Aser, Manasse, Sebulon en Levi (2 Kron.30:5, 10-11, Mt.4:13, 15, Hd.4:36, Lk.2:36).
[3] Daar is ‘n duidelike kontras tussen die ontelbare menigte uit elke stam en taal en volk en nasie in v.9, en die 144 000 Jode in v.4-8.
[4] Levi word onder die stamme getel om te wys dat sommige van die priesters gered was (Hd.6:7). Johannes wys ook vir ons dat Levi nie meer God se spesiale stam van priesters is nie (Heb.7:11-14), maar dat elke gelowige ‘n priester is (5:10, 1 Pt.2:9).
[5] Alhoewel Efraim Josef se jongste seun was, was hy die vernaamste (Gn.48:19-21). Josef en Efraim is dus partykeer sinonieme terme (Esg.37:16, 19, Ps.78:67).
[6] Hoekom word Dan nie genoem nie? Rgt.18 en 1 Kon.12:28-30 wys vir ons hoe Dan hulleself oorgegee het aan afgodery. Volgens 2 Kon.17:21-23 was dit a.g.v. hierdie afgodery wat die Here vir Israel Assirië toe gestuur het. Volgens Dt.29:16-28 sou God dié wat hulleself só aan afgodery gegee het, heeltemal uitgewis het soos Sodom en Gomorra.
[7] Dit is belangrik om te weet dat Juda bo aan die lys is en dat hy voor die eersgebore Ruben genoem word, omdat die Messias uit sy nageslag gekom het (5:5, Gn.49:8-10).
My gevolgtrekking dan is dat die 144 000 na geredde Jode verwys wat die verwoesting van Jerusalem in 70 n.C. oorleef het. Volgens 14:3-4 is hulle die eerstevrug van God se verlossing; ‘n groot oes van heidene sou ná hulle gevolg het (Rm.11:16, Jk.1:1, 18, Sp.3:9-10).
Ek dink nie dit maak veel saak of dit ‘n letterlike getal is wat tot die naaste duisend afgerond is, en of dit ‘n simboliese getal van 122 x 103 is nie. Die punt is dat God se kinders sy oordele oorleef het.
Op.7:1-8 waarborg egter nie dat elke gelowige van lyding gespaar sal word nie. Daar is nie ‘n belofte in die Bybel wat sê jy sal nie met kanker gediagnoseer word, skelms sal nie in jou huis inbreek terwyl jy slaap, almal sal van jou hou, of jou kinders sal nie voor jou doodgaan nie.
Die bewaring wat vir die 144 000 gegeld het, geld nie noodwendig op presies dieselfde manier vir ons nie. Omdat Op.7:1-8 meer oor geestelike beskerming gaan as oor fisiese beskerming, geld die beginsels in dié teks vir alle Christene.
God sal nie toelaat dat enigiets of iemand jou redding van jou af wegvat nie. Mense kan jou liggaam doodmaak, maar hulle kan nie jou siel doodmaak nie (Lk.12:4). Hulle kan jou nie van God se liefde skei of jou uit sy hand uitruk nie (Rm.8:38-39, Jh.10:28-29).
God het jou met sy Gees verseël om te wys dat jy syne is (2 Kor.1:22, Ef.1:13, 4:30, 1 Jh.3:24, 4:13, 2 Tm.2:19). Jy hoef dan nie bang te wees dat die 666 op jou of jou gelowige kinders se voorkoppe sal wees nie – jy behoort aan die Here; sý seël is soos ‘n warm yster in jou hart en in jou gedagtes ingebrand.
Hy wat die goeie werk van verlossing in jou hart begin het, sal jou tot die einde toe bewaar (Fil.1:6). Deur sy krag en ons geloof, bewaar Hy ons vir die hemel en die hemel vir ons (1 Pt.1:4-5). As jy regtig in Jesus glo en op Hom alleen vertrou om gered te word, hoef jy nie bang te wees dat jy van die geloof afvallig sal raak soos ‘n man wat skeef trap en van ‘n hoë krans af val nie. God sal jou bewaar, sodat jy nie struikel nie (Jud.1, 24). Hy sal jou van die duiwel se strikke bewaar, en jou veilig tot in die hemel bring (2 Tm.4:18). Omdat Hy getrou is en nie sy beloftes kan breek nie, sal Hy seker maak dat jy op die laaste dag skoner is as ‘n wit hemp wat sewe keer in JIK gebleik is (1 Kor.1:8-9, 1 Ts.5:23-24).
Net soos Hy met die 144 000 gedoen het, sal Hy al sy kinders veilig in die hemel inbring (14:1). As jy in die hemel kom sal daar nie leë trone, harpe vol van stof is, krone met spinnerakke, of leë kamers wees nie. Jesus het vir elkeen wat in Hom glo, asook vir dié wat nog in Hom sál glo (Jh.17:20) iets spesiaal voorberei.
Hier moet ons egter versigtig wees. God se bewaring beteken nie jy kan passief sit en wag vir die Here om alles te doen nie. Jesus het 40 jaar tevore vir die gelowige Jode gesê om te vlug wanneer die Romeine Jerusalem omsingel (Lk.21:20-21). Maar Hy was nie van plan om namens hulle te vlug nie. En net so sal die Here vir jou die krag, genade en gewilligheid gee om tot die einde toe te volhard, maar Hy gaan dit nie vír jou doen nie – jý moet volhard (Fil.2:12-13).
Soos jou liggaam deur suurstof, kos en water bly lewe, sal God jou deur jou volharding tot die einde toe bewaar. Waarin moet jy volhard?
- Jy moet aanhou om in Jesus te glo (Kol.1:23, 1 Pt.1:5).
- Jy moet in die Woord en gebed volhard (1 Kor.15:1-2, 2 Pt.1:19, Jud.20-21).
- Jy moet saam met ander gelowiges volhard, en nie van die gemeentelike byeenkomste af wegbly nie (Ef.4:11-13, Heb.10:24-25, 1 Jh.2:19).
- Jy moet volhard in bekering en heiligmaking (Heb.3:12-14, 12:14).
- Jy moet vasbyt in beproewing. Die Here stuur dit juis om jou van die verkeerde pad af weg te draai, sodat jy op die regte pad kan bly (Heb.12:5-11, Jk.1:3).
Hoe kon iemand in Johannes se tyd geweet het of hy deel van die 144 000 was? En hoe kan iemand in ons tyd weet of hy met die Heilige Gees verseël is? Daar is tog nie ‘n sigbare merk op mense se voorkoppe nie. Hoe kan jy dan met sekerheid weet dat jy gered is en dat jy oppad is hemel toe?
As jy met die Heilige Gees verseël is en Hy in jou woon, sal jy die vrug van die Gees dra. Jy sal nie in hierdie lewe al volmaak wees nie, maar jou lewe sal gekenmerk wees deur ‘n liefde vir God, blydskap in Hom, vrede in jou hart, geduld met ander, vriendelikheid, goeie werke, getrouheid en lojaliteit, sagmoedigheid en selfbeheersing (Gal.5:22-23).
Iemand wie se lewe deur die volgende dinge gekenmerk word, het nie die Gees van God in hom nie, en is daarom nie gered nie: seksuele sonde, onreinheid, afgodery, heksery, towery, bakleiery, humeurigheid, onenigheid, verdeeldheid, jaloesie, verslawing, ander sondes (Gal.5:19-21).
Dié wat aan die Here behoort sal van sonde af wegdraai en doen wat God in die Bybel sê, hulle sal ander gelowiges op praktiese maniere liefhê, en hulle sal glo wat die Bybel oor Jesus se Persoon en sy verlossingswerk sê (2 Tm.2:19, 1 Jh.1-5).
Wat van jou: wys jou lewe dat jy met die Heilige Gees verseël is? Miskien pla dit jou nie eers dat jy ongered is nie. Of dalk pla dit jou ‘n bietjie, maar jy is te lief vir jou sonde en wil dit nie los nie. Moenie die Here se geduld toets of dink dat jy gou op jou sterfbed dinge met Hom kan regmaak nie. Iemand wat die waarheid ken en opsetlik met sy sonde aanhou, sal baie streng geoordeel word.
Om te dink dat die Here jou sal aanneem omdat jy meer goeie werke as sonde gedoen het, is soos om te dink jy kan met ‘n zoeloe skild ‘n lorrie keer wat teen 140 km/h op jou afkom. As jy nie van jou sonde af wegdraai en in Jesus glo nie, sal God se toorn jou verpletter.
Dalk wíl jy gered word en met die Gees verseël word, maar jy weet nie hoe nie. Die stormwind van God se oordeel kan jou nie skade aandoen as jy deur bekering uit die riethuise van jou selfregverdige en sondige lewe uit wegvlug, en deur geloof in die staal en beton vesting van Jesus se kruisdood en opstanding wegkruip nie. Miskien weet jy nogsteeds nie hoe om dit te doen nie. Roep in desperaatheid die Here aan – Hy sal jou help (Rm.10:13).
In John Bunyan se Pilgrim’s Progress is daar ‘n karakter genaamd Little-faith. Terwyl hy oppad was na die hemelse stad toe, het Faint-heart, Mistrust, en Guilt hom beroof. Faint-heart en Mistrust het sy beursie en sy silwer gesteel, en Guilt het hom met ‘n swaar knuppel oor die kop geslaan. Hulle het gevlug toe hulle Great-grace hoor aankom het.
Little-faith het later bygekom. Hulle het nie sy kosbare juwele gesteel nie, en hy het ook nog ‘n bietjie geld oorgehad om hom op sy reis voort te help. Hulle het ook nie sy sertifikaat gekry wat hy nodig gehad het om in die hemelse stad in te kom nie.
Bunyan se punt is om vir ons te leer dat jy gered kan wees (jy het ‘n sertifikaat en juwele), selfs as jy nie sekerheid van redding het nie (jou geld en silwer is gesteel). Om seker te wees dat jy met die Gees verseël is en dat jy aan die Here behoort, is nie dieselfde as om gered te wees nie.
As redding die wortels is, is sekerheid van redding die blom. Jy kan die wortels sonder die blom hê, maar dit sal beter wees as jy beide het. Maar selfs as jy nie die blom het nie, sal die Here vir jou genoeg water gee, sodat jy deur die droë maande van jou Christelike lewe behoue kan bly.
[1] Josephus, The Wars of the Jews, Book 2, ch.19:7, 9 & 20:1
[2] Doug van Meter, http://brackenhurstbaptist.co.za/the-144000-who-are-they/; Josephus, Ibid, Book 4 ch.9:1-2; Eusebius of Caesarea, Ecclesiastical History, Book III, ch.5
[3] G.K. Beale aangehaal in Steve Gregg, Revelation: Four Views – A Parallel Commentary, p.173