Maak die beste van jou beproewing

On By baptistekerkkemptonparkIn Beproewings en siekte,Dissipline,Sonde

Blacksmith

Stuart Olyott het eenkeer in ‘n preek gesê: ‘Dit is nie beproewing wat jou heilig maak nie, maar jou reaksie daarop.’ Ons moet reg reageer op ons beproewings en dit nie mors nie. Toe ek eenkeer deur ‘n beproewing gaan, toe vra ek ‘n vriend om vir my te bid. Sy reaksie het my gehelp: ‘I want to encourage you not to waste this time of discouragement. The Puritans used to say that it was common sense to put the seal of the wax on when it was soft. You are tender right now. The wound is open… I want to encourage you to seek what the Lord can teach you in this time, while the wound is open.’

Toe John Piper jare gelede kanker kry, toe skryf hy ‘n boekie met die titel: ‘Don’t waste your cancer.’ Hy wou sy kanker gebruik om die Here te dien en te verheerlik. Ons moet so wees. Moenie heel eerste bid dat die Here die beproewing sal wegvat nie, maar dat jy daaruit sal leer. Anders is jou beproewing so sinneloos soos Israel s’n in Jes. 48.

 

  1. Skynheiligheid (v.1-2)

Het jy al ouers ontmoet wat vier of vyf keer dieselfde ding vir hulle kinders sê, omdat hulle nie luister nie? Omdat Israel nie wou hoor nie (v.8), moes die Here vier keer vir hulle sê om te luister (v.1, 12, 14, 16). Israel het gesê dat hulle God se volk is, en dat hulle uit Jakob ontspring het soos wat ‘n rivier uit ‘n fontein ontspring (v.1, Ps. 68:27). Hulle het by die God van Israel gesweer en gesê dat Hy húlle God is (v.1, Deut. 6:13, 10:20).

Maar hulle het dit nie opreg en in waarheid bedoel nie (v.1). Hulle het m.a.w. by Hom gesweer, terwyl hulle leuens vertel (Lev. 19:12, Matt. 23:16-22). Hulle het bely dat hulle Hom ken, maar hulle het Hom nie in hulle harte liefgehad nie (29:13). Hul het geroem dat hulle van die heilige stad (Jerusalem) af kom, en dat hulle op die God van Israel, die Here van die leërskare, steun (v.2). Hulle het gedink dat hierdie dinge outomaties vir hulle seën bring. Is dit enige wonder dat die Here hulle getugtig het?

Ons moenie soos hulle wees nie. Moenie in jou Baptiste, Dopper of enige ander identiteit roem, en dink dat die Here jou daarvoor sal seën as jy in die week in sonde leef nie. Moenie soos Israel die Here se Naam bely, terwyl jy ongehoorsaam lewe nie (Luk. 6:46, Tit. 1:16). Lei eerder ‘n lewe wat by jou Christelike getuienis pas (Ef. 4:1, Fil. 1:27, Kol. 1:10). Hoe mense jou by die kerk, die werk, die braai en in jou familie sien, moet met mekaar ooreenstem en ‘n geheelbeeld vorm.

 

  1. Hardkoppigheid (v.3-8)

Rifrûe is bekend vir hulle hardkoppigheid. Hulle luister vir hulleself. My rifrug luister net as dit hom pas. God het geweet dat Israel so is. Hulle was hardkoppig in Egipte, in die woestyn, in die tyd van die Rigters en Israel se konings, en met die profete. Hulle het onbuigbare en harde nekke gehad soos yster; hulle voorkoppe was soos brons sodat hulle nie van gedagte wou verander nie (v.4, Deut. 9:24, Eseg. 3:7, Hand. 7:51).

Daarom het die Here lank voor die tyd gesê dat Hy sy volk gaan bevry en nuwe dinge gaan doen. Hy het dit vooraf gesê, sodat Israel dit kon sien, hoor en die Here erken. Hy wou nie hê dat hulle moes sê hulle het dit lankal geweet, of dat hulle afgode hierdie verlossing bewerk het nie (v.5-8, Eks. 10:4). Die afgode kon nie die toekoms voorspel en dit uitvoer soos die Here nie (v.3, 41:22-23).

Maar t.s.v. die Here se voorspellings het Israel rebels gebly. Hulle ore was nie oop vir die Here nie (v.8). Hulle was ontrou en rebels soos voor hulle geboorte (v.8, Gen. 25:22, 26, Ps. 51:7, 58:4). Dit is tragies as ons soos hulle is en die beproewing nie help nie. Die beproewing is ‘n vuuroond, maar as jou hart hard is bak die beproewing jou harder.

Bid dat die Here jou hart van klip sal uithaal en vir jou ‘n hart van vlees sal gee wat sensitief is vir Hom (Eseg. 36:26). Bid vir ‘n hart wat gewillig is om te verander; ‘n hart wat sag is sodat die Here dit kan vorm. Bid vir oop ore, sodat jy kan hoor wat Hy jou wil leer (v.8, Ps. 119:71).

 

  1. Beheerstheid (v.9-11)

Wanneer ‘n pa met sy 5-jarige seuntjie stoei, hou hy terug sodat hy nie die kind seermaak nie. Die Here is so. Hy het sy krag beheer en nie vir Israel volgens haar rebelsheid gestraf nie (v.8-9). Tot sy eer het Hy die volk gered. Omdat Hy wou hê dat sy Hom moet prys en dat die nasies Hom nie moet belaster nie, het Hy haar nie afgesny nie (v.9, 11, Eks. 20:7, Eseg. 36:20-23, Matt. 6:9, Rom. 2:24).

God het sy volk uit die smeltkroes van ellende in Egipte gered (Deut. 4:20). As Hy haar soos silwer in die smeltkroes gelos het om die onsuiwerhede weg te brand, sou sy verwoes gewees het omdat sy byna nét uit onsuiwerhede bestaan het (v.10, 1:22). God se tugtiging in Babilon was ook nie genoeg om Israel se onsuiwerhede weg te vat nie (v.10, Jer. 6:29-30). Die Here moes haar weer suiwer.

Die Here doen dit met ons ook. Dit is genade, want as Hy ons in een sessie moes suiwer het Hy ons a.g.v. die sonde in ons harte weggebrand. Die Here tugtig ons nie na verdienste nie (Ps. 103:10, 130:3). Prys Hom daarvoor! Hy tugtig ons om Homself te verheerlik. Sy eer moet ook ons doel wees wanneer Hy ons tugtig (v.11).

Moenie geld, jou goeie planne, die feit dat jy koel kop gebly het, die internet, jou intellek, ander mense, of enige afgod prys as jy deur die beproewing gekom het nie. Gee aan God alleen die eer: Soli Deo Gloria (v.11). Vra jouself hoe jy Hom kan verheerlik in jou beproewing, en nie net hoe jy gou uit dit kan kom nie (v.11). Dink meer aan die heerlikheid van God as aan jou eie gemak (v.11).

 

  1. Liefde (v.12-16)

‘n Man wat aan dwelms verslaaf was het vir my gesê dat sy ma hom nooit weggegooi het nie, maar dat sy hom altyd versorg het. Israel was so. Selfs toe sy opgemors het, het die Here weer met haar gepraat en haar daaraan herinner dat sy aan Hom behoort (v.12). Die God wat haar geroep het is die Eerste uit wie alles ontstaan het, die Laaste vir wie alles bestaan (v.12, 41:4, 44:6, Op. 1:8, 17, 2:8, 22:13). Hy het die fondasie van die aarde gelê, die hemel uitgesprei, en hou alles deur sy mag in stand (v.13, 40:12, 22, 42:5, Job 38:4-7, Kol. 1:17, Heb. 1:3). Soos wat die skepping na God luister, moes Israel na Hom luister (v.14). Wat het Hy vir haar gesê?

Anders as die afgode kon die Here sy volk uit Babilon vrylaat (v.14). Hy het sy volk liefgehad en Babilon om hulle ontwil gestraf (v.14, Deut. 7:7-8). Hy het vir Kores geroep en gemaak dat hy suksesvol teen Babilon veg (v.15, 45:1-2, 46:11). Soos die Here duidelik deur Moses en die profete gepraat het, het Hy die volk duidelik van Kores vertel (v.16, 45:19). In die Nuwe Testament het Hy die Messias en die Heilige Gees gestuur om duidelik met die volk te praat (v.16, Joh. 1:1, 14, 18, 16:13). Die Drie-Enige God het met sy volk gepraat (v.16).

Hoe help v.12-16 jou in beproewing?

[a] Die ewige, Drie-Enige Skeppergod is vir jou in beproewing (Rom. 8:31). Dalk voel jy soos Job en dink jy dat Hy teen jou is, maar Hy is lief vir jou (v.14). As jy aan sy liefde twyfel, dink aan die kruis (Rom. 8:32, 1Joh. 4:10).

[b] Die Here sal jou red van die vyand wat jou onderdruk (v.14). Satan sal nie vir altyd die oorhand hê nie. “En die God van vrede sal die Satan spoedig onder julle voete verbrysel.” (Rom. 16:20).

[c] Moenie die Bybel afskeep in jou beproewing nie. Volhard in jou stiltetyd en luister na wat die Here vir jou sê (v.16). Lees en bid veral die Psalms.

 

  1. Boosheid (v.17-22)

Waaraan dink jy as jy die woord ‘boosheid’ hoor? Verkragting, moord, seksuele losbandigheid, dronkenskap, vuil taal? In v.17-22 gaan boosheid oor Israel wat haar voordele misbruik het en nie ná die tugtiging teruggekeer het na God toe nie. Hy het haar verlos, is die Heilige van Israel en haar God, het haar geleer om voordeel te trek uit die Woord en ‘n persoonlike verhouding met Hom, en het haar op die regte pad gelei (v.17, 30:21, Ps. 25:12, 119:105).

Maar sy het nie geluister nie. Sy het die Here se gebooie geïgnoreer en sy vrede en geregtigheid wat so aanhoudend is soos ‘n rivier en die golwe van die see, verbeur (v.18). Verder het Israel ook die Here seën verbeur. Hy het haar nageslag uitgedun, sodat sy nie soos die sand van die see was nie (v.19, Gen. 13:16, 22:17).

Die Here het egter ‘n oorblyfsel uit Babilon laat terugkeer, aan haar groot blydskap gegee, en gesê dat sy dit aan die nasies moet verkondig (v.20). Hy het ook vir die volk voorsien soos Hy met die uittog uit Egipte water uit die rots voorsien het (v.21, Eks. 17:1-7). Maar Israel het die Here se goedheid verag en boos gebly (v.22). ‘Leaving Babylon, the people do not escape from their own character… To come home to Canaan is not to come back to God.’ [Alec Motyer, The Prophecy of Isaiah (Leicester: Inter-Varsity Press, 1993), 382].

Die vraag wat jy jouself dus in beproewing moet vra, is of jy jou sonde gelos het om terug te keer na die Here toe? Het jy jou opnuut aan Hom toegewy? Het jy Hom vir Jesus se kruisdood gedank, omdat daar by Hom oorvloedige genade is? As jy met jou sonde aanhou en nie deur Jesus se kruisdood vergifnis ontvang nie, sal jy nooit vrede hê nie (v.22, 57:21).

As die beproewing jou nie verander nie beteken dit so min soos Israel se 70 jaar in Babilon: hulle was so ongehoorsaam, boos, hardkoppig en onveranderd soos voorheen (v.22, 18, 45:25). Met dit in gedagte het ‘n sendeling eenkeer vir my gesê: ‘Learn your lessons wel, want as jy dit nie leer nie sal die Here jou daardeur vat totdat jy jou les geleer het.’

Jy sal soos ‘n perd wees wat ‘n stang in sy bek moet kry om naby die Here te bly (Ps. 32:9). Moenie so wees nie. Dit is baie beter om Petrus se raad te volg: “Verneder julle dan onder die kragtige hand van God, sodat Hy julle kan verhoog op die regte tyd. Werp al julle bekommernis op Hom, want Hy sorg vir julle.” (1Pet. 5:6-7).

 

Wat beteken jou doop?

On By baptistekerkkemptonparkIn Doop

Baptism

Oor die jare het ek mense ontmoet wat vir vreemde redes gedoop wou word. Party wou gedoop word, omdat dit spesiaal sou wees as die hele familie saam gedoop word. Ander wou gedoop word, sodat hulle lidmate kon wees en ‘n gemeente kon hê om hulle te trou en eendag te begrawe.

Een vrou wou graag op haar verjaarsdag gedoop word, sodat haar geboorte dag meer spesiaal kon wees. Ander wou gedoop word om hulle sonde weg te was, of omdat hulle in die hemel wou kom.

Aan die ander kant is daar mense wat nié gedoop wil word nie, omdat hulle as babas gedoop is, omdat hulle eers wil ophou rook, omdat hulle skaam is vir mense, of omdat hulle bang is vir water. Maar hierdie dinge is verkeerde redes vir hoekom iemand gedoop moet word of nie. Mense wat dit glo verstaan nie wat die doop beteken nie. Maar wat beteken die doop dan? Rom. 6:1-5 wys vir ons.

 

  1. Die teks

‘n Paar weke gelede het ek ‘n man by ‘n begrafnis ontmoet. Hy het min of meer die volgende gesê: ‘Sonde is nie een of ander daad nie. Sonde is iets wat in die Ou Testament bestaan het. Maar toe Jesus sterf, toe red Hy ons van ‘n sondige natuur. Ons kan dus nie meer sondig nie.’

Dit het vir my geklink of hy God se genade wil misbruik om die mens se sonde te bedek en te verskoon. Dit is asof hy gesê het: ‘God se genade is groter as ons sonde, en daarom kan ons maar sonde doen. God is genadig en sal ons altyd weer vergewe.’ (v.1, 5:20).

Genade word m.a.w. ‘n dekmantel of rookskerm om die mens se sonde te verskoon (Gal. 5:13, 1Pet. 2:16, Jud. 4). Het jy al ooit so gedink? Het jy al ooit vir jouself gesê: ‘Ek gaan maar hierdie sonde doen en later vergifnis vra, bid en die nagmaal gebruik. God is mos genadig. Dit is sy werk om te vergewe’?

As jy so redeneer verstaan jy nie God se genade nie. Genade is nie ‘n lisensie vir sonde nie, maar gee eerder aan ons die krag om dit te oorwin. As jy in sonde lewe het jy nog nie God se genade gesmaak nie. Jy is soos iemand wat vrygelaat word uit die tronk en dan sê: ‘Ek is vry om terug te gaan tronk toe as ek wil.’ Maar in daardie geval is jy nie vry nie. Hoe kan jy dood wees vir sonde as jy nog daarin lewe (v.2)?

Dit is nie genoeg om te sê jy is ‘n Christen nie. Haat jy jou sonde, treur jy daaroor, veg en bid jy daarteen, gehoorsaam jy die Bybel? Moenie sê jy is ‘n Christen as jy dronk word, homoseksueel is in woord en daad, met jou meisie of kêrel slaap, egbreuk pleeg, ongehoorsaam is, ens. nie (1Kor. 6:9-10).

Christene doen sonde, maar geen Christen leef daarin nie (v.3). As jy anders dink, verstaan jy nie Christenskap nie: “Of weet julle nie…?” (v.3). Jy verstaan ook nie wat die doop beteken nie (v.3). Wat beteken dit? Die doop wys dat jy een is met Jesus, die Vader, en die Heilige Gees (v.3, Matt. 28:19). Wat waar is van Jesus, is ook waar van ons.

[a] Jesus het ‘n vuurdoop aan die kruis ondergaan (Luk. 12:50). Die vloed van God se toorn was op Hom vir ons sonde. Die ou mens van Rom. 5 het saam met Hom gesterf (Gal. 2:20a, 6:14). God het sy dood aanvaar, asof jy vir jou eie sonde gesterf het (v.3).

[b] Toe jy onder die doopwater ingaan is jy saam met Hom begrawe (v.3-4). Die feit dat jy begrawe is wys dat jy regtig gesterf het, en dat jy nie maar net geslaap het nie. Omdat jy dan regtig vir die sonde gesterf het, kan jy nie eers ‘n bietjie daarvoor leef nie (v.1). Jou hand of voet het nie uit die doopwater uitgesteek om nog ‘n bietjie sonde te doen nie. As jy nie gedoop is nie, sal jy makliker vergeet dat jy dood is vir die sonde (v.3-4, 1-2). Word dus gedoop, en moenie langer uitstel nie.

[c] As jy uit die water opkom, wys jy dat jy saam met Jesus opgestaan het deur God se heerlike krag wat Hom uit die dood uit opwek het (v.4, 2Kor. 13:4, Gal. 1:1, Ef. 1:19-20, Kol. 2:12). Nou kan jy elke dag as ‘n nuwe mens in Hom lewe (v.4, 2Kor. 5:17, Gal. 2:20b, 5:16, 25).

As jy jouself ‘n Christen noem en gedoop is, maar nie nuut lewe nie lieg jy. Jou doop beteken niks. Hoe kan jy vir Jesus lewe as jy nie ook vir die sonde gesterf het nie? Dit is onmoontlik (v.5, 1-2).

 

  1. Die toepassing

Het jy al ‘n ateïs of ander ongelowige ontmoet wat die Bybel goed ken, maar nie daarvolgens lewe nie? Ken jy ‘n kerkmens wat oor die Bybel praat, maar dit nie doen nie? So iemand mislei homself om te dink dat hy ‘n Christen is (Jak. 1:22). God het nie die Bybel gegee net sodat ons dit kan ken nie, maar sodat ons dit kan doen.

Dit geld ook vir die doop. Jy kan dit teologies goed verduidelik, maar as jy dit nie doen en verander word nie, verstaan jy dit nie. Die teendeel is ook waar: jy kan nie die doop reg toepas as jy dit nie eers verstaan het nie. Laat my toe om die Nuwe Testamentiese lering oor die doop te verduidelik en dit daarna toe te pas.

Die doop is net vir gelowiges (v.3-4, Matt. 28:19, Mark. 16:16, Hand. 2:38, 8:12, 35-38, 9:18, 10:47-48, 16:14-15, 31-34, 18:8, 22:16, Gal. 3:26-27, 1Pet. 3:21). Selfs waar gesinne gedoop is, het hulle die evangelie gehoor, hulle bekeer, geglo, en die Heilige Gees ontvang (Hand. 2:39, 10:2, 24, 44, 47-48, 11:14-17, 16:31-34, 18:8). Nêrens in die Bybel is daar enige rekord van ongelowiges wat gedoop is nie.

Maar wat van die Ou Testament waar babas besny is om te wys dat hulle deel van God se volk is? Dit is die ou verbond. In die nuwe verbond word jy nie deur geboorte deel van die verbondsvolk nie. Jy word eerder deel deur wedergeboorte (Heb. 8:8-12). Net soos wat die besnydenis in die Ou Testament op geboorte gevolg het, volg die besnydenis van die hart (waarin die Heilige Gees ons sonde wegsny) en die doop in Nuwe Testament op wedergeboorte (Kol. 2:11-12).

Soos wat daar vrugwater is by geboorte, wys die water in die doop dat daar ‘n geestelike geboorte plaasgevind het, asook dat die Heilige Gees die persoon se hart skoon gewas het (Eseg. 36:25-27, Joh. 3:5). Hoe moet ‘n mens gedoop word? Die Griekse woord baptizõ beteken om te onderdompel [James Strong, Strong’s Hebrew and Greek Dictionaries: G907 (www.e-sword.net, 1890, Public Domain). Sien ook Thayer’s Greek Definitions (www.e-sword.net, 1886, 1889, Public Domain)]. Soos reeds gesê wys dit dat die persoon saam met Jesus begrawe is en opgestaan het (v.3-4). Wat beteken die bg. lering oor die doop prakties?

[a] Waar ‘n baba besprinkel word is daar geen geloof nie. Sy of haar doop illustreer ook nie ‘n begrafnis en opstanding saam met Jesus nie, en is dus nie die Nuwe Testamentiese doop van v.3-4 nie. Indien jy as baba besprinkel is, moet jy gedoop word. As jy dit doen word jy nie weer gedoop nie, maar reg gedoop volgens die Bybel.

Charles Spurgeon vertel van een van sy ouderlinge wat vier keer gedoop is. As baba het sy ouers hom laat besprinkel, maar hy was so siek dat die predikant dit nie volgens die nasionale kerk se Gebedsboek kon afhandel nie. Toe hy beter word, toe vat sy ouers hom terug om die doop af te handel. Die predikant het vir hom ‘n dogtertjie se naam gegee. Hulle het hom toe weer laat doop en ‘n seuntjie se naam vir hom gegee.

Toe hy groot word het hy tot bekering gekom en is hy gedoop. Spurgeon sê: ‘I baptized him after the Scriptural order; but the Church of England had made three attempts to baptize him, and had failed every time!’ [C.H. Spurgeon, Autobiography: The Early Years (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1962), 152].

[b] Indien jy as volwassene gedoop is sonder geloof, beteken dit niks. Wat help dit jy dat jy die teken het dat God jou skoon gewas het en dat jy een is met Hom, as jy nie die realiteit daarvan in jou hart ervaar het nie? Word gedoop.

[c] Party kerke onderdompel drie keer om uit te beeld dat Jesus vir drie dae in die graf was, asook dat die Een God in drie Persone bestaan. Ons onderdompel een keer om te wys dat Jesus een keer begrawe is en opgestaan het, asook dat ons in die een Naam van die Vader, die Seun, en die Heilige Gees gedoop word (v.3-4, Matt. 28:19). Indien jy drie keer onderdompel is en in Jesus geglo het toe jy dit doen, vereis ons nie dat jy weer gedoop moet word nie.

[d] Wat as die persoon wat jou gedoop het later die pad byster raak? Dit is nie die doper wat belangrik is nie (1Kor. 1:13-14). Die vraag is eerder of jy in die Drie-Enige God glo in wie se Naam jy gedoop word (Matt. 28:19)? As jy deur ‘n kultus gedoop is tel dit nie, omdat hulle jou in ‘n vals god se naam gedoop het. Jy moet gedoop word in die Naam van die ware God, terwyl jy Hom in geloof aanroep.

[e] Die doop maak jou nie een met God nie. God het jou reeds voor die skepping in Christus verkies. God reken sy Seun se perfekte lewe, kruisdood, opstanding en hemelvaart as joune (Ef. 1:3-14, 2:6, Kol. 3:3). Jy kan die voordele daarvan geniet deur die geloof (Rom. 3-4). Die doop illustreer hierdie eenheid. Moet dan nie soos party mense praat asof jy die doop nodig het om hemel toe te gaan nie (Ef. 2:8-9).

‘Maar die Bybel praat so,’ sê iemand. ‘Nêrens sê die Bybel dat die doop net ‘n teken is nie, en daarom moet ons meer daarvan maak.’ Eerstens wil ek sê dat die Bybel ook nie die nagmaal ‘n teken noem nie. Maar tensy jy ‘n Katoliek is, glo jy dat die nagmaal ‘n teken is. Dit geld ook vir die doop. Ek sal later hierop uitbrei.

Tweedens moet ons die konteks van die Bybel onthou. In ons tyd doop ons mense soms jare na hulle bekering. In die Nuwe Testament is mense op die dag van hulle bekering gedoop (Hand. 2:41). Iemand sou jou dus soos volg oor jou bekering vra: ‘Wanneer is jy gedoop?’ Hiermee het die persoon nie bedoel dat die doop jou red nie. Hy het eerder geweet dat jou doop en bekering op dieselfde dag gebeur het.

Dit is wat Paulus bedoel wanneer hy sê dat ons een is met Jesus deur die doop (v.3). Die doop wys uiterlik wat in ‘n persoon se hart gebeur het.

Derdens wil ek sê dat ons inderdaad meer moet maak van die doop. Die doop red nie, maar dit is ook nie opsioneel of onbelangrik nie. Dit is ‘n teken van ons eenheid met Jesus, maar dit is ook meer as dit. Net soos die nagmaal versterk dit jou geestelik as jy in die geloof daaraan deelneem. Dit doen iets vir jou siel. Die Bybel sê:

“Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang.” (Hand. 2:38).

“Staan op, laat jou doop en jou sondes afwas, terwyl jy die Naam van die Here aanroep.” (Hand. 22:16).

In konteks van doop en bekering op dieselfde dag sê Petrus dat “die doop, ons nou ook red, nie as ‘n aflegging van die vuilheid van die vlees nie, maar as ‘n bede tot God om ‘n goeie gewete – deur die opstanding van Jesus Christus” (1Pet. 3:21).

Dit is nie die doop wat red nie, maar Jesus. En tog glo ek dat Douglas Moo reg is wanneer hy sê: ‘…I think if Paul had ever been asked about an “unbaptized believer”, he would have responded: “Well, yes, such a person is saved, but why in the world isn’t she baptized?”’ [Douglas Moo, The NIV Application Commentary: Romans (Grand Rapids: Zondervan, 2000), 206].

Anders as die evangelie is die doop nie die heel belangrikste nie (1Kor. 1:17). En tog veronderstel die Nuwe Testament dat elke gelowige sy eenheid met Jesus se kruisdood en opstanding sal uitbeeld in die doop (v.3-4). Waarom huiwer jy dan nog om gedoop te word?

Gebruik jy die verskoning dat die Heilige Gees jou eers daarvan moet oortuig? Het Hy dit dan nie duidelik genoeg uitgespel in die Skrif nie? As jy tot op hede nie die Bybelse lering oor die doop verstaan het nie, kan jy nie meer onkunde pleit nie. Jy moet op een van die volgende maniere reageer:

  • Glo die evangelie, bekeer jou en word gedoop.
  • Jy moet jou kinderdoop of sg. ‘groot doop’ sonder geloof as ongeldig verwerp en gedoop word volgens die riglyne van die Nuwe Testament.
  • Sê dankie dat jy die evangelie glo, gered is en gedoop is.

 ‘n Prediker in die buiteland was moedeloos oor die dronkenskap en seksuele losbandigheid in sy gemeente. In een jaar het hy 20 mans begrawe. Hy het voor die Here gehuil. Die volgende jaar toe doop hy 200. John MacArthur het in een aanddiens 90 mense gedoop. Die apostels het op een dag 3000 nuwe bekeerlinge gedoop (Hand. 2:41).

Ek verlang na die dag wanneer die Here baie mense sal red, en hulle volgens v.3-4 deur die doop sal bely dat hulle saam met Jesus gesterf het en saam opgestaan het in ‘n nuwe lewe.

Dodelike sondes

On By baptistekerkkemptonparkIn Satan,Sonde

Deadly sins

Evagrius Ponticus (345-399 n.C.) was ‘n gelowige wat in Egipte in die woestyn gelewe het. Hy het gesê dat daar sewe dodelike sondes is waaruit die res vloei: hoogmoed, gierigheid, wellus, jaloesie, vraatsug [Eng. gluttony], toorn en luiheid. Een van sy leerlinge, John Cassian (360-435 n.C.) het Ponticus se idee populêr gemaak. Pous Gregorius die Grote het dit in die jaar 590 n.C. vereenvoudig en vasgestel. Thomas Aquinas (1225-1274 n.C.) het Gregorius se lys van sondes verdedig. In 2003 het Magnum ‘n reeks roomyse met die naam ‘Seven Deadly Sins’ uitgebring.

In Spr. 6:16-19 gee Salomo ‘n lys van sewe ander sondes wat die Here haat. Dit beteken nie dat Hy nie elke sonde haat, of dat net party van hulle dodelik is nie. Alle sonde is dodelik (Rom. 6:23). Maar partykeer som ‘n lys van sondes die res op. Daar is ook partykeer sekere sondes wat ‘n wesenlike probleem in ‘n volk of individu se lewe is. Jes. 47 lig vyf sondes uit wat Babilon se dood veroorsaak het.

 

  1. Hoogmoed (v.1-5)

Weet jou kinders wie Rudolph Valentino, Leslie Howard en Gene Kelly is? Waarskynlik nie. Hulle was akteurs in 1920’s, 30’s en 40’s. Toe hulle geleef het was hulle populêr, maar vandag weet die meeste mense nie wie hulle is nie.

Babilon was so. Sy het as die wêreld se supermag op die troon gesit, maar die Here het haar troon weggevat, haar tot in die stof verneder, en haar troon vir Persië gegee (v.1). Sy het gegaan van koningin tot slavin wat koring maal by die meulsteun (v.2). God het haar sluier afgehaal en haar koningin-rok uitgetrek. Sy moes haar rok optel om as gevangene deur die rivier te trek (v.2). Sy was naak en het skaam gekry toe almal vir haar staar (v.3).

God het wraak oor haar geneem en niemand gespaar nie. Dit het Hy gedoen omdat Hy heilig is en Babilon se trots haat (v.3-4). Hy het Babilon gestraf, omdat sy aan Israel – sy oogappel – gevat het (v.4, Ps. 17:8, 105:15, Sag. 2:8). Omdat Hy die Here van die Leërskare is kon Babilon Hom nie keer nie (v.4). Sy het in stilte in die duisternis van die hel neergedaal (v.5). Die beeldskone koningin van die aarde sou nou net ‘n skim in die doderyk wees (v.5).

Dit is hoe die Here oor hoogmoed voel. Hy haat dit en elke uitdrukking daarvan in ons lewens.

  • Die selfbejammering omdat niemand jou raaksien nie.
  • Wanneer jy alewig oor jouself praat: jou prestasiesen probleme. Ons erken en prys nie die Here nie, maar vat die eer vir onsself. Martyn Lloyd-Jones het gesê dat sondebelydenis by party mense ‘n vorm van ‘uitstalling’ is. Hulle sal selfs hulle sondes voor ander bely, solank as wat hulle oor hulleself kan praat.
  • Dagdromery oor hoe ons populêr en in die kollig
  • ‘n Gejaag na geld, duur goed, ‘n mooi lyfen nuwe klere om die aandag op onsself te vestig.
  • Wanneer jy jou ore ekstra spits as jy hoor hoe iemand jou naam noem.
  • Die begeerte om altyd eerste te wil weesen te wen – ook op die
  • Bakleieryas mense nie dinge doen soos jy wil hê nie.
  • Stres oor wat ander van jou dink.
  • Ongeskiktheid, omdat jy nie omgee wat ander van jou dink ‘Hulle kan by mýaanpas,’ is wat jy vir jouself sê.
  • ‘n Gevoel van skaamtevir Jesus en die
  • Selfregverdigheid. Jy erken nie as jy verkeerd is nie, en sê ook nooit jammer Jy blameer jou omstandighede of ander mensevir jou probleme.
  • Biddeloosheid. Jy vertrou nie die Here vir jou problemenie, maar dink dat jy dit self kan
  • Murmurering oor jou Jy dink jy verdien beter. Dankbaarheid is nie deel van jou lewe nie. Jy dink dat die goeie dinge wat met jou gebeur jou toekom.
  • ‘n Begeerte om bekend te staan as iemand wat nederigis.

 

Hoogmoed het die duiwel die duiwel gemaak. Hoogmoed het hom tot ‘n val gebring (1Tim. 3:6). As jy hoogmoedig is, is jy soos hy. En as jy soos hy is sal die Here jou tot in die stof in verneder; as jy nederig is sal Hy jou uit die stof optel en tot die troon verhef (v.1, 1Sam. 2:8, Ps. 113:7-8, 147:6, Luk. 1:52). Verneder jouself dus voor die Here, sodat Hy jou kan verhoog op die regte tyd (Jak. 4:10, 1Pet. 5:6).

Hoe moet jy jouself verneder? Dink aan hoe groot die Here is en hoe sondig jy is. Die kruis sal dit vir jou wys. Bely jou hoogmoed en bid vir nederigheid. Dank die Here gereeld en erken dat jy nie sy goedheid verdien nie. Dink daaraan dat die Here die hoogmoedige weerstaan. Vermy hoogmoedige mense en maak vriende met nederiges (Spr. 13:20). Beskou jou beproewing, mense se kritiek, leuens wat teen jou vertel word, Satan se aanvalle, jou mislukkings en jou eie sonde as God se manier om jou te verneder (2Kor. 12:7).

 

  1. Ongenaakbaarheid (v.6)

Toe ek op Sem was het rowers die ou tannie oorkant die pad met ‘n geweer geslaan. As ons nie daar aangekom het nie, het hulle haar dalk doodgemaak. Rowers het ‘n tannie wat in ons gemeente was se suster vermoor. Ou mense in ons land word wreedaardig op hulle plase vermoor. ‘n Dronk motoris het sy humeur verloor en ‘n ou man wat in my skoonma se kerk was geslaan. Die oom is hospitaal toe en het twee of drie later gesterf.

Die Babiloniërs was soos hierdie mense. God het hulle teen Israel gestuur om hulle vir hulle afgodery te straf (v.6). Maar in sy toorn het Hy barmhartigheid onthou (Hab. 3:2). Die Babiloniërs was egter ongenaakbaar en het selfs op die ou mense ‘n swaar juk geplaas (v.6). Die Here is meer genadig as mense (2Sam. 24:14).

Hoe tree jy op teenoor ou mense: jou oupa en ouma, jou bejaarde ouers, ou mense in die kerk, ens.? Irriteer hulle jou? Praat jy hard met hulle – is jy ongeskik? Is jy genadeloos omdat hulle stadig, oud en vergeetagtig is? Ignoreer jy hulle? Maak jy hulle miskien fisies seer, soos ‘n jong lafhart wat op RSG ingebel het: ‘Die mense moet asb. vir my bid; ek slaan my ma verskriklik’?

As jy hierdie dinge doen sal die Here jou vergeld (v.3b). Daar sal nie genade wees vir jou nie: “Want die oordeel sal onbarmhartig wees oor die wat geen barmhartigheid bewys het nie” (Jak. 2:13).

 

  1. Kortsigtigheid (v.7-8a)

Hansie en Grietjie het by ‘n huis gekom wat van lekkergoed gemaak is. Die heks het dit gedoen om kinders uit te vang. Jy is kortsigtig as jy net die lekkergoed sien, en nie ook die pot waarin sy kinders kook en eet nie.

Babilon was kortsigtig. Sy het dink dat sy vir altyd as koningin sou sit, en dat sy kan doen wat sy wil (v.7). Sy het gedink die Here sal haar nie oordeel nie (v.7). Sy het vir die hier en nou gelewe, vir die wellus en die plesier (v.8a). Moenie soos Babilon vir die plesiere en welluste van die oomblik lewe nie: populariteit, wêreldse rykdom, sukses, seks, drank, en alles wat jou hart begeer (v.7-8, 2Tim. 3:4). Geniet wat die Here jou gee, maar dink ook aan die toekoms:

[a] As jy vir die wêreld lewe en die plesiere wat God jou gee aanbid en bo Hom stel, sal jy hel toe gaan (v.7, Pred. 11:9, Mark. 8:35-36, 1Joh. 2:15-17).

[b] As jy modderwater-plesiere van die wêreld vir die ewige plesiere van Jesus Christus verruil, sal jy hemel toe gaan (Jer. 2:13, Joh. 4:14).

Sien die tydelike wêreld in die lig van die ewigheid hierna. Bid saam met Jonathan Edwards: ‘Oh God, stamp eternity on my eyeballs!’

 

  1. Selfgenoegsaamheid (v.8b-10)

Die HAT se definisie van selfgenoegsaamheid sê: ‘Tevrede met homself; wat geen ander, niks anders nodig het nie.’ Eintlik is dit maar ‘n vorm van hoogmoed. Dit is soos ‘n kind wat dink hy kan self ‘n hoë druk tuinslang vashou. Eers as hy homself natspuit en huil, vra hy vir hulp.

Babilon het glad nie eers hulp gevra nie, maar was selfgenoegsaam totdat die skip gesink en onder die water verdwyn het. Sy moes na die Here luister, maar het veilig gevoel asof niemand haar van die troon kon afskuif nie (v.8).

Ons land se leiers is so. Hulle sit veilig agter hulle rykdom, duur karre en groot huise. “Die goed van die ryke is sy sterk stad en soos ‘n steil muur in sy verbeelding.” (Spr. 18:11). Hulle dink dat niks hulle kan stuit nie. Sommige mense voel geestelik selfgenoegsaam omdat hulle gedoop is, of omdat hulle op die lederol van ‘n kerk is (Amos 6:1). Moet egter nie veilig voel omdat jy uiterlik met die kerk assosieer nie. Net in Jesus is jy veilig. Moenie genoegsaam voel in jouself nie, maar in Hom.

God ken ons gedagtes (Ps. 139:1-4). Hy weet dat Babilon in haar hart teen Hom gepraat het (v.8, 10). Sy het gesê: “Dit is ek en niemand anders nie!” (v.8, 10). Haar bedoeling was: ‘EK IS en daar is niemand anders nie.’ Sy het God se Naam van haarself gebruik (Eks. 3:14-15). Dit is arrogant. Sy het gedink dat sy ‘n selfgemaakte koninkryk is. Sy het gedink dat daar niemand buiten haar is nie (v.8, 10, kontra 45:5). Sy het haarself bo die Here verhef.

Ateïste dink so: ‘Daar is niemand buiten die mens nie; daar is geen God nie.’ Misdadigers dink so: ‘Niemand anders se lewens tel nie; net myne.’ Alle sondaars dink so: ‘Ek gee om vir niemand anders nie. Solank ék my sin kry, gee ek nie om of God se eer in die proses skade ly en mense seerkry nie.’

Vergeet van jouself. Klim van jou troon af. Sien jouself in die lig van wie God is. Doen wat Jesus in Luk. 9:23 gesê het: “As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën en sy kruis elke dag opneem en My volg.”

Babilon het verder gesê: ‘Ek sal nie ‘n weduwee wees en my kinders verloor nie’ (v.8). Maar sy het beide op een dag en binne ‘n oomblik verloor (v.9, Op. 18:7-8). Soos ‘n vrou wat haar man verloor, het sy haar stabiele hede verloor. Soos ‘n ma wat haar kinders verloor, het sy alle hoop op die toekoms verloor. Babilon het in een nag tot ‘n val gekom (Dan. 5:28, 30).

Onthou asb. dat jy, soos Job, alles in ‘n oomblik kan verloor (Job 1). Moet daarom nie selfgenoegsaam wees en sê: ‘Alles gaan goed; wat kan nou verkeerd loop?’ nie. Toe Dawid so dink het dinge skeef geloop: “Ek het wel in my sorgeloosheid gesê: Ek sal vir ewig nie wankel nie. HERE, U het my berg deur u welbehae sterk laat staan. U het u aangesig verberg—ek het verskrik geword!” (Ps. 30:7-8).

Erken dat alles wat jy het van God af kom. Sonder Hom is jy niks, het jy niks, en kan jy niks doen nie (Joh. 15:5, Hand. 17:25, 28, 1Kor. 4:7).

 

  1. Towery (v.9-15)

‘n Spiritiste Medium in die suide van Wallis het gesien hoe mense na Martyn Lloyd-Jones se kerk toe gaan. Sy het gaan inloer en tot bekering gekom. Sy het later vir iemand gesê: ‘The moment I entered your chapel and sat down on a seat amongst the people, I was conscious of a supernatural power. I was conscious of the same sort of supernatural power as I was accustomed to in our spiritist meetings, but there was one big difference; I had a feeling that the power in your chapel was a clean power.’ [Iain Murray, Martyn Lloyd-Jones: The First Forty Years (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1982), 221].

God se krag is nie net skoon nie, maar baie groter as die krag van Satan se towery. Babilon se towery kon nie die tragedie keer toe God koning Kores van Persië teen haar stuur nie (v.9, vgl. 1Sam. 28). Babilon het gedink dat haar onsigbare mag en geheime kennis van die toekoms die vyand sou keer en haar beskerm (v.10-11). Maar God wat alles sien het Kores so onverwags soos ‘n vrag bakstene op Babilon laat afkom (v.10-11). Haar towery kon haar nie help nie. Die Here was sarkasties hieroor en het gesê:

‘Staan vas in jou towery. Dit sal jou help soos in jou kinderdae. Dit is mos BAIE suksesvol. Dit sal Kores keer en hom skrik maak! (v.12). Luister Babilon: jou towery put jou uit. Jy hardloop van een towenaar na die volgende. Jy weet nie wie reg is en wie se raad om te volg nie. Laat die towenaars jou van Kores red. Dalk kan die sterre in die hemel en die maan jou help: lunartics! (v.13). 

 ‘Jou towenaars help nie, maar is petrol op die vuur. Dit is verseker nie ‘n snoesige kaggelvuur nie, maar die vuur van God se toorn wat jou soos stoppels sal verteer (v.14, Heb. 12:29). Waar is jou towenaars nou? Elkeen hardloop na sy huis toe en kan jou nie help nie. Van jongs af mors hulle jou tyd en geld. Hulle kan jou nie uit God se hand red nie (v.15).’

Moet daarom nie op towery vertrou nie. Voorvadergeeste en toordokters kan nie die mense in Afrika-kulture teen armoede, siekte, probleme en die dood beskerm nie (v.9-11). Net so kan mense se sg. mag om lewe en dood te spreek, professionele bevryders, en olyfolie op jou deurkosyne jou nie teen beproewings, skelms, demone en siektes beskerm nie. Om so te dink is bygelowig. Vra eerder die soewereine God om jou te beskerm. Glo dat Hy selfs die slegte dinge in jou lewe tot jou voordeel kan uitwerk (Rom. 8:28).

Bly weg van towery, kommunikasie met die dooies, palmlesers, mediums, en die navolging van jou sterretekens in die Huisgenoot of die koerant (v.13, Deut. 18:9-14). Jy sal rondhardloop van een persoon of plek na die volgende toe, omdat hulle jou nie kan red nie. Jy sal jouself uitput, jou geld mors, en in die hel beland (v.13-15, Gal. 5:20-21, Op. 21:8).

Vind eerder rus, hulp en verlossing in Jesus en die Bybel (8:19-20, Matt. 11:28). In sy dood het Hy die dodelike sondes doodgemaak. Aan die kruis het Hy ons sondige rekords tot niet gemaak. As jy in Hom glo en jou bekeer, sal Hy jou sonde in die diepste see gooi, dit van jou verwyder so ver soos die ooste van die weste af is, en dit uitvee soos ‘n miswolk.

Nou en dan sal hierdie sonde nog kop uitsteek soos ‘n ou 1c in ‘n winkel se til. Maar deur die proses van heiligmaking is Jesus besig om ons te reinig. As jy eendag jou asem uitblaas sal daar nie ‘n enkele sonde oor wees nie, maar sal dit saam met jou liggaam in die graf lê. As Jesus weer kom sal Hy jou liggaam opwek, maar sal jou sonde dood bly en nooit weer lewe nie.

Oorvloedige genade

On By baptistekerkkemptonparkIn Genade,Sonde,Verlossing

overflowing-water

Toe ek klein was, was daar ‘n advertensie met kinders wat tussen ‘n klomp Smarties speel. Aan die einde van die advertensie het hulle ‘Wotalotigot!’ geskreeu. Ek het gewens ek kon so ‘n oorvloed van Smarties hê. ‘n Paar jaar voor dit het Walt Disney se ‘Scrooge McDuck’ van ‘n duikplank af in ‘n kamer vol goue muntstukke ingeduik en daarin geswem. Hy het oorvloedige rykdom gehad.

God se genade is oorvloediger as die rykdom en lekkergoed wat ek sopas beskryf het. Sy genade balanseer nie net ons sonde uit nie, maar is oorweldigend meer. Dit is wat Paulus in Rom. 5:12-21 vir ons leer.

 

  1. Die gevolge van Adam se sonde (v.12-14)

Die meeste mense ken die geskiedenis van Adam en Eva. Hulle was die eerste mense op aarde. Hulle het in die tuin van Eden gewoon en was perfek. Maar toe die duiwel hulle versoek toe sondig hulle. Hulle moes uit die tuin uitgaan. Hulle sonde het die dood en baie hartseer in die wêreld ingebring.

Nie almal glo hierdie storie nie. Een van my dosente op Sem het gesê dat dit ‘n mite is. Evolusioniste glo ook nie dat ons van Adam af kom nie. Die Bybel leer egter vir ons dat Adam en Eva historiese figure was en dat hulle regtig bestaan het (bv. 1Kron. 1:1, Luk. 3:38). Indien Adam ‘n fiktiewe karakter was beteken dit dat die sondeval ‘n storie is, dat sonde en die dood normaal is, dat Jesus en sy verlossing onnodig is, en dat Rom. 5 onsin is. Ons moet eerder soos Paulus aanvaar dat Adam en Jesus regtig bestaan het.

Voordat Adam op die aarde gesondig het, het Satan in die hemel gesondig (Jes. 14, Eseg. 28, 1Tim. 3:6). Hy het Eva versoek om van die verbode vrugte te eet. Adam het gestaan en toekyk en daarna saam met haar geëet (Gen. 3:1-7). As die eerste mens en hoof van die mensdom (Adam beteken mens of mensdom) verteenwoordig hy ons almal. Sy sonde het ons besmet net soos wat ‘n boom se slegte wortels verotte takke kweek. Ons het in Adam gesondig (v.12), net soos wat Levi aan Melgisedek tiendes betaal het toe hy nog in Abraham se lendene was (Heb. 7:9-10). Adam se sonde was ons s’n, net soos wat Agan se sonde as Israel s’n beskou is (Jos. 7:11, 20). Adam se skulde word aan ons toegereken net soos wat ons saam met die Jode en Romeine verantwoordelik is vir Jesus se kruisdood. Dit is asof ons self die hamer en spykers gevat om Hom te kruisig (Heb. 6:6).

Die fisiese, geestelike en ewige dood wat vir Adam gegeld het, het na sy hele nageslag toe versprei (v.12, Gen. 2:16-17, 3:19, 21, 5:5). Miskien dink jy dat die sonde en dood wat ons by Adam geërf het [erfsonde] onregverdig is. Maar wie is jy om met God teë te praat en te besluit wat regverdig is of nie? Buitendien sondig jy ook en verdien jy die dood (v.12, 3:23, 6:23). As jy dink dat dit onregverdig is dat Adam se sonde aan ons toegereken word, moet jy ook sê dat dit onregverdig is dat Jesus se geregtigheid aan ons toegereken word.

Dalk glo jy soos Pelagius (360-420 n.C.) dat daar nie regtig so iets soos erfsonde is nie. Pelagius het geglo dat die mens by geboorte so sondeloos is soos Adam. Hy het dus nie ‘n sondige natuur nie, maar het Adam se slegte voorbeeld gevolg en daardeur ‘n sondaar geword [N.R. Needham, 2000 Years of Christ’s Power: Part 1 (London: Grace Publications Trust, 1997), 247-248].

Om so te glo is verkeerd. Erfsonde bestaan regtig. Hoekom anders het die mense wat tussen Adam en Moses geleef het sonde gedoen en gesterf (v.13-14)? Hulle het mos nie ‘n gebod oortree soos Adam, of die wet gebreek soos die mense wat na Moses gelewe het nie (v.13-14)? Die feite is dat hulle in Adam sonde gedoen en gesterf het (v.14). Soos wat Jesus se gehoorsaamheid ons red, verdoem Adam se sonde ons (v.14).

Wat beteken erfsonde prakties? As dit net ons verkeerde dade was wat sonde is, kon jy jouself deur jou wilskrag verander. Partykeer kry ongelowiges dit reg om op te hou drink, dwelms te gebruik, ens. Maar ons probleme is dieper as dit. Adam se ongehoorsaamheid het sondeskuld, ‘n sondige natuur, en dood vir sy nageslag gebring (v.12-14, Ps. 51:7, 58:4, Ef. 2:1-3). Dit kan jy so min omkeer soos wat ‘n Etiopiër sy vel kan verander of ‘n luiperd sy kolle (Jer. 13:23). Iemand moet die skuld betaal, die dood omkeer, en jou van binne af nuut maak. Jy kan dit nie deur jou eie wilskrag doen nie. Net die Here kan dit doen. Daarom benodig jy Jesus se kruisdood en die Heilige Gees.

Dalk dink jy jy is nie so erg nie, maar die erfsonde in jou is soos die modder op die rivierbodem. Die water lyk skoon, totdat die duiwel jou versoek en dit omroer. Jou erfsonde is soos ‘n leeu wat slaap. Die duiwel se versoeking maak dit wakker, sodat dit brul en jou verskeur. Dit is soos ‘n see wat kalm lyk, totdat die winde van versoeking waai. Dit is soos kole onder die as. Die bries van versoeking verander hierdie kole in ‘n vuur van skandelike luste [Illustrasies verkry uit Thomas Watson, A Body of Divinity (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1958, 1965 [1692, 1890]), 145-146, 148]. Thomas Watson sê: ‘Who would have thought to have found adultery in David, and drunkeness in Noah, and cursing in Job? If God leave a man to himself, how suddenly and scandalously may original sin [Afr. erfsonde] break forth in the holiest men on earth!’ [Ibid., 146].

Sonder die oorvloedige genade van God, sal jy wegsink in die diepste en donkerste put van sonde en die hel. Daarom benodig jy v.15-21.

 

  1. Die gevolge van Jesus se genade (v.15-21)

“Haar sondes wat baie is, is vergewe, want sy het baie liefgehad; maar hy vir wie weinig vergewe is, het weinig lief.” (Luk. 7:47). Deur die jare het ek hierdie vers oor en oor in my bediening gesien: mense wat besef dat hulle sonde baie erg is, het die Here baie lief. Dié wat dink dat hulle nie so sleg is nie, het Hom minder lief, skeep Hom af, en sien Hom as ‘n opsie. Hulle verbly hulle nie in sy oorvloedige genade soos wat Paulus dit gedoen het nie.

Net soos wat Jesus ander mense verteenwoordig, het Adam dit gedoen (v.14). Maar daar is ook groot verskille tussen Adam en Jesus (v.15). Wat is hierdie verskille?

[1] Adam se een sonde was niks anders as rebellie en ‘n minagting van God nie. Dit het veroordeling en verdoemenis gebring vir sy nageslag (v.16). Maar na hope en hope sonde oor duisende jare, vergeld die Here ons met verlossing, vergifnis, versoening, wedergeboorte, regverdigmaking, aanneming, heiligmaking, verheerliking en ‘n nuwe liggaam (v.16). As dít nie genade is nie, weet ek nie wat is nie.

[2] A.g.v. Adam se ongehoorsaamheid het sonde soos ‘n tirran oor ons geheers en ons graf toe gesleep (v.17). Jesus het egter hierdie sonde en dood oorweldig soos wat ‘n leeu mannetjie ‘n hiëna se nek breek en hom doodbyt (v.17). Christus het sy oorvloedige genade en geregtigheid as ‘n gratis geskenk aan ons gegee (v.17). In Hom heers ons oor die sonde en die dood (v.17, Joh. 11:25-26, 2Tim. 2:12, Op. 3:21, 5:10, 20:6).

[3] “Daarom dan, net soos dit deur een misdaad vir alle mense tot veroordeling gekom het, so ook is dit deur een daad van geregtigheid vir alle mense tot regverdigmaking van die lewe.” (v.18). Paulus het nie in universialisme geglo, asof almal uiteindelik gered sal word nie (vgl. 2:1-16). Wat beteken ‘alle mense’ in v.18 dan?

Adam se een sonde het tot veroordeling gelei vir elkeen wat een is met hom (v.18). Jesus se een gehoorsame daad aan kruis het gelei tot ‘n regverdige rekord en die ewige lewe vir almal wat een is met Hóm (v.18).

Jesus het ook baie mense in ‘n regte stand voor God gebring (v.19, 14, Ps. 22:28, Jes. 53:11, Op. 7:9). Ons kan nie deur die wet reg wees met God nie (v.20). Die wet wys eerder vir ons hoe sondig ons is. Hoe meer wette daar is, hoe meer oortree ons dit (v.20, 3:20, 4:15, 7:7-11, 1Kor. 15:56, Gal. 3:19). Maar waar die sonde meer geword het, het die genade nog meer geword om ons sonde te bedek (v.20, 15).

Genade betaal nie net ons skuld af nie, maar maak ons ryk (v.20). Dit was nie net ons vuil klere nie, maar maak ons nuwe mense met nuwe klere. Die genade van die kruis is nie net-net genoeg om ons sonde te vergewe nie, maar is meer as die hele mensdom se sonde. Jesus het nie net herstel wat Adam verloor het nie, maar gee aan ons baie meer. Adam kon sonde doen, sterf en het ‘n stoflike liggaam gehad. In die hemel is daar geen kans om sonde te doen of te sterf nie. Ons sal ook nie ‘n stoflike liggaam soos Adam s’n nie, maar ‘n verheerlikte liggaam. Dit is meer as net genade; dit is oorvloedige genade.

 

Marvelous grace of our loving Lord,

grace that exceeds our sin and our guilt,

yonder on Calvary’s mount outpoured,

there where the blood of the Lamb was spilt.

Grace, grace, God’s grace,

grace that will pardon and cleanse within;

grace, grace, God’s grace,

grace that is greater than all our sin.

-Julia H. Johnstone-

 

What riches of kindness He lavished on us

His blood was the payment His life was the cost

We stood ’neath a debt we could never afford

Our sins they are many, His mercy is more

-Matt Papa & Matt Boswell-

 

Richard Sibbes (1577-1635) het gesê: ‘…there is more mercy in Christ than sin in us…’ [Richard Sibbes, Puritan Paperbacks: The Bruised Reed (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1998 [1630]), 13]. Hy het maar net herhaal wat Paulus gesê het: “waar die sonde meer geword het, het die genade nog meer oorvloedig geword” (v.20). Ons sien dit bv. in die lewe van William Thomas of Staffordshire Bill. Hy was ‘n baie slegte man – so sleg dat die ander ongelowiges nie met hom wou meng nie.

Een Sondagmiddag was hy uit oudergewoonte besig om in die Working Men’s Club te drink. Terwyl hy homself dronk drink hoor hy hoe twee mans aan die tafel langs syne gsels. Hy het die naam van die plaaslike sendingbewing gehoor, die woord ‘prediker’, en toe ‘n sin wat sy lewe verander het. Die een man het vir die ander een gesê: ‘Yes, I was there last Sunday night and that preacher said nobody was hopeless – he said there was hope for everybody.’ William Thomas het nie omgegee vir die res van die gesprek nie. Hy het vir homself gesê: ‘If there’s hope for everybody, there’s hope for me – I’ll go to that chapel myself and see what that man says.’

Hy het twee keer buite die gebou gaan staan, maar nie die moed gehad om in te gaan nie. Die derde week toe sien iemand hom buite staan. ‘Kom in,’ het die persoon gesê. Hy het ingegaan, die evangelie gehoor, dit verstaan, geglo, en die vrede van God in sy hart ervaar. Die ou dinge het verbygegaan en alles het nuut geword. William Thomas se gesig het sommer verander. Almal het dit opgemerk. Hy was elke Sondagoggend en aand by die kerk. Hy was ook op Sondae, Maandae en Woensdae by die gemeente se byeenkomste [Iain Murray, Martyn Lloyd-Jones: The First Forty Years (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1982), 222-224].

Daar is hoop vir jou kind of familielid wat ver van die Here af is. Daar is hoop vir die Christen wat afgedwaal het. Daar is hoop vir jou, al is jou sonde baie groot. Bid en glo dat die Here jou sal antwoord.

Die sonde en die dood het oor ons geheers (v.21). Ons kon dit nie oorwin nie. Maar deur Jesus se dood en opstanding kan ons dit oorwin, en heers die genade van God in ons (v.21, 6:14). God gee sy Seun se regverdige rekord en die ewige lewe vir ons (v.21).

Is jy nog een met Adam en sy sonde? As dit die geval is sal jy drie dode sterf: ‘n geestelike dood, ‘n liggaamlike dood, en ‘n ewige dood in die hel. Het jy jou al van jou sonde bekeer en glo jy in Jesus? In daardie geval het jy die volheid van God se lewe in jou. Jy lewe geestelik, sal na die dood in die hemel lewe, en sal ‘n onsterflike liggaam kry wanneer Jesus weer kom.

Die oorvloedige genade van God sal nie dadelik al jou probleme wegvat nie. Maar dit sal jou sonde wegvat, jou reg maak met God, die dood oorwin, en vir jou ‘n plek gereed kry in die hemel. Dit sal jou dra en selfs heuning laat proe wanneer die bye van beproewing jou steek (8:28, 37, 2Kor. 12:7-10).

 

Amazing grace! how sweet the sound,

That saved a wretch like me!

I once was lost, but now am found,

Was blind, but now I see.

Through many dangers, toils and snares

I have already come.

‘Tis grace that brought us safe thus far

And grace will lead me home.

-John Newton-

Paasfees, Ishtar en Eostre

On By baptistekerkkemptonparkIn Kontemporêre kwessies,Paasfees

Easter bunny and eggs

Die Christelike wêreld swem met blog inskrywings, artikels, boeke, en DVD seminare wat sê dat die viering van Paasfees onstaan het by die godin van vrugbaarheid, liefde, seks en oorlog. Die antieke Sumeriërs het haar Inanna genoem. Haar Babiloniese naam was Astarte en haar Assiriese naam Ishtar. Sy is later met die Romeinse godin Venus geassosieer. Op 28 Maart 2013 was daar ‘n uitbeelding van Ishtar op die Richard Dawkins Foundation for Science & Reason se Facebook blad. In ‘n poging om te wys hoe dom Christene is, het hulle die volgende inskrywing gemaak:

‘This is Ishtar: pronounced “Easter”. Easter was originally the celebration of Ishtar, the Assyrian and Babylonian goddess of fertility and sex. Her symbols (like the egg and the bunny) were and still are fertility and sex symbols (or did you actually think eggs and bunnies had anything to do with resurrection?). After Constantine decided to Christianize the Empire, Easter was changed to represent Jesus. But at its roots, Easter (which is how you pronounce Ishtar) is all about celebrating fertility and sex.’

Dawkins dwaal. Daar is geen bewyse dat ons Ishtar as ‘Easter’ moet uitspreek nie. Dit is soos om te sê dat die Engelse woord ‘hail’ en die Afrikaanse woord ‘huil’ dieselfde beteken omdat dit eenders klink. Daar is ook nie gronde om te sê dat Ishtar se simbool hase en eiers is nie. Baie mense herhaal maar net wat hulle by iemand anders gehoor het, en kan nie uit primêre bronne, argeologiese opgrawings en antieke dokumente bewys dat dit so is nie. Antieke kunswerke en opgrawings assosieer nie vir Ishtar met eiers en hase nie, maar wys haar eerder met ‘n agt-puntige ster bo haar kop en haar voet op ‘n leeu. Later het die roset haar simbool geword.

Die meeste gelowiges wat Paasfees [Eng. Easter] teenstaan sê dat dit van die Anglo-Saksiese godin Eostre af kom. Volgens hulle was sy die godin van dagbreek en lente. Net soos wat Jesus uit die dood uit opgestaan het, het Eostre in die lente nuwe lewe laat opspruit. Die idee dat Paasfees van haar af kom het by ‘n Britse monnik genaamd Bede (673-735 n.C.) ontstaan. Volgens hom het die heidene van ou Engeland haar in April-maand [Eosturmonath in ou Engels] vereer. Blykbaar vermeld die ou Engelse gedig Beowulf (geskryf tussen 975 en 1010 n.C.) ook vir Eostre, maar ek het die gedig nageslaan en kon nie die sg. verwysing na Eostre kry nie. Een blog haal die volgende een aan, maar niemand wys waar in die oorspronklike gedig hulle hulle inligting vandaan kry nie.

In die 19de eeu het ‘n Duitser genaamd Jakob Grimm gesê dat Bede se idee van Eostre van die Germaanse godin Ostern (Ostarâ in ou Duits) af kom. In sy Deustche Mythologie of Teutonic Mythology sê hy: ‘Die groot Christelike fees [Paasfees], wat gewoonlik in April of aan die einde van Maart val, het in ou hoë-Duits die naam ôstarâ gehad… Hierdie Ostara, soos die Anglo-Saksiese Eástre, het in die heidense godsdiens op ‘n hoër wese gedui. Haar aanbidding was so gevestig dat die Christelike leraars haar naam verdra en op een van hulle grootste herdenkings toegepas het… Dit blyk dus dat Ostara, Eástre die godin van die stralende oggendlig was wat blydskap en seën bring, en dat die betekenis daarvan maklik aangepas kon word by die opstandingsdag van die Christen se God.’

Dit mag miskien oortuigend klink, maar Grimm lewer geen bewyse dat daar ‘n godin soos Eastre (Eostre) of Ostara was nie. Buiten vir die inskrywings deur Bede en Grimm, is daar nêrens enige rekord van godinne genaamd Eostre of Ostara nie. Indien daar wel so ‘n bron is vra ons dat die opponente van Paasfees dit op die tafel sal sit. Die gevolgtrekking is duidelik: om te sê dat Paasfees van Ishtar af kom, dat hase en eiers haar simbole van vrugbaarheid is, dat Eostre ‘n ander naam vir Ishtar is, dat Eostre bestaan het, of dat die Engelse woord Easter van Eostre af kom, is pure spekulasie.

 

Die vroeë kerkvaders

Christene het van die heel begin af Paasfees gevier om Jesus se opstanding te herdenk. In die jaar 154 of 155 n.C. het Polikarpus van Smirna (69-155 n.C.) vir Anicetus van Rome (92-168 n.C.) hieroor besoek. Die Christene in klein Asië of Wes-Turkye het Paasfees tydens die Joodse Pasga op 14 Nisan (gewoonlik in Maart of April) gevier, en dit daarna afgesluit met die nagmaal. Omdat die Jode volgens die maankalender werk, kon Paasfees op enige dag van die week val.

Die Christene in Rome, Alexandrië, Israel en ander dele van die Ryk het Paasfees op die eerste Sondag na die Joodse Pasga gevier. Polikarpus het van Smirna af Rome toe gereis om met Anicetus hieroor te praat. Sy doel was om te sien of hulle tot ‘n vergelyk kon kom. Hulle kon mekaar nie oortuig nie, maar om te wys dat hulle nie kwaad was vir mekaar nie het Anecitus vir Polikarpus gevra om die nagmaal te lei en te bedien. Hulle het in vrede verdaag en die eenheid van die kerk bewaar.

Enkele dekades na hierdie ontmoeting (teen die einde van die 1ste eeu n.C.), het kerkleiers in verskeie dele van die Ryk bymekaar gekom om oor die saak te besluit. Leiers soos Theofilus van Cesarea, Narcissus van Jerusalem, Victor van Rome, Palmas in Pontus, Ireneus in Gallië (Frankryk), Bacchylus in Korinte, en baie ander het saamgestem dat Paasfees op die eerste Sondag na die Joodse Pasga gehou moes word. Die gemeentes van klein-Asië het egter nog steeds nie saamgestem nie.

‘n Sekere Polikrates (nie Polikarpus nie) van Efese (125-196 n.C.) het ‘n brief vir Victor van Rome gestuur. Hy het gesê dat Filippus die Evangelis, drie van sy dogters, die apostel Johannes, Polikarpus van Smirna, Thraseas van Eumenië, Papirius van Smirna en Melito van Sardis almal Paasfees op 14 Nisan tydens die Joodse Pasga gevier het. ‘Ek en my familie sal hulle voorbeeld nagevolg,’ het hy gesê. Hulle was nie van plan om soos Victor en die ander gemeentes in die Romeinse Ryk Paasfees op die eerste Sondag na 14 Nisan te vier nie. ‘Ons moet aan God gehoorsaam wees meer as aan mense,’ het hy gesê.

Victor het die weerspannige gemeentes van klein-Asië van die breër liggaam van Christus afgesny. Die gemeentes van klein-Asië het in protes gereageer. Verskeie kerkleiers het teen Victor geskryf en gevra dat hy eenheid, broederliefde en vrede moet najaag. Ireneus (130-202 n.C.) van Gallië het nou wel geglo dat Paasfees op die eerste Sondag na 14 Nisan gevier moes word, maar hy het vir Victor gevra om nie hele gemeentes af te sny net omdat hulle nie ‘n antieke tradisie navolg nie. Hy het hom aan Polikarpus en Anecitus se mooi gesindheid herinner. Hy het ook gesê dat ander vroeë Christene oor die saak verskil het, maar dat nie een van hulle as gevolg daarvan afsny is nie. Hy het vir verskeie kerkleiers geskryf en sodoende vrede bewerk.

By die Raad of Konsillie van Nicea in die 4de eeu n.C. het die kerk finaal besluit om Paasfees op die eerste Sondag na die Joodse Pasga te vier, en nie op 14 Nisan self nie. Gedurende hierdie tyd het die kerk besluit om nie net Paassondag te vier nie, maar om ook meer te maak van Goeie Vrydag. Maar beteken dit dat hulle Goeie Vrydag uitgedink het?

 

Is Jesus op ‘n Vrydag gekruisig?

Heelwat mense dink dat Jesus nie op ‘n Vrydag gekruisig is nie, maar op ‘n Woensdag. Dit sê hulle dit op grond van Matt. 12:40: “Want soos Jona drie dae en drie nagte in die buik van die groot vis was, só sal die Seun van die mens drie dae en drie nagte in die hart van die aarde wees.” Volgens hulle berekeninge moes Jesus vir drie volle dae en nagte in die graf wees. Maar die Jode het selfs net ‘n deel van ‘n dag as ‘n dag gereken. Die Jewish Encyclopedia sê:

‘In Jewish communal life part of a day is at times reckoned as one day; e.g., the day of the funeral, even when the latter takes place late in the afternoon, is counted as the first of the seven days of mourning; a short time in the morning of the seventh day is counted as the seventh day; circumcision takes place on the eighth day, even though of the first day only a few minutes remained after the birth of the child, these being counted as one day. Again, a man who hears of a vow made by his wife or his daughter, and desires to cancel the vow, must do so on the same day on which he hears of it, as otherwise the protest has no effect; even if the hearing takes place a little time before night, the annulment must be done within that little time.’

Die punt is eenvoudig dat Matt. 12:40 se drie dae en drie nagte in die graf nie noodwendig impliseer dat Jesus op ‘n Woensdag gekruisig is nie. Dit is heeltemal moontlik (en ook meer waarskynlik) dat Hy op die Vrydag gekruisig is. Hoe weet ons dit?

Jesus het deur sy kruisdood, begrafnis en opstanding drie opeenvolgende Feeste vervul: die Pasga, die Fees van Ongesuurde Brode en die Fees van die Eerstevrug (Lev. 23:4-11). Toe Jesus sterf het Hy die Pasga vervul: Hy is die Lam van God wat in ons plek geoffer is (1Kor. 5:7). Op die volgende dag het Hy die Fees van Ongesuurde Brode vervul, omdat Hy deur sy dood die suurdeeg van ons sonde verwyder het (1Kor. 5:6-8). ‘n Dag later het Hy die Fees van die Eerstevrug vervul, deurdat Hy die eerstevrug uit die dode is wat ons opstanding in die toekoms verseker (1Kor. 15:20-23).

As Jesus dan drie opeenvolgende Feeste vervul het, kon Hy nie op ‘n Woensdag gekruisig wees nie. Indien dit so was is die Pasga op ‘n Woensdag vervul, die Fees van Ongesuurde Brode op ‘n Donderdag, en die Fees van die Eerstevrug op ‘n Vrydag. Dan moet ons sê dat Jesus op ‘n Vrydag opgestaan het uit die dood.

Die waarheid is eerder dat Hy op ‘n Vrydag gekruisig is. Volgens Lev. 23:5-7 het die Jode die dag ná die Pasga as ‘n Sabbat beskou. Dit het nie noodwendig op ‘n Saterdag geval nie. As die Pasga bv. op ‘n Maandag begin het, het hulle die Dinsdag as ‘n Sabbat gevier. Maar as die Pasga op ‘n Vrydag geval het, het hulle die volgende dag as ‘n dubbele Sabbat beskou en dit ‘n groot Sabbat genoem. Joh. 19:31 praat van die Sabbat na Jesus se kruisdood as ‘n groot Sabbat, wat bevestig dat Hy op die Vrydag gekruisig is.

‘n Paar dekades na die apostel Johannes dood is het Justinus die Martelaar (100-165 n.C.) gesê: ‘Want Hy [Jesus] is gekruisig op die dag voor die een van Saturnus (Saterdag); en op die dag na die een van Saturnus, wat die dag van die Son is (Sondag), nadat Hy aan sy apostels en dissipels verskyn het, het Hy hulle hierdie dinge geleer wat ons ook aan julle voorgehou het vir julle oorweging.’

 

Die gevare van Paasfees

Ek kan jou met nog tegniese argumente verveel, maar my eintlike doel is nie om vir die presiese dag van Jesus se kruisdood te redeneer nie. Die punt is eerder dat ons nie sommer so moet sê dat Goeie Vrydag en Paassondag van heidense afgode afkomstig is, en dat die mense wat dit vier besig is met sonde nie. Ek weet nie van enige gelowige wat op Goeie Vrydag of Paassondag kerk toe gaan, omdat hulle ‘n heidense godin wil vereer nie. Die viering van Jesus se kruisdood en opstanding tydens Paasfees het nie sy oorsprong by heidense afgode nie, maar kom van die Joodse Pasga in Eks. 12 af, wat op sy beurt in Jesus se kruisdood en die nagmaal vervul is. En tog is daar gevare wanneer dit by die Christelike viering van Paasfees kom.

 

  1. Ons stry en verbreek die eenheid oor ‘n Fees wat nie in die Bybel verbied of beveel word nie. Ek het reeds gewys dat Ireneus vir Victor van Rome hierteen gewaarsku het. Eintlik het Paulus die gelowiges 150 jaar voor Ireneus hierteen gewaarsku: “Wie is jy wat die huiskneg van ‘n ander oordeel? Hy staan of val met betrekking tot sy eie heer; maar hy sal staande bly, want God is magtig om hom staande te hou. Die een ag die een dag bo die ander, die ander ag al die dae gelyk. Laat elkeen in sy eie gemoed ten volle oortuig wees. Hy wat die dag waarneem, neem dit waar tot eer van die Here; en hy wat die dag nie waarneem nie, neem dit nie waar nie tot eer van die Here” (Rom. 14:4-6). Vier dan Paasfees as jy wil, maar moenie die mense wat dit vermy oordeel nie. En as jy besluit om dit nie te vier nie, moet jy nie sê dat die mense wat dit vier besig is met heidense afgodery nie.
  1. Ons stry oor ‘n spesifieke dag en fokus meer daarop as op Jesus se kruisdood en opstanding. Dit bedroef die Heilige Gees. Is dit nie beter om te onthou dat Jesus die volmaakte Lam van God is wat in ons plek gesterf het nie? Niemand word geestelik opgebou as jy met ander oor die dag van Jesus se kruisdood stry nie. As jy in Hom en sy soendood glo en in die lig daarvan lewe, is dit genoeg en sal jy geestelik groei.
  1. Een van my kollegashet eenkeer besluit om ‘n Paaskonferensie by te woon en nie ‘n Goeie Vrydag diens by hulle kerk te hou nie. ‘n Persoon in die gemeente was kwaad vir hom. Maar soos reeds gesê verbied of beveel die Bybel ons nie om op Goeie Vrydag ‘n erediens te hou nie. En tog is dit moontlik dat Goeie Vrydag ons herdenking van Jesus se kruisdood kan verhinder. Wat bedoel ek? Jesus het nooit gesê dat ons sy dood op Goeie Vrydag moet onthou nie, maar by die nagmaal. As jy meer waarde heg aan Goeie Vrydag as aan die nagmaal, dink jy nie Bybels nie. Toets jouself: sal dit jou pla as jou ds. nie ‘n Goeie Vrydag diens hou nie, terwyl jy nie omgee dat jy maande laas die nagmaal gebruik het nie? Indien wel, wys dit dat jy meer omgee vir menslike gebruike (al is dit goeie gebruike) as vir die Woord van God. “So het julle dan die gebod van God kragteloos gemaak ter wille van julle oorlewering. Geveinsdes, tereg het Jesaja oor julle geprofeteer toe hy gesê het: Hierdie volk nader My met hulle mond en eer My met die lippe, maar hulle hart is ver van My af. Maar tevergeefs vereer hulle My deur leringe te leer wat gebooie van mense is.” (Matt. 15:6-9).
  1. Om sjokolade hase en eiers te eet maak jou nie onrein nie (Matt. 15:11, Rom. 14:14). Maar sorg asb. dat jy uitdruklik vir jou kinders sê dat Paasfees oor Jesus se kruisdood en opstanding gaan, en nie oor hase en eiers nie. Moenie toelaat dat die wêreld jou kinders se aandag aftrek van Jesus nie.

Hoe weet jy jy gaan hemel toe?

On By baptistekerkkemptonparkIn Christus,Kruis,Liefde,Verlossing

Cross of love

Wanneer ek evangelisasie doen is my eerste vraag altyd: gaan jy hemel as jy doodgaan? Die meeste mense sê ja. My volgende vraag is: hoe weet jy jy gaan hemel toe? Toe oom Andries Rossouw in ons gemeente hierdie week oorlede is, toe vra ek dit vir die verpleegster by sy huis. Sy het soos baie mense gesê sy weet nie.

Ander mense is seker dat hulle hemel toe gaan. Hulle dink so omdat hulle die wet probeer nakom of so iets. Min mense glo dat hulle hemel toe gaan omdat God iets gedoen het. Volgens Rom. 5:5b-11 het Paulus hom berus in God se liefde wat Hy deur Jesus se kruisdood bewys het. Hy het geweet hy gaan hemel toe a.g.v. dit wat Jesus gedoen het, en nie a.g.v. homself nie.

 

  1. God se liefde wys dit (v.5b-8)

 

[a] Die ervaring van God se liefde (v.5b)

In die 17de eeu het Izaac Walton oor Richard Sibbes gesê: ‘Heaven was in him, before he was in heaven’ [Joel R. Beeke & Randall. J. Pederson, Meet the Puritans (Grand Rapids: Reformation Heritage Books, 2006), 535]. Die hoop van die hemel beskaam nie (v.5a). Ons hoop om by die Here te wees sal nie in stukkies breek nie. Hoe weet ons dit? Die liefde van God wat ons deur sy Gees in ons harte ervaar is ‘n klein voorsmakie van die hemel (v.5b).

Ons ervaar hierdie liefde veral wanneer ons swaarkry (v.3). Dit vul ons harte en loop oor soos wyn (v.5b, Ps. 23:5, Tit. 3:5-6). As jy dit eers gesmaak het, soek jy die pure en volle liefde van die hemel. Die Heilige Gees waarborg dat jy dit eendag sal kry (2Kor. 1:22, 5:5, Ef. 1:13-14, 4:30).

Die wêreld soek liefde, maar bly leeg. Hulle is opsoek na liefde en skryf alewig nuwe liefdesliedjies. Voel jy miskien leeg? Is jy opsoek na liefde? Ontvang dit deur die Gees en vra Hom om dit vir jou te gee (Gal. 5:22, Ef. 3:16-19). Om die Gees te ontvang moet jy Jesus hê (8:9). En om Jesus te hê moet jy in Hom glo, jou bekeer, en sy verlossing pleit totdat Hy jou antwoord (Joh. 1:12).

Onthou dat die ervaring van liefde fluktueer. Jy kan dus nie jou sekerheid van liefde en die hemel op jou emosies bou nie. Soek eerder na die objektiewe bewyse van God se liefde in die kruis.

 

[b] Die bewys van God se liefde (v.6-8)

Ek onthou twee gevalle waar mense my aangeval het, en toe gesê het dat hulle my liefhet. My reaksie was: ‘Ek glo julle nie. Julle dade bewys die teendeel.’ Ek is seker dat ek dit ook al met ander gedoen het.

Die Here sê nie net dat Hy ons liefhet nie; Hy wys dit (v.6-8, Spr. 20:6, 1Joh. 3:18). Hy het sy liefde in die dood van sy Seun gewys (v.6-8, Joh. 3:16, Gal. 2:20, 1Joh. 3:16). Die Heilige Gees dra hierdie liefde aan ons oor (v.5b).

Jesus het nie vir juwele, regverdige en goeie mense, sy beste vriende gesterf nie (v.7, 3:10-12). Hy het vir mense gesterf wat swak was weens die sonde, die dood, en die hel (v.6, Ef. 2:1-3). Hy het vir die goddelose gesterf: vir mense wat sonder God is en glad nie soos Hy nie (v.6). Hy het vir sondaars gesterf wat in rebellie teen Hom lewe (v.8, 3:23). Hy het vir sy vyande gesterf (v.10). Dít is liefde (v.6, 8).

Jesus het op die regte tyd vir ons gesterf (v.6). Wat beteken dit? Hy het gesterf toe die maat van ons sondes vol geword het, toe God se raadsplan dit bepaal het, toe die Paasfees gehou is, en toe Dan. 9:24-27 se profesie vervul moes word (v.6, Joh. 2:4, 7:30, 8:20, 12:23, 27, 13:1, 17:1, Gal. 4:4).

Soos wat ‘n lam in ‘n mens se plek geoffer is, het Jesus in ons plek gesterf. Soos wat Jesus en Barabbas plekke geruil het, het Jesus in ons plek gesterf. Hy het as ons plaasvervanger gesterf (v.6, 8, Jes. 53:4-6). Hy het sy siel, lewensbloed, en laaste asem gewilliglik gegee (Joh. 10:18). Hy het die eensame verlatenheid van die hel beleef toe Hy aan die kruis vir ons gesterf het (Matt. 27:46, 2Kor. 5:21, Gal. 3:13). Dít is liefde.

Liefde is meer as net opoffering. Jy kan opoffer sonder om lief te hê (1Kor. 13:3). Liefde is ‘n absolute toewyding. Dit soek ander se belang, begeer hulle voordeel, en neem stappe om dit te bereik. Jesus het dit gedoen.

Maar ons moenie dink dat Hy gemaak het dat God ons liefhet nie. God het ons liefgehad nog voordat Jesus aan die kruis gesterf het. Hy het ons liefgehad met ‘n ewige liefde (Jer. 31:3). Sy liefde is so groot soos Hy self (1Joh. 4:8). Die kruis is eerder die uitdrukking van sy liefde (v.8, Joh. 3:16, 1Joh. 4:10).

 

This must be a cross of love

for God to bruise His only Son.

Jesus, what a sacrifice to reach us.

It had to be a cross of love.

-Steve Green & Twila Paris-

 

Die Gees stuur hierdie liefde na ons harte toe soos strale uit die son (v.5b). Soek daarom die son van liefde in Jesus se kruisdood voordat jy die strale van ervaring deur die Heilige Gees soek. Sien rooi ligte as die kruis nie meer vir jou belangrik is nie.

Is Jesus se kruisdood nog deel van jou gebede? Is dit sentraal in jou gedagtes? Herdenk jy dit gereeld in die nagmaal? Kom jy gereeld na die kruis toe om jou sondes te bely? Praat jy gereeld oor die kruis met ongelowiges as jy die evangelie met hulle deel? Leer jy dit vir jou kinders en kleinkinders? Preek jou ds. gereeld daaroor?

Vra vergifnis as jy nie gereeld aan die kruis dink nie. Begeer dit meer. Kom na die kruis toe wanneer jou sonde pla. Kyk meer na die kruis as na jou sonde (v.6-8). Soek dit as jy God se liefde betwyfel. Daardeur sal jy weet dat God jou liefhet en dat jy hemel toe gaan.

 

  1. God se groter werke wys dit (v.9-11)

Het jy al ooit gehoor van ‘n a fortiori argument? Rom. 8:32 gee vir ons ‘n voorbeeld hiervan: “Hy wat selfs sy eie Seun nie gespaar het nie, maar Hom vir ons almal oorgegee het, hoe sal Hy nie saam met Hom ons ook alles genadiglik skenk nie?”

As God die groot ding vir ons gedoen het, sal Hy sekerlik ook die kleiner ding doen. Dit is wat ek met God se ‘groter werke’ bedoel. Wat is die groter werke waarop die kleiner werke outomaties volg?

 

[a] Regverdigmaking (v.9)

Aan die kruis het Jesus jou skuld betaal en ‘n oneindige bedrag in jou rekening inbetaal (v.9, 2Kor. 5:21). Maar jy kry eers die kaart om die voordele daarvan te trek wanneer jy in Hom glo (v.1, Fil. 3:9).

 Deur Jesus se kruisdood weet jy jy gaan hemel toe. Sal Jesus jou straf dra, die duur prys vir jou sonde betaal, en jou dan hel toe stuur? Nee (v.9). As Hy jou van God se toorn gered het deur die kruis, sal Hy jou daarvan red op die oordeelsdag (v.9, 2:5, 8:1, 1Tess. 1:10).

Die kruis verseker dus ‘n volkome en finale redding vir God se volk, sy kerk, en sy skape (Matt. 1:21, Joh. 6:37, 10:11, 11:51-52, Hand. 20:28, Ef. 5:25, Tit. 2:14). Hoe weet jy jy is een van sy skape?

As jy ‘n skaap is sal jy Jesus en sy kruisdood liefhê (1Kor. 2:2, Gal. 6:14). Jy sal die sonde haat wat sy kruisdood veroorsaak het. Jy sal jou bekeer en wens om nie sonde te doen nie. Jy sal ‘n sondelose hemel begeer. Enige vorm van ‘Christenskap’ waarin Jesus se kruisdood nie alles en sentraal is nie, is geen Christenskap nie.

 

[b] Versoening (v.10-11)

Die HAT se nie-godsdienstige definisie vir versoening klink so: ‘Herstel van vrede of vriendskap; vredemaking.’ Wat is betekenis van versoening in die konteks van Rom. 5?

God het ons geskep. Ons haat Hom egter, lewe teen Hom vir onsself en ons sonde, en is Hom vyandig gesind. Hy sê nie vir ons: ‘Smile, Jesus loves you!’ nie, maar haat ons sonde, is kwaad vir ons, is ons Vyand, en is aktief teen ons (v.10, Ps. 7:12, Jak. 4:4).

Aan die kruis het Jesus egter die straf vir ons sonde gedra, sy Vader se toorn bedaar, die vriendskap tussen ons herstel, en vrede gemaak (v.10, 1, 3:25, 2Kor. 5:18-19, Kol. 1:21-22). God is nie meer kwaad vir ons nie, maar is met ons versoen en ons met Hom.

En sal Hy versoening bewerk met sy vyande en dan sy vriende vergeet (v.10)? Sal Hy versoening bewerk deur sy dood, terwyl sy lewe niks beteken nie? Hy het ons gered deur sy lewe (v.10). Hy het hierdie lewe in ons gegee deur sy Gees. Hy lewe vir altyd om vir ons in te tree (8:34, Heb. 7:25). Hy sal ons tot die einde en uiterste toe red. Hy sal ons van die hel red vir hemel.

Klink dit goed? Dit raak nog beter (v.11). Jy is nie net met die Regter versoen maar moet die hof verlaat nie. Nee! Wees bly, wees bly, wees bly (v.11, 2-3)! Wees bly dat Hy jou aangeneem het, jou Vader is en jou Here Jesus Christus (v.11).

Verbly jou in Hom (v.11) al is jou omstandighede sleg. Oom Andries Rossouw is dood. Ons kerk word beproef. Ons land is korrup. Miskien is jy siek. Dalk is jou ouderdom vir jou ‘n beproewing. Jy is moeg, werkloos, jou emosies wankel en dit voel of die Here ver is. Maar t.s.v. al hierdie dinge kan jy jou in die Here verbly.

God en die liefde wat Hy aan die kruis bewys het is die rots wat die storms van beproewing deur die eeue weerstaan het. Ons blydskap in Hom en sy kruisdood help ons om bly te wees t.s.v. die beproewing wat ons moet deurmaak (v.3). Ons hoef nie te wag vir die hemel voordat ons bly is nie. Omdat ons met die Here versoen is, kan ons ons nou al in die Here verbly (v.11).

En tog weet ons dat ons blydskap nog nie volkome is soos oom Andries s’n in die hemel nie. Ons kyk terug na die fontein van die kruis vir ons blydskap en geniet die strome daarvan in die hede. Maar ons sien uit na ‘n wêreld vol liefde, blydskap, en vrede in die hemel. Vir nou is dit die belangrikste om soos Paulus, oom Andries Rossouw, en ander gelowiges seker te maak jy sal daar wees.

Prente van die dood

On By baptistekerkkemptonparkIn Dood,Opstanding

Job suffering

Job het baie gely. Al tien sy kinders is op een dag dood. Op dieselfde dag het hy al sy besittings verloor. ‘n Tydjie daarna toe kry hy pynlike swere. Daarna het sy vriende gekom om vir hom raad te gee. Maar dit was ‘n ramp. Hulle het hom beskuldig en gesê hy kry swaar omdat hy sonde gedoen het.

Al hierdie dinge was vir Job net te veel. Hy het gewens om dood te gaan en ook gedink dat hy nie meer lank oor het nie. In Job 14 het hy die dood in grafiese terme beskryf. Hy het geweet die dood is erg. Hy was nie soos die wêreld wat ons onsensitief maak deurdat hulle die dood gedurig in films en in die koerant uitbeeld nie.

Maar aan die ander kant het hy hoop gehad. Vir hom was die dood nie ‘n man met ‘n sward kleed, ‘n kappie en ‘n maaier nie. Dit was nie ‘n kopbeen of vaalkleurige perd wat soos ‘n geraamte lyk nie. Job het geweet dat die Here hom eendag sal opwek.

Ons moet dieselfde balans handhaaf: die dood is erg en onaangenaam, maar ons is nie hopeloos nie.

 

  1. Blomme en skaduwees (v.1-3)

Die lewe is kort en vol lyding (v.1, 5:7). Buiten vir Jesus en Paulus, het Job dit beter as enige van ons geweet. Die mens is soos ‘n blom wat uitspruit en binne ‘n paar weke verlep (v.2, Jes. 40:6-8). Babas is oulik, maar voor jy weet is hulle oud en sterf hulle (v.2).

Ons lewens is soos ‘n skaduwee wat langer word en verdwyn as die son sak (v.2). Die ‘dag’ van ons lewens gaan verby en ons verdwyn soos ‘n skaduwee. Job het hieroor nagedink en kon nie verstaan hoekom die Here eers die moeite sou doen om hom deur moeilike tye te laat gaan nie. Hoekom het die Here nie maar net hierdie ‘blom’ en ‘skaduwee’ geïgnoreer nie?

Oom Andries Rossouw in ons gemeente is hierdie week oorlede. Hy het geweet dat die lewe kort is, maar het uit Rom. 8:1 verstaan dat sy lyding nie God se straf is nie: “Daar is dan nou geen veroordeling vir die wat in Christus Jesus is nie”. Hy het eerder geweet dat hy soos goud in ‘n smeltoond is, en dat die Here besig is om sy geloof te toets en hom te suiwer (1Pet. 1:6-7).

 

  1. Reinheid en onreinheid (v.4)

Kan ‘n rein en sondelose baba uit ‘n onrein en sondige ouerpaar gebore word (v.4)? Dit sou so onmoontlik wees soos vir skoon water om uit ‘n vuil pyp te kom. Die mens is met ‘n sondige natuur gebore (Ps. 51:7, 58:4). Elke mens is onrein met sonde en verdien die dood (Rom. 5:12).

Jesus alleen is sondeloos en rein gebore, al was sy ma ‘n onrein sondaar (Luk. 1:35, Heb. 7:26). Hierdie Jesus het oom Andries en elke ander gelowige rein gewas met sy bloed. En omdat ons nou rein is, lei jou en my dood (soos oom Andries s’n) nie na die hel nie, maar na die hemel.

 

  1. Dagloners en kalenders (v.5-6)

God het die grens van ons lewens bepaal; Hy het die dag van elke mens se dood op sy kalender aangeteken (v.5, Ps. 139:16, Pred. 3:1-2). Oom Andries se dood was vasgestel vir 16 Julie 2018.

Job het swaar hieraan gesluk. Die feit dat God die mens se lewe beperk het was vir hom erg genoeg. ‘Hoekom moet die Here nog oor my frons?’ het hy gewonder (v.6, Ps. 39:13). ‘Ek is nie bang om soos ‘n gehuurde dagloner te werk nie. Maar ek wil nie soos ‘n slaaf nét swaarkry nie. Ek wil darem nog die dag van my lewe geniet.’ (v.6).

Oom Andries het baie pyn verduur, maar t.s.v. dit alles het hy nie die Here verloën nie. Hy het tot aan die einde volhard. Met al sy pyn was hy elke Sondag in die kerk. Baie mense wat minder of geen pyn het nie, mis maklik ‘n erediens. Maar nie oom Andries nie. Hy was ‘n voorbeeld vir ons almal. Al het sy liggaam swakker geword, het sy gees sterker geword (2Kor. 4:16).

 

  1. Bome en water (v.7-12)

As ‘n boom afgekap word bly die ou wortel en dooie stomp in die grond. Maar sodra dit ‘n bietjie water kry spruit daar weer jong takkies uit (v.7-9). Ongelukkig is die mens nie ‘n boom nie. As hy sterf en sy asem uitblaas, kan jy nie oor 3 maande terugkeer en sien hoe hy uit die graf opstaan nie (v.10).

Ek het Maandag gesien hoe oom Andries se lyk op sy sitkamer vloer lê. Dit was nie lekker nie. Maar al het ek sy dooie liggaam gesien, was sy unieke persoonlikheid en karakter nie meer daar nie (v.10). Job se punt is dat die dood ernstig is. Dit maak ons nugter.

Die mens is soos ‘n droë meer of rivier wat in die Midde-Oosterse son opdroog (v.11). Jy het nog vanoggend die persoon gesien en vanaand is hy weg. Wanneer ‘n gelowige sterf is sy siel by Jesus (Luk. 23:43, 2Kor. 5:8, Fil. 1:23, Heb. 12:23). Maar sy liggaam sal in die graf slaap totdat Jesus die hemel soos ‘n mantel of boekrol oprol (v.12, Heb. 1:10-12, Op. 20:11).

Wanneer Jesus kom sal oom Andries se siel saamkom. Jesus sal sy liggaam opwek, verheerlik, en sy liggaam en siel verenig (v.12, 19:25-27, 1Kor. 15:35-57, 1Tess. 4:13-18). Oom Andries sal ‘n jong liggaam hê en weer ‘handsome’ lyk soos toe hy 25 of 30 was. Hy sal vir altyd sonder pyn wees en nooit weer sterf nie (1Kor. 15).

 

  1. Grafte en die opstanding (v.13-17)

Oom Andries het dag en nag pyn gehad en gewens om te sterf eerder as om so te ly. Job het dieselfde begeerte gehad. Kon die Here hom nie maar in die graf wegsteek totdat sy toorn oor hierdie vervloekte en gevalle wêreld oorgewaai het nie (v.13, Jes. 26:20)? Daarna kon die Here hom weer op die bepaalde uur opwek (v.13).

Job het geweet dat die Here eendag vir hom ‘n nuwe liggaam sou gee (v.14). As hy dit net kon onthou sou hy pyn verduur het (v.14, 19:25-27). Hy sou antwoord as die Here hom uit die graf uit roep en oor sy handewerk (Job se nuwe liggaam) verbly (v.15, vgl. Joh. 11:43-44).

‘Na die opstanding kan die Here elke tree van my lewe dophou en sien dat ek geen sonde het nie. Dit is asof Hy my sonde in ‘n bondeltjie of rommelsak toemaak en dit bedek.’ Dit is basies hoe ons v.16-17 moet verstaan.

Die Here bedek natuurlik reeds ons sonde deur Jesus se kruisdood (Rom. 4:6-8, 1Joh. 1:7). As ons ons bekeer om in Jesus te glo, sal Hy ons sonde vergewe en Jesus se perfekte lewe aanvaar asof ons dit geleef het. Op die oordeelsdag sal ons sonde nie teen ons tel nie, omdat Jesus dit met sy bloed bedek het.

 

  1. Rotse en riviere (v.18-20)

Job was die rykste man in die ooste. Mense het na hom opgekyk. Hulle het gedink dat hy ‘n geestelike reus is; ‘n berg. Maar hy het nie so gevoel nie. Noudat dinge in sy lewe skeef geloop het, het dit vir hom gevoel of die ‘berg’ met sy groot rotse inmekaar tuimel (v.18, Ps. 30:7-8). Sy lewe was soos ‘n rotsstorting by Chapmans Peak in die Kaap.

Die malende waters van beproewing in hfst. 1-2 het die rivierklippe en grond van Job se lewe geërodeer (v.19). Dit het vir hom gevoel of God sy hoop en verwagting om te bly lewe vernietig (v.19). Jy kan nie skaak teen die Here skaak speel en wen nie. Deur die dood sit Hy ons in skaakmat (v.20). Ons gesigte word bleek, strak en dood wanneer die Here ons uit hierdie lewe wegneem (v.20).

Maar die dood het nie die laaste lag nie. Jesus het die dood oorwin en ons deur Hom (Joh. 5:24, 11:25-26, 1Kor.15:55). In oom Andries se laaste oomblikke op aarde het ek Jes. 43:2 vir hom gelees: “As jy deur die water gaan, is Ek by jou; en deur die riviere—hulle sal jou nie oorstroom nie; as jy deur vuur gaan, sal jy jou nie skroei nie, en die vlam sal jou nie brand nie.” Die Here het hom veilig deur die dood geneem.

 

  1. Ouers en kinders (v.21)

Wanneer ‘n mens sterf is daar dinge wat hy nie sien nie (v.21). My vrou se pa is oorlede toe sy 14 is. Hy het haar nie afgegee toe sy trou nie. Hy het nie sy skoonseuns of kleinkinders gesien nie. Hy het nie gesien toe sy vrou en kinders na sy dood deur moeilike tye gaan nie.

Prakties beteken dit dat gelowiges nie vanuit die hemel vir hulle kinders kyk nie (v.21, Pred. 9:5). Hulle hou ons nie dop nie. Hulle is nie alwetend soos die Here om alles te sien wat op die aarde gebeur nie. Hulle wil ook nie. Ons moet dus nie wens dat hulle uit die heerlike hemel vir ons sal kyk in hierdie wêreld vol sonde, pyn, hartseer, lyding en dood nie. Ons moet eerder begeer om in die hemel te wees waar hulle is.

 

  1. Trane en pyn (v.22)

Oom Andries het sy eie trane en pyn geken (v.22). Ons kon vir hom jammer voel, maar kon nie sy pyn voel nie (Spr. 14:10). Maar nou het hy geen meer trane of pyn nie (Op. 7:17). En wanneer Jesus kom sal oom Andries ‘n nuwe liggaam en heup hê (v.14, 1Kor. 15, 1Tess. 4)!

Twee of drie weke voor oom Andries se dood toe help ek hom van sy kar af in die kerk in. Hy het sy kruk in die een hand gehad en met sy ander arm by my ingehaak. ‘As ons so aanhou sal die mense “Here comes the bride” sing – a half dead one!’ het hy gesê.

Wanneer Jesus kom sal ek nie meer sy arm vashou nie. Hy sal nie meer ‘n kruk hê nie, maar self loop. En dan sál ons “Here comes the bride” sing, omdat oom Andries deel is van die bruid van Jesus Christus. Hy sal nie meer ‘a half dead one’ wees nie. Die dood met al sy lelike prente sal verby wees en ons sal vir ewige lewe.