Jou oupa se God

On By baptistekerkkemptonparkIn Evangelie,God,Soewereiniteit

Grandfather's God

Ek bedoel nie dat almal se oupas die Here gedien het nie. Ek probeer eerder om die moderne sentimentele god met die God van jou oupa se tyd te kontrasteer. Die god van ons dag kan net iets doen as ons ‘lewe spreek’ of vir Hom toestemming gee. Maar in jou oupa se tyd was die mens niks sonder Here nie en kon ons niks doen nie. God was soewerein en het gedoen wat Hy wou.

Ek glo nie dieselfde as John Wesley oor die uitverkiesing nie. Maar Wesley se hoë siening van God maak dat mense in my kamp (Calviniste) respek het vir hom. Spurgeon het bv. gesê dat as twee apostels by die groep gevoeg moes word, John Wesley ongetwyfeld een van hulle sou wees [Randy Alcorn, hand in Hand (Colorado Springs: Multnomah Books, 2014), 189-190]. Volgens Iain Murray kan ons baie by John Wesley leer. [Iain Murray, The Old Evangelicalism (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 2005), 135-165. Sien ook Wesley and the Men who Followed (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 2003) deur dieselfde outeur]. T.s.v. die verskille tussen hulle, was George Whitefield en John Wesley goeie vriende.

Calviniste en Arminiane verskil al vir eeue, maar beide groepe het respek vir mense soos D.L. Moody, Charles Spurgeon en A.W. Tozer. Hoekom is dit so? Dit is omdat hierdie mense, t.s.v. hulle teologiese verskille, die Here liefgehad het en ‘n hoë siening van Hom gehad het. Dit is wat ek bedoel met ‘jou oupa se God’. Ek praat van die God van Jes. 46:8-13.

 

  1. Die enigste God (v.8-9)

Ek het onlangs van ‘n kerk gehoor waar die ds. soos volg gebid het: ‘Ons moeder wat in die hemel is…’ Toe iemand daarop reageer, toe sê die kerk: ‘Elkeen moet doen soos hy gemaklik voel.’ Maar dit is postmodernisme, waarin elkeen vir hom- of haarself kan kies wat waar is. Daar bestaan dus nie so iets soos absolute waarheid nie.

As ons ‘n stap verder gaan kom ons by godsdienstige pluralisme, waarin alle paaie na die hemel toe lei (in teenstelling met Joh. 14:6, Hand. 4:12). Hierdie mense sal sê: ‘As Islam of die voorvader geeste vir jou werk, is dit so goed soos Jesus en die godsdiens van Bybel.’

Jesaja verskil. Israel moes weet en verstaan dat die afgode dood is (v.1-2, 6-7). Die God van die Bybel is uniek en die enigste God (v.5, 8-9, hfst. 45, Deut. 6:4, 1Kor. 8:4-6). Israel moes in hierdie waarheid vasstaan en nie wankel nie (v.8).

Hulle moes hulleself aan God en sy werke in die verlede herinner: die tien plae, die Rooi See, sy voorsiening in die woestyn, die Tien Gebooie, die tabernakel, die Jordaan rivier, die Beloofde Land, die Rigters, die konings, die profete, ens. (v.8-9). Deur dit te doen sou hulle nie na ander gode toe draai en teen die Here oortree nie (v.8).

Jy moet dieselfde doen en aan die Here se werke in jou lewe dink: jou redding, God se antwoorde op gebed, sy ingrype in krisisse, ens. Dink aan sy werk in jou gesin, die gemeente en die kerkgeskiedenis. Dit sal jou help met die probleme wat jy tans beleef, asook met die probleme wat jy in die toekoms gaan teëkom (2Kor. 1:10).

 

His love, in time past,

Forbids me to think

He’ll leave me at last

In trouble to sink

-John Newton-

  1. Die soewereine God (v.10-11)

Ek was op ‘n kamp waar die spreker gesê het dat hy vir ons gaan bid om in tale te praat. Hy het Luk. 11:13 gebruik om sy praktyk te regverdig: “hoeveel te meer sal die hemelse Vader die Heilige Gees gee aan die wat Hom bid?”

Maar die vers gaan nie eers oor die gawe van tale nie. Ons maak soms met die Bybel soos wat Snoopy en Charlie Brown met hulle legkaart toe hulle daarop spring om te maak dat die stukke pas: ons verdraai tekste, sodat dit by ons teologie pas.

Sê asb. vir my as ek Jes. 46 en ander Bybeltekste verdraai. Maar as ek dit nie verdraai nie moet jy jou aan die Skrif onderwerp (al stem my interpretasie nie ooreen met wat jy voorheen geglo het nie).

Anders as die gode van silwer en goud, kondig die Here die einde aan van die begin af, van ouds af, van die ewige verlede af (v.10, 41:22-23). Hy spreek van dinge wat nie bestaan nie nog voordat dit gebeur. Hy praat nie net nie, maar doen. Hy het bv. volgens sy raadsplan vir Kores soos ‘n arend uit die ooste geroep om vir Babilon te vang en Israel vry te laat (v.10-11, 44:28, 45:1-4, 13, Eseg. 17).

Daar bestaan dus nie so iets soos blinde geluk of toeval nie. Die outeur van The Secret (Rhonda Byrne) laat dit klink of die heelal alles bepaal. Party Christene leef asof die duiwel alle lyding veroorsaak. Ander dink weer dat ons vrye wil alles bepaal. Hulle sê dat God vooruit gesien het wat ons sal kies en dat Hy daarby inpas.

Maar volgens v.10 en die res van die Bybel sal God se raad vasstaan en doen Hy wat Hy wil (Ps. 115:3). Geen mens, duiwel of iets anders kan sy planne keer nie. Hy maak nie ‘n plan B nie. Hy herbereken nie soos jou GPS nie. As Hy iets wil doen voer Hy dit uit (v.10, 14:24, 27, Job 42:2, Dan. 4:35).

 

[a] Hy beheer die geskiedenis (v.11, Jes. 45, Luk. 2:1-7).

[b] Hy besluit wat met die nasies gebeur, waar hulle bly en vir hoe lank hulle bestaan (Job 12:23, Ps. 33:10-11, Hand. 17:26).

[c] Hy stel konings aan en af, en beïnvloed hulle besluite (Spr. 21:1, Dan. 2:21).

[d] Hy bestuur alledaagse gebeure soos ‘n mossie wat op die grond val of ‘n haar wat van jou kop af val (Matt. 10:29-30).

[e] Hy beheer sg. geluk: ‘n swerfkoeël wat iemand tref of ‘n dobbelsteen wat op 3 val (1Kon. 22:23, 34, Spr. 16:33).

[f] Hy is soewerein oor elke skepsel (Ps. 135:6, Kol. 1:17, Heb. 1:3).

  • Hy besluit bv. waar beeste loop (1Sam. 6).
  • Hy het die vis, die wurm, die son en die plant in Jona beheer.
  • In Matt. 17 het Hy gemaak dat daar ‘n muntstuk in die vis se mond is.
  • In 1Kon. 17 het Hy die kraaie beveel om vir Elia kos te vat.
  • In 2Kon. 17 het Hy leeus gestuur om mense te vang, en in Dan. 6 het Hy die leeus verbied om vir Daniël te byt.
  • In 2Kon. 2 het Hy bere gestuur om rebelse kinders te verskeur.
  • In 2Kon. 9 het Hy honde gestuur om Isebel se lyk te eet.
  • Volgens Ps. 148:8 voer vuur, hael, sneeu, miswolke en stormwinde sy bevele uit.

[g] Hy is soewerein oor die moederskoot. Hy besluit of en wanneer ‘n vrou kinders kry of nie (Gen. 29:31, 30:2, 22, 1Sam. 1:6, 11, 20, 2:21).

[h] Hy bepaal die tyd en plek van jou geboorte, die detail van jou lewe, hoe lank jy lewe, asook hoe en wanneer jy doodgaan (Deut. 32:39, 1Sam. 2:6, Job 14:5, Ps. 139:16, Spr. 16:1, 9, 19:21, 20:24, Pred. 3:1-8, Jer 15:2-3, Jak. 4:13-15, Op. 1:18).

[i] Hy besluit wanneer jy siek of gesond is, en watse siekte jy kry (Eks. 4:11, Deut. 32:39).

[j] Hy besluit wie ryk en arm is (1Sam. 2:7).

[k] Hy stuur rampe oor ‘n stad, gebied of land (45:7, Eks. 7-12, Klaagl. 3:37-38, Amos 3:6).

[l] Hy is soewerein oor Satan en demone, sodat hulle nie kan doen wat hulle wil nie (Job 1:12, 2:6, Matt. 4:10-11, 8:31-32).

[m] Hy is soewerein oor alles (Ps. 103:19, Ef. 1:11, Rom. 11:36).

 

There’s not a sparrow or a worm

Overlooked in His decrees;

He raises monarchs to a throne,

Or sinks with equal ease.

-Isaac Watts-

Laat hierdie waarheid jou help en aan jou vrede gee in beproewing. Die Here het Kores beheer en hom vir Israel se beswil gestuur (v.10-11, 3-4).

Dit geld nie net vir Israel nie, maar vir almal wat Hom liefhet en volgens sy besluit geroep is (Rom. 8:28). Moet dan nie jou beproewings of die toekoms vrees nie, maar vertrou die Here. Moet ook nie bygelowig wees asof die uil op jou dak, die swart kat in jou erf, of die halsnoer om jou nek goeie of slegte geluk bring nie. Die Here beheer alles. Vertrou Hom en bid tot Hom.

God se soewereiniteit moet jou ook help om nie bitter te raak as iemand jou lelik kritiseer of sleg behandel nie. Selfs sonde is binne die Here se raadsplan. Jesus, Josef en Dawid het dit geweet en kon daarom hulle vyande vergewe (Gen. 45:5, 8, 50:15-21, Ps. 105:17, Hand. 2:23, Hand. 4:27-28, Luk. 23:34, 2Sam. 16:10-11, 19:18-23).

Maar maak dit nie dat God die outeur van sonde is nie? Nee. Randy Alcorn sê: ‘God isn’t the author of evil, but He is the author of a story that includes evil’ [Ibid., 43]. Vat bv. Shakespeare se toneel MacBeth. In die toneel vermoor MacBeth vir king Duncan. Het Shakespeare king Duncan se dood veroorsaak? Ja. Maar het Shakespeare king Duncan vermoor? Nee, MacBeth het [Wayne Grudem, Systematic Theology (Nottingham: Inter-Varsity Press, 1994, 2007), 322]. Net so speel sonde ‘n rol in God se plan, maar Hy is nie die Een wat sonde doen nie.

‘Maar as God alles bepaal is die mens ‘n robot,’ sê iemand. Dis nie waar nie. God se beheer en die mens se besluite is eerder soos man wat ‘n visbak van die sitkamer na die kombuis toe dra, terwyl die visse swem waar hulle wil. Die visse is onder die man se beheer, maar swem nog steeds waar hulle wil [Alcorn, Ibid., 178].

Net so sondig die ongelowige deur sy eie wil, maar voer hy terselfdertyd God se raadsplan uit. En as die gelowige kies wat goed is, maak God hom gewillig (Fil. 2:12-13).

God vervul sy raadsplan deur jou en my aksies. Ons kan dus nie passief terugsit en sê: ‘God sal sy planne uitvoer, of ek nou bid, besluite neem en ‘n aktiewe rol speel of nie.’ Die waarheid is eerder dat God jou beskerm deurdat jy jou traliehek sluit en jou sitplekgordel vasmaak [Ibid., 160].

Vermy daarom alle sonde. Neem besluite, bid, tree aktief op en doen wat God in die Bybel sê. Doen hierdie dinge al weet jy nie hoe God se soewereiniteit en die mens se verantwoordelikheid saamwerk nie. Los dit vir Hom om te verstaan.

 

  1. Die reddende God (v.12-13)

Hettie is in 1999 gebore. Die evangelie wat sy in die kerk hoor klink so: Jesus is lief vir jou en het vir jou gesterf. Hy het ‘n goeie plan vir jou lewe. Moenie sonde kies nie, maar gee jou hart vir Jesus en lewe vir Hom.

Hettie se oupa is in 1930 gebore. Die evangelie wat hy gehoor het klink so: A.g.v. die mens se sonde is sy hart hard en luister hy nie na God se wet nie (v.12). Ons is ver van God se geregtigheid af (v.12, Rom. 3:23).

God is genadig en het deur Jesus se lewe en kruisdood die geregtigheid voorsien wat ons nodig het om voor Hom te staan (v.13, 2Kor. 5:21). Ons ontvang hierdie geregtigheid deur die geloof (Rom. 1:17, Rom. 3:21-4:25, Fil. 3:9).

God verklaar ons regverdig, maar skryf ook die wet op ons harte en stel ons in staat om dit te doen. Sy geregtigheid is naby ons: op ons rekord en in ons harte (v.13, Rom. 10:5-10). Die Heilige Gees maak dat ons in realiteit regverdig word volgens die geregtigheid wat ons reeds in die hemel op ons rekords het. Ons lewe hierdie geregtigheid uit in die kerk waar die Heilige Gees ons lei om ons aan die Bybel te onderwerp.

Die evangelie wat Hettie hoor hang af en wag vir die sondaar om sy hart vir Jesus te gee. Die Bybelse evangelie wat Hettie se oupa gehoor het wag nie vir ons om iets te doen nie. God neem die iniasitief. Hy vertoef nie. Hy het bv. vir Kores gestuur om Israel te bevry (v.13). Dit was maar net ‘n voorskou van sy plan om die Messias te stuur om vir sy volk se sondes te sterf (Matt. 1:21).

Vra jy vir verlossing, maar die Here vat lank? Vra jy vir vergifnis, maar jy voel nie anders nie? God sal nie vertoef nie (v.13). Hy sal binnekort kom om jou te red. Is jy ‘n gelowige wat vra hoe lank die beproewing nog sal aanhou (Ps. 6:4)? Hoe lank sal dit voel of die Here my vergeet het en Homself vir my wegsteek (Ps. 13:2, 89:47)?

Hoe lank sal ek worstel en dit lyk of die vyand wen (Ps. 13:3, 35:17)? Hoe lank sal God stil wees en ons gebede onbeantwoord laat (Ps. 74:9, 80:5)? Hoe lank sal mense sy Naam laster en Hy hulle nie straf nie (Ps. 74:9-10)? Hoe lank sal Hy nog kwaad wees en ons tugtig (Ps. 79:5)? Hoe lank sal ons in ‘n wêreld lewe waar ons geliefdes sterf (Ps. 90:13)? Hoe lank sal goddelose mense God se kinders onderdruk (Ps. 94:3, 119:84)?

God sal nie meer lank vat nie, maar jou binnekort help (v.13, Luk. 18:7-8). Bid dat Hy gou sal terugkeer om ons uit hierdie wêreld te red: “Maranáta!” (1Kor. 16:22).

God het belowe om sy verlossing na Jerusalem of Sion toe te stuur (v.13). Hy het dit vervul toe Hy vir Kores stuur om Jerusalem te laat herbou (44:28, 45:13). Hy het dit finaal vervul deur Jesus wat in Jerusalem gesterf het, die Gees uitgestort het in Jerusalem en die evangelie laat versprei het vanuit Jerusalem. Dit is verder vervul in die kerk wat die Nuwe Jerusalem is, en die Nuwe Jerusalem wat uit die hemel sal neerdaal wanneer Jesus weer kom.

Die evangelie van Hettie se kerk laat haar nie aan God se verlossing in die ou- en Nuwe Jerusalem dink nie. Haar kerk fokus byna uitsluitlik op materiële voorspoed in die hier en nou. Haar godsdiens draai om die mens en is anders as haar oupa s’n.

Die evangelie wat haar oupa geglo het gaan nie oor wat ons vir die Here kan doen nie. Dit het eerder gegaan oor God wat sy volk verlos om sý heerlikheid te wys (v.13, Matt. 5:16, Rom. 8:18, Ef. 1:6, 12, 14, 2Tess. 1:10, 1Pet. 2:9, 12). Dit het alles oor Hom gegaan en nie oor die mens nie. Hettie se oupa het geglo dat ons maar net die bevoorregtes is wat God se heerlikheid kan sien en dit vir ewig geniet.

Vergeet van die hulpelose god van Hettie se kerk, die god van populêre outeurs vir wie alles oor die mens gaan. Keer terug na jou oupa se God toe; die God van ons vaders; die God van Abraham, Isak, Jakob.

“So spreek die HERE: Staan op die weë, en kyk en vra na die ou paaie, waar tog die goeie weg is, en wandel daarin; en julle sal rus vind vir julle siel…” (Jer. 6:16).

Die geseënde gevolge van ’n regte verhouding met God

On By baptistekerkkemptonparkIn Christelike lewe,Hoop,Sekerheid van redding,Verlossing

Blood dripping from cross

Eendag was daar ‘n koning wat nie kon kinders hê nie. Hy het ‘n seun aangeneem. Al was die seun nie sy eie nie, het hy die respek en voorregte gekry wat die koning toekom.

So is dit met ons en God. Die Vader het ons sonde in Jesus se rekening inbetaal, en sy perfekte lewe in ons s’n. Almal wat glo ontvang die voordele van Jesus se perfekte lewe en kruisdood.

Deur Jesus beskou die Vader jou so onskuldig, heilig en regverdig soos sy eie Seun. Die geseënde gevolge wat vir Jesus geld, geld ook vir jou. Dit is wat ons in Rom. 5:1-5a leer. Wat is hierdie geseënde gevolge van ‘n regte verhouding met God?

 

  1. Vrede met God (v.1)

Reinhardt steel R100 000 by Niel. Na ‘n paar maande skep hy moed en gaan sien hy vir Niel om vrede te maak. Sy poging misluk, want solank as wat hy R100 000 skuld kan daar nie vrede wees nie. Hy moet eers sy skuld betaal.

Net so kan jy nie vrede met God hê solank as wat jy sondeskuld het nie. In sy genade het God ons sondeskuld deur Jesus se kruisdood betaal en vrede bewerk (v.1). Nou is Hy nie meer ons Vyand nie (v.10) en kan ons ‘n skoon gewete en ‘n rustige hart vol vrede hê.

Jy moet egter nie rus in die vrede wat jy in jou hart voel of nie voel nie. Party mense wat nie in Jesus glo nie en in sonde lewe, het ‘n gevoel van vrede in hulle harte. Dit is ‘n vals vrede.

Is jy dalk so? Ontvang God se vrede deur Jesus (v.1). Erken dat jy sleg en skynheilig is, en dat jy God se oordeel verdien. Vra sy vergifnis en verlaat jouself heeltemal op sy genade.

 

Upon a Life I have not lived,

Upon a Death I did not die,

Another’s Life; Another’s Death,

I stake my whole eternity.

-Horatius Bonar-

Maar wat as jy in Jesus glo en jou bekeer, maar nie vrede in jou hart het nie? Die belangrikste is dat jy deur Jesus se kruisdood vrede met God moet hê (v.1), al voel jy dit nie in jou hart nie. God is groter as jou hart en die emosies wat jy voel (1Joh. 3:19-20). ‘Your heart is not the compass Christ saileth by’ [Samuel Rutherford, Puritan Paperbacks: Letters of Samuel Rutherford (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1973 [1664]), 87]. Glo daarom God se beloftes bo dit wat jy in jou hart voel of nie voel nie.

Maar dit beteken nie dat jy die gevoel van vrede heeltemal moet ignoreer nie. Soek dit, want as jy dit het sal dit jou baie droefheid, twyfel en angs spaar. Dit sal vir jou vrymoedigheid gee (1Joh. 3:21). Om hierdie gevoel van vrede te kry moet jy daarvoor bid. Jy moet ook beloftes soos Rom. 5:1 glo en oordink.

 

  1. Toegang tot God se genade (v.2a)

Het jy al in ‘n winkel die ‘Staff Only’ teken bo ‘n deur gesien? In die ou tyd was daar ‘n ‘God Only’ teken bo die ingang van God se troonkamer. In die Ou Testament kon slegs die hoëpriester een keer per jaar in die tabernakel of tempel se Allerheiligste – die troonkamer – ingaan (Heb. 9:7).

In die Nuwe Testament is dit anders. Deur geloof in Jesus het ons 24/7 toegang tot die skatkamer van God se onverdiende guns of genade (v.2a, Heb. 4:16, 10:19-22). Volgens die Griekse perfektum kan die deur nie weer toegaan nie, maar staan ons vas in hierdie genade (v.2a).

Hoe kan jy die skatte van hierdie genade geniet? Dit is nie genoeg om die Bybel te lees, die evangelie te hoor, geestelike gemeenskap te soek, te vas, te bid, lofliede te sing, te dien, gedoop te word, die nagmaal te vier of evangelisasie te doen nie.

‘n Ongelowige kan ook hierdie dinge doen, terwyl hy buite die skatkamer van God se genade staan. Om die skatte van genade te geniet moet jy glo terwyl jy die bg. dinge doen. Geloof is die sleutel wat die deur van genade oopsluit.

Wat en hoe moet jy glo? Glo dat God se beloftes waar is. Wanneer jy die Bybel lees en daarna luister, moet jy glo dat dit God se Woord is. Wys dat jy die Bybel glo deur dit te doen. Glo dat God jou gebede deur sy Seun sal hoor en beantwoord. Glo dat Jesus uit die graf uit opgestaan het en jy saam met Hom. Bely dit deur die doop van gelowiges. Glo dat sy dood jou kan red en vergewe. Bely dit in die nagmaal.

Glo dat God jou Vader is. Glo dat Jesus jou Verlosser en Here is. Glo dat die Heilige Gees in jou woon. Glo dat die kerk jou familie is. Glo dat Hy jou lofprysing ontvang en oor jou glimlag as jy uit jou hart uit sing. Glo dat Hy jou sal seën as jy tot sy eer ander gelowiges dien en die evangelie met ongelowiges deel.

As jy al hierdie dinge in die geloof doen, sal jy ervaar hoe God se genade soos ‘n standhoudende rivier na jou siel toe vloei. Jy sal waarlik ryk wees (Ef. 1:7, 2:7, 3:8). Paulus het dit verstaan en kon nooit ophou om verbaas te wees oor God se genade nie. Om hierdie rede groet hy die gelowiges aan die begin en die einde van al sy briewe met ‘genade’.

Uit 129 keer wat die woord ‘genade’ in die Nuwe Testament voorkom, is 86 daarvan in Paulus se briewe. En volgens v.2a is hierdie genade joune as jy in Jesus glo.

 

  1. Blydskap oor die hoop van die hemel (v.2b-5a)

Toe ons onlangs Pilansberg toe is, het my swaer en suster saamgegaan. ‘n Dag of wat voor ons vertrek het, toe raak hulle baba siek. Hulle het oorweeg om liewer nie saam te gaan nie. Toe my kinders dit hoor, toe sê hulle: ‘Ah! Ons hoop die baba word beter sodat hulle kan saamgaan.’ My kinders se hoop was eintlik maar ‘n onsekerheid. Met ‘hoop’ het hulle bedoel dat die familie miskien gaan saamkom, maar miskien nie.

Dit is nie wat ‘hoop’ in die Bybel beteken nie. Bybelse hoop is iets wat jy nie nou sien nie, maar wat verseker in die toekoms gaan gebeur (Heb. 11:1). Die hoop in v.2b verwys na die ewige heerlikheid van die hemel wat op ons wag. Dít is waaroor ons bly is (v.2b, 1Pet. 1:8).

In die hemel sal ons die helder en beeldskone glans van God se heerlikheid in sy Seun sien, weerspieël, bewonder en geniet (v.2b, Joh. 17:24, 2Tess. 1:10, Heb. 1:3). Dit is hoekom Hy ons geskep en gered het (Jes. 43:7, 21, 1Kor. 10:31, 2Kor. 3:18).

Maar hoe kan ons oor hierdie hoopvolle en heerlike toekoms juig as ons nog in die hede swaarkry? Paulus sê dat ons in ons lyding moet juig, en nie dat ons oor dit moet bly wees nie (v.3). Ons moet juig omdat ons weet dat ons lyding die saad is waaruit die boom van hoop groei (v.3-4). Ons moet juig omdat die gras van ons lewens groener word a.g.v. die vuur van lyding wat dit brand. Ons dra meer vrug wanneer God se skêr van lyding die takke van ons lewens snoei.

Ons moet juig omdat die Vader die Seun in ons plek gestraf en sy geregtigheid aan ons gegee het (v.1). Prakties beteken dit dat lyding nie God se straf oor ons is nie, maar dat dit eerder tot ons voordeel is (v.3-5, 8:1, 28). Oefening in lyding bou fiksheid en geestelike spiere om in die hemelse wedloop te volhard, net soos wat harde oefening dit vir jou liggaam doen (v.3).

As ons nie ly nie en alles altyd net goed gaan, sal ons terugsit, op onsself vertrou, gemaklik begin raak in die wêreld, en van die Here vergeet. Maar wanneer ons ly erken ons ons swakheid, roep ons tot die Here, verlang ons na die hemel, en keer ons terug na die regte pad toe (Heb. 12:5-11). Op hierdie manier kweek lyding volharding (v.3).

As jy dit onthou kan jy juig selfs wanneer jy swaarkry (v.3, Matt. 5:10-12, Hand. 5:40-41, 16:25, Fil. 4:4, Jak. 1:2-3). Maar as jy dit vergeet, dan sal jy jouself bejammer en swaarmoedig wees in jou lyding.

Die vuur van lyding is pynlik, maar dit toets jou soos goud en wys of jou geloof eg is of nie. As jy in lyding volhard kweek dit karakter (v.4). Hoe meer jy volhard, hoe sterker word jou karakter. Wat in die verlede ‘n enkele goeie daad was, word nou ‘n gewoonte en vorm uiteindelik deel van jou karakter.

As goeie karakter dan by lyding begin, moet ons nie so gou as moontlik van lyding ontslae wil raak nie. As ons dit doen, dan raak ons ontslae van God se staalwol waarmee hy die pot van ons lewens blink skuur.

Bybel lering is die onderwyser wat die teologie in jou kop sit. Maar lyding is die streng afrigter wat jou dril en help om die Bybel toe te pas en jou hart vas te sement. Volharding in lyding kweek karakter (v.4a). En as jou karakter soos Jesus s’n word, begeer jy nie net die hemel omdat jy lyding wil vryspring nie. Jy begeer dit eerder omdat jy soos Jesus en by Hom wil wees. Karakter kweek hoop (v.4b).

As jy die aarde meer begeer as die hemel, dan wys dit dat jou karakter nog onvolwasse is. Jy moet nog in die skool van lyding leer totdat jy soos Jesus is en by Hom wil wees. Elkeen wat hierdie hoop het, word nie teleurgestel nie. Jy sal nie skaam kry, sodat jy uiteindelik moet sê: ‘My hoop het nie gerealiseer nie. Dit was alles net ‘n leë droom. Ek het tevergeefs gely en volhard.’

Nee, “die hoop beskaam nie” (v.5). So seker as wat God getrou is sal jou hoop vir Jesus en die hemel bewaarheid word. As die hoop van die hemel niks anders as ‘n feëverhaal is nie, moet jy dit nou los en nie verder jou tyd daarmee mors nie. In daardie geval God ‘n onbetroubare legende en die Bybel ‘n storieboek.

As jy gered is sal jy dit nie doen nie, maar vashou aan die onwankelbare en onveranderlike Christus, die hoop van heerlikheid (Kol. 1:27, 1Tim. 1:1). Sonder Hom is elke resep om seën te ontvang leeg. Jy kan doelgerig lewe, Jabes se gebed opsê, goeie dinge oor jouself dink en spreek totdat jy blou is in die gesig: dit sal nie werk nie. Die seën van die Christelike lewe is in Jesus en Hom alleen (Ef. 1:3).

 

Die God van ou mense en kinders

On By baptistekerkkemptonparkIn Afgode,God,Kinderopvoeding,Kinders

Grandmother and child

Kom ek vertel jou van twee mense in ons gemeente. Die eerste een is ‘n ma met ‘n baba in haar baarmoeder. God is besig om die kind te vorm en het alreeds die kind se hele lewe uitgelê.

“Want U het my niere gevorm, my in my moeder se skoot geweef. Ek loof U, omdat ek so vreeslik wonderbaar is; wonderbaar is u werke! En my siel weet dit alte goed. My gebeente was vir U nie verborge toe ek in die geheim gemaak is nie, kunstig geweef in die dieptes van die aarde. U oë het my ongevormde klomp gesien; en in u boek is hulle almal opgeskrywe: dae dat alles bepaal was, toe nog geeneen van hulle daar was nie.” (Ps. 139:13-16).

Die tweede persoon is ‘n oom wat baie pyn het. Dit is byna ondraaglik. Pynpille help nie. Hy kan skaars loop en slaap nie in die nag nie. Jes. 46:1-7 is o.a. geskryf om te wys hoe die Here ou mense en kinders dra, en hoe dit hopeloos is om op afgode te vertrou.

 

  1. Babilon se afgode (v.1-2)

Ek het lank gelede ‘n storie gelees van sewe sendelinge wat na ‘n eiland teen die Chinese Suidkus toe is. ’n Sestienjarige seun was deel van die span. Op 9 Jan. het hy en die span vir die eilanders gevra hoekom hulle nie in die Here wil glo nie.

‘Ons het ’n god (Ta-wang) wat ons nog nooit in die steek gelaat nie,’ het hulle geantwoord. Volgens hulle het Ta-wang reeds vir 286 jaar mooi weer gegee op die jaarlikse feesdag wat vir hom gehou is.

‘Wanneer is hierdie jaar se fees?’ het die sendelinge gevra. ‘Ons hou dit 11 Jan. om 08:00,’ het hulle geantwoord. ‘Hierdie jaar sal dit reën,’ het die 16-jarige sendeling gesê. ‘Goed so,’ het die eilanders gesê. ‘As dit op die 11de reën, is julle God God!’

Die sendelinge het begin bid. Op 11 Jan. om 07:00 het die son geskyn en was daar nie ‘n teken van reën nie. Die sendelinge het gebid. Die reën het neergesak.

Die jong eilanders het uitgeroep dat die sendelinge se God die ware God is. Maar die ouer mense het vir Ta-wang uitgedra om die reën te stop. Die reën het nóg harder geval.  Die draers het gestruikel en vir Ta-wang laat val. Die afgod se kaak en linkerarm het afgebreek.

Die eilanders het gesê dat hulle per ongeluk die verkeerde dag gekies het, en dat die fees eintlik op 14 Jan. om 18:00 gehou moes word. Die sendelinge het weer vir reën gebid. Tussen 11 en 14 Jan. het meer as 30 mense op die eiland tot bekering gekom.

Toe 14 Januarie aanbreek was dit ‘n mooi dag. Teen laatmiddag het die sendelinge weer gebid. Die Here het dadelik reën gestuur. Ta-wang kon nie die Here keer nie. Bekerings het gevolg [https://goeietyding.wordpress.com/2015/11/21/die-god-van-elia/].

Babilon se afgode was so (v.1-2). Die God van Israel het hulle platgeslaan sodat hulle inmekaar sak soos as ‘n bokser jou in die maag slaan. Bel of Bel-Marduk is afgelei van Baäl en was die Babiloniese oppergod (v.1). Ons sien sy naam in name soos Belsasar (Dan. 5). Nebo was Bel se seun en was die god van wysheid en geleerdheid (v.1). Ons sien sy naam in name soos Nebukadnesar (Dan. 2-4).

Toe Bel en Nebo tot ‘n val kom, het Babilon se godsdiens saam met hulle geval [Edward J. Young, The New International Commentary on the Old Testament: The Book of Isaiah, vol. 3 (Grand Rapids: William B. Eerdmans Publishing Company, 1972), 219-220. Alec Motyer, The Prophecy of Isaiah (Leicester, Inter-Varsity Press, 1993), 368]. Kores van Persië het die Babiloniërs oorwin (v.1, 21:9) en hulle gode op beeste, kamele en donkies weggevoer (v.1-2). Die gode kon nie self loop nie, maar moes gedra word!

Babilon se afgode het die diere uitgeput (v.1). Hulle was m.a.w. ‘n las en goed vir niks (v.1). Hulle kon nie eers hulleself red nie (v.2, vgl. Jer. 48:7). Hoe kon hulle dan mense red (v.2)?

Elke Christen sal saamstem dat afgode dood is, maar in die praktyk leef ons nie altyd so nie. Wat bedoel ek? Christene se kinders leer van ander godsdienste by die skool. Dit is nie ‘n probleem nie. Die probleem lê daarin dat die onderwysers maak of Allah, Krishna en die voorvaders gelyk is met Jesus. Hulle maak of die Big Bang wetenskap is en stel dit bo Gen. 1. Hul maak of evolusie wetenskap is en stel dit bo die God van die Bybel.

Maar die ergste is dat party ouers oningelig is oor wat hulle kinders by die skool leer. Of miskien weet hulle, maar hulle ken nie die Bybel goed genoeg om hulle kinders reg te help nie. Of dalk weet hulle wat hulle kinders leer, maar hulle gee nie om nie.

Moenie so wees nie, maar help jou kinders reg. Wys vir hulle wie die ware God is wat alles gemaak het. Wys vir hulle dat Jesus die enigste en ware God is. Sê vir hulle dat die ander gode van wie hulle leer dood is.

Wees egter versigtig dat jy nie net op die skool se verkeerde lering reageer nie. Leer hulle ook die positiewe waarhede van die Skrif. Hoe doen ‘n mens dit?

Kies ‘n tyd om jou kinders die Bybel te leer. Maak dit ‘n prioriteit; moet dit nie mis nie. Moenie rond en bont leer nie, maar beplan wat jy wil leer. Werk bv. deur Genesis, die tien plae of die lewe van Jesus. Leer vir hulle wie God is. Wanneer jy Bybel stories vertel, moet jy nie net lesse leer oor hoe hulle soet moet wees en nie stout nie. Mik eerder vir die evangelie. Wat leer die betrokke gedeelte oor God en die verlossing van sondaars?

Memoriseer die Bybel deur te sing en vrae en antwoorde (kategismes) te leer. Bid saam met jou kinders. Bid vir sendelinge, siek mense, die kerk, bekerings, ens. Wat jy bid sal vir jou kinders wys wat belangrik is. Hoe jy bid sal hulle leer om die Here te vrees (of nie). Wees vars in jou gebede en moenie net rympies bid nie.

Groei in jou verhouding met die Here. Dan sal jou lering nie vervelig en droog wees nie. Jy sal self opgewonde wees oor wat jy vir hulle leer. Wees lief vir die Here. Gehoorsaam Hom. So sal jou lewe vir jou kinders ‘n voorbeeld wees. Leer jou kinders op informele maniere. Vertel hulle van die Here as jy ‘n kleurvolle blom, voël of sonsondergang sien.

Leer vir hulle ‘n Bybelse perspektief op wen en verloor, op manwees en vrouwees. Leer hulle om nie selfsugtig te wees met speelgoed nie, maar om met ander te deel. Help hulle om ander eerste te stel. Leer hulle om netjies en hard te werk by die skool.

Vertel vir jou kinders hoe die Here jou gered het, hoe Hy jou gebede beantwoord, en wat Hy vir jou gedoen het. Gebruik biografieë en die geskiedenis om vir jou kinders te vertel wat die Here vir sy kinders doen.

 

  1. Die God wat ons dra (v.3-4)

Elke mens gaan deur stadiums waarin iemand hom of haar moet dra. Jou ma het jou vir nege maande in die baarmoeder gedra. Jou ouers het jou gedra totdat jy begin kruip het. Toe jy al kon kruip en loop het hulle jou nog steeds gedra. Hulle het jou gedra toe jy in die laerskool was en in die kar aan die slaap geraak het. Mense sal jou weer in ‘n rolstoel ‘dra’ wanneer jy oud is. Hulle sal jou ook in ‘n kis dra wanneer jy dood is.

Die Here dra ons beter as dit. Hy het die oorblyfsel van Israel in Babilon gedra (v.3). Hy het vir Jakob gekies en hom in die moederskoot gedra (Gen. 25:23, Rom. 9:10-13). Hy het vir Dawid, Jeremia en Paulus in die moederskoot gedra, en doen dieselfde vir jou (Ps. 22:10-11, 71:5-6, 139:13-16, Jer. 1:5, Gal. 1:15). Hy dra ons van die baarmoeder af totdat ons oud is (v.3-4).

“die HERE jou God [het] jou gedra…soos ‘n man sy seun dra” (Deut. 1:31). “…Ebenhaéser…Tot hiertoe het die HERE ons gehelp.” (1Sam. 7:12). “Geloofd sy die Here! Dag ná dag dra Hy ons!” (Ps. 68:20). “Ek is met julle al die dae tot aan die voleinding van die wêreld.” (Matt. 28:20).

Dit was die Here wat jou gehelp het toe jy amper verdrink het. Hy het hulp gestuur toe jy alleen langs die pad gestaan het. Hy het geld voorsien toe jy dit broodnodig gehad het. Hy het jou beskerm toe jy nie eers geweet het jy is in gevaar nie. Hy het jou teen die duiwel beskerm.

Hy het die beproewing gestuur om te keer dat jy verder op die verkeerde pad loop. Hy het jou op ‘n siekbed laat beland, sodat jy sy liefdevolle sorg kon ervaar. Hy het gemaak dat jy jou kar stamp, sodat jy nie in die gewapende roof ingery het nie. Hy het jou in verkeer laat sit, sodat jy die fratsongeluk vrygespring het.  John Piper sê: ‘…God is up to something good for us in all our delays and detours’ [John Piper, Future Grace (Leicester: Inter-Varsity Press, 1995), 174].

Die God wat jou in die verlede, hede en toekoms gedra het is die ewige en onveranderlike EK IS (v.4, Eks. 3:14, Ps. 90:2, Mal. 3:6). Hy het nie ‘n verlede en ‘n toekoms soos ons nie (v.3-4). Hy was nie jonk nie en word ook nie oud nie. Hy het nie ‘n begin en ‘n einde soos ons nie. Hy is dus altyd by ons, selfs as ons oud is.

Moet daarom nie die toekoms vrees nie. Jy hoef nie bang te wees vir die dag wat jy aftree, min geld het, oud word, ‘n invaliede raak, in ‘n aftree oord of ouetehuis beland nie. Die God wat jou van jou moederskoot af gedra het sal jou nie verlaat wanneer jy oud is nie (v.3-4). “Verwerp my nie in die tyd van die ouderdom nie, verlaat my nie as my krag gedaan is nie… En ook tot die ouderdom en die grysheid toe—o God, verlaat my nie…” (Ps. 71:9, 18).

Al kry jy Alzheimer’s soos my ouma, sal die Here jou nie vergeet nie. Die Here sal jou nie eers vergeet as jy Alzheimer’s kry en Hom vergeet nie. John MacArthur vertel van sy mentor, dr. Charles Feinberg, wat Alzheimer’s gekry het.

Dr. Feinberg was ‘n Joodse Rabbi voor hy tot bekering gekom het. Na sy bekering het hy die Here getrou gedien en die Bybel goed bestudeer. Maar toe hy in sy ou dag Alzheimer’s kry, toe sê hy dat Jesus nie die Messias is nie.

Genadiglik hang ons verlossing nie af van ons breinkrag nie. God se beloftes en getrouheid is groter as ons geheue. “As ons ontrou is, Hy bly getrou; Hy kan Homself nie verloën nie.” (2Tim. 2:13).

Selfs wanneer jy oud en gedaan is en grys hare het, bly die Here jou God. Hy sal jou dra as jy op jou sterfbed lê (Ps. 23:4). Hy sal sy engele stuur om jou na die hemel toe te dra (Luk. 16:22). God se ewige arms sal onder jou wees (Deut. 33:27). Dan sal jy die God sien wat jou gemaak het en gered het, die God wat sy volk geskep het en hulle uit Egipte en Babilon verlos het (v.4, 45:9-10, 43:1, Deut. 32:6).

Maar jy sal nie hierdie God sien bloot omdat jy glo Hy het jou gemaak en deur moeilike tye gehelp nie. Jy moet in sy Seun glo. Hy moet jou God wees deur geloof in Jesus Christus en sy kruisdood vir sondaars.

 

  1. God en die gode (v.5-7)

My pa hou van flou grappe wat nie sin maak nie. Hier is een: ‘Wat is die ooreenkoms tussen ‘n fiets en ‘n olifant? Beide kan vlieg behalwe die fiets en die olifant.’ Dis flou, ek weet. Maar die punt is dat daar geen ooreenkoms tussen ‘n fiets en ‘n olifant is nie.

Net so is daar geen ooreenkoms tussen God en die gode nie (v.5). Die Here is lewend en die gode dood. Hy is uniek, gans anders, een van ‘n soort en heilig (v.5, 40:18, 25). “O HERE, wie is soos U onder die gode? Wie is soos U, verheerlik in heiligheid, gedug in roemryke dade, een wat wonders doen?” (Eks. 15:11).

God is ‘n ewige Gees wat alles gemaak het (Joh. 1:1-3, 4:24). Die gode is van die goud en silwer uit iemand se beursie gemaak (v.6). God het ons geskep, maar ‘n goudsmid het die gode gemaak (v.4, 6). Is dit nie dom dat mense voor hulle eie handewerk neerval en dit aanbid nie (v.6)?

Die Here dra ons, maar mense dra hulle gode op hulle skouers (v.7, 1-4). Die Here lei ons deur ons lewens, maar mense sit hulle gode wat nie kan loop nie êrens neer (v.7, Ps. 115:7). Die god kan nie beweeg totdat die aanbidder besluit om dit te skuif nie (v.7).

Die Here is lewend; die gode is dood. Die Here antwoord ons wanneer ons Hom aanroep en tot Hom bid (Ps. 65:3, Jer. 33:3, Luk. 11:9-10). Die gode is doof en kan nie hoor nie; hulle is stom en kan nie antwoord nie (v.7, Ps. 115:5-6).

Waar is die Moslem en Hindoe wat kan getuig van gereelde antwoorde op gebed? Enige ware Christen kan getuig van gereelde antwoorde op gebed. Lees gerus George Müller se autobiografie in hierdie verband.

As jy die ware God ken sal jy sien hoe Hy jou gebede beantwoord. Hy is nie ‘n dowe afgod wat ons nie uit die moeilikheid kan red nie (v.7), maar Hy gee wat ons vra (Matt. 7:9-11). In party gevalle sê Hy ‘nee’ of ‘wag’, maar dit is die uitsondering. Wat is hierdie uitsonderings?

  • Die Here sê ‘nee’ vir jou gebede as jy ongered is (1Pet. 3:12).
  • Hy sê ‘nee’ as jy besig is met sonde (Ps. 66:18).
  • Hy sê ‘nee’ indien jy kleingelowig is (Jak. 1:5-8).
  • Hy sê ‘nee’ as jy selfsugtig bid (Jak. 4:3).
  • Hy sê ‘nee’ as jy bitter is teenoor jou lewensmaat of iemand anders (1Pet. 3:7, Matt. 6:14-15).
  • Hy sê ‘nee’ as Hy ‘n beter plan vir jou het (2Kor. 12:8-9).

Gewoonlik antwoord die Here ons egter wanneer ons Hom aanroep, en red Hy ons uit ons benoudheid (v.4, 7, Ps. 34:5, 7, 18, 20). Wat is jóú benoudheid? Sê vir die Here dat Hy nie ‘n hulpelose afgod is nie (v.7), en vra Hom mooi om jou te help. Vra veral dat Hy jou geestelik sal help in jou beproewing. Wat bedoel ek?

Vra dat die Here jou beproewing sal gebruik om jou karakter te vorm (Jak. 1:2-3). Vra dat jy God se Woord beter sal leer ken (Ps. 119:71). Vra dat jy meer soos Jesus sal word (Rom. 8:28-29). Vra dat jy meer heilig sal word en meer vrug sal dra (Heb. 12:10-11). Vra dat jy ander mense kan help (2Kor. 1:6). Vra dat jy sal leer om meer te bid (2Kor. 1:11). Vra dat die Here jou teen Satan sal beskerm (2Tim. 4:18). Vra dat jy die strikke waarin jongmense trap sal ontwyk (2Tim. 2:22). Vra dat jy tot die einde toe sal volhard as jy oud is (Rom. 5:3-4).

Al dink jy nou dat die Here jou vergeet het, sal jy op jou sterfbed soos Jakob wees. Deur sy lewe het hy baie probleme ervaar a.g.v. sy eie sonde, ander mense se sonde, die Here se tugtiging, lewe in ‘n sondige wêreld.

Dertien jaar voor hy dood is, het hy teruggekyk en gesê: “vol teëspoed was die dae van my lewensjare” (Gen. 47:9). Maar op sy sterfbed het hy net lof gehad vir “die Engel wat my uit elke teëspoed verlos het” (Gen. 48:16).

Mag dit ook jou perspektief wees wanneer jy eendag op jou sterfbed lê en terugkyk oor jou lewe: “Ek was jonk, ook het ek oud geword, maar nooit het ek die regverdige verlate gesien…nie” (Ps. 37:25).

Die enigste manier om in die hemel te kom

On By baptistekerkkemptonparkIn Evangelie,Geloof,Wet

Faith

Postmoderne mense glo dat alle paaie na die hemel toe lei. Maar mense wat die Bybel ernstig opneem glo dat daar net een manier is om in die hemel te kom, en dit is deur Jesus Christus (Joh. 14:6, Hand. 4:12).

Maar hoe ontvang ‘n mens Jesus as jou Verlosser? Deur die geloof. Wat is geloof? Hoe en wat moet jy glo? Is geloof genoeg? Hoe weet ons geloof werk? Rom. 4:13-25 beantwoord hierdie vrae.

 

1. Hoekom moet jy glo? (v.13-17a)

Baie van die mense met wie ek die evangelie deel is seker dat hulle hemel toe gaan, omdat hulle blykbaar die wet hou. Maar volgens Paulus ontvang ons God se belofte van die hemel deur die geloof en nie deur die wet nie (v.13).

Abraham het nie die belofte van die land en ‘n groot nageslag deur die wet verkry nie (v.13). Die wet het immers eers 430 jaar later gekom (Gal. 4:15-18). Abraham het God se belofte deur die geloof ontvang (v.13, Gen. 12:2-3, 15:1-21, 22:17-18).

Ons sal dieselfde belofte deur die geloof ontvang (v.13). Christus is die erfgenaam van alles (Heb. 1:2), en as ons in Hom glo sal ons ook alles erf (v.13, Matt. 5:5, Gal. 3:14, 16, 29, 4:1-7, Rom. 8:17, 1Kor. 3:21-23, Heb. 11:16).

As geloof dan so belangrik is, moet ons nie soos Marta glo, hoop, rus, vashou en vertrou op dit wat ons vir Jesus doen nie. Ons moet eerder soos Maria in Jesus self en in Hom alleen rus.

Oom Frik belowe dat hy vir Eddie ‘n ou kar sal gee. Nadat Eddie die kar vir ‘n maand gery het, sê oom Frik dat dit R10 000 kos. Eddie moet naweke werk om die kar te verdien. Oom Frik se belofte is leeg en beteken niks.

As jy deur die wet gered word, beteken geloof niks en is die belofte van die hemel leeg (v.14). Ons onvermoë om die wet na te kom keer dat ons in die hemel ingaan. Die belofte van die hemel sal dus nooit vervul word as ons op die wet staatmaak nie. Vertroue in die wet sal ook maak dat ons geloof onnodig is. En as ons geloof niks beteken nie, is selfs die God in wie ons glo onbetroubaar.

Redding deur geloof plus goeie werke, die doop, die gee van tiendes kerkbywoning, ens. is so onmoontlik soos om ‘n kar gratis te kry en om daarvoor te betaal.

Wat kom in jou gedagtes wanneer jy aan die wet dink? ‘n Gawe man met ‘n pens wat geskenke uitdeel vir elkeen wat goed doen? Of ‘n polisieman wat die oortreder straf? Die wet wys ons sonde uit en straf dit (v.15, 3:20, 7:7-9, 2Kor. 3:7, 9, Gal. 3:10). Dit kan ons nie red nie, aangesien ons dit reeds oortree het (3:10-12, 19, 23).

Waar daar geen wet is nie kan ons nie gestraf word nie (v.15b), maar ongelukkig is daar ‘n wet. Beteken dit dat almal gestraf sal word? Nee. Jesus het die wet namens ons gehou en die straf vir ons wetsoortreding ontvang. As jy in Hom glo ontvang jy die voordele van sy verlossingswerk en hoef jy nie meer onder die wet se sweep te kreun nie (6:14, 8:1). Die Heilige Gees wat in jou woon sal jou lei om te lewe soos God dit in sy wet vereis (8:4).

Jy het daarom nie nog reëls nodig nie, maar geloof. Dit is immers deur geloof wat jy die voordele van Jesus se lewe en kruisdood ontvang. Vra die Here om jou hierdie geloof te gee en moenie ophou vra totdat jy dit het nie.

As jy hard werk en $10 biljoen kry, dan prys ons jou. Maar as jy $10 biljoen persent kry, dan prys ons die gewer. As jy deur die wet in die hemel kom, dan prys ons jou. Maar as jy deur die geloof inkom, dan prys ons die Een in wie jy glo. As jy deur die wet in die hemel moes kom het jy nie ‘n kat se kans nie. Daarom berus ons ons op genade alleen (v.16).

En as dit genade is, is jy nie so spesiaal soos wat die samelewing sê nie. Jy is ‘n sondaar gered uit genade alleen. Dink dan minder van jouself en meer van die Here. Dit skakel sondes soos ondankbaarheid, hoogmoed en trots uit, asook die sondes wat daaruit vloei.

Ek het laasweek vir ‘n verpleegster gevra of sy hemel toe gaan. ‘Kan ‘n mens ooit 100% seker wees?’ het sy gevra. As jy deur die wet gered word, sal jy altyd onseker wees. Jy sal nooit weet of jy genoeg gedoen het nie.

Maar as jy in Jesus se lewe en kruisdood glo het jy ‘n waarborg (v.16, Ef. 1:13-14). God aanvaar sy Seun se lewe en dood vir sondaars, en sal Hom nie wegwys nie. In Jesus het jy nie ‘n 25 of 1000 jaar waarborg nie, maar ‘n ewige waarborg. As jy hierdie waarborg het kan jy nie die hemel verloor nie. Indien jy dit wel verloor, het die Here vir jou ‘n swak waarborg gee.

Jare gelede was daar ‘n artikel in die National Geographic wat vertel het hoe die Jode, Moslems en Christene stry oor wie nou eintlik die kinders van Abraham is. Maar die antwoord is maklik. Die kinders van Abraham is dié mense wat in sy voetspore volg en doen wat hy gedoen het.

Wat het hy gedoen? Hy het nie op die wet gefokus nie, omdat hy voor die wet gelewe het. Abraham het geglo. Sy kinders is dus dié wat soos hy in die Messias glo (v.16-17, 11-12, Gal. 3:6-9). Dit beteken dat gelowiges uit alle nasies sy kinders is (Gen. 12:2-3). Abraham se naam beteken immers ‘vader van ‘n menigte’ (v.17, Gen. 17:5).

Prakties beteken dit dat ‘n baba nie outomaties ‘n kind van Abraham is, omdat sy ouers in die Here glo nie. Die kind moet self glo voordat hy ‘n kind van Abraham en erfgenaam van die hemel is (Gal. 3:29). God het nie kleinkinders nie.

 

2. Hoe moet jy glo? (v.17b-22)

Mense praat soms van iemand as ‘n diep gelowige. Hulle bedoel maar net dat die persoon ‘n sterk geloof het. Maar het jy al ooit gewonder hoekom hierdie persoon se geloof so sterk is? Hoekom was Abraham se geloof sterk? Dit is omdat die God in wie hy geglo het sterk is. Abraham het geglo dat die Here vir hom en Sara (mense wie se liggame so te sê dood was, sodat hulle nie kon kinders hê nie) ‘n kind kon gee (v.17, 19).

Hy het geglo dat God die dooies kan opwek (v.17, 24-25, Heb. 11:12, 19). Hy het geglo dat die Here baie nasies uit ‘n ou man en vrou kan skep. As Hy die skepping uit niks kon maak, kon Hy maklik vir hulle ‘n kind gee (v.17, Heb. 11:3).

Dit was hierdie oortuiging wat gemaak het dat Abraham se geloof hoopvol, sterk en vas was (v.18-21). Abraham het gehoop toe hy geen ander bewyse as die belofte in Gen. 15:5 gehad het nie: ‘Jou nageslag sal soos die sterre wees’ (v.18).

Leer uit sy geloof wanneer jy geen bewyse buiten vir die Here se beloftes het nie. Ek het dit oor die afgelope drie weke moeilik geleer. Hoe glo jy wanneer die Here jou blinddoek terwyl jy bestuur, en vir jou sê waar jy moet ry? Die waarheid is dat Hý bestuur en vir jou sê jy kan rustig slaap. Moenie wakker bly omdat jy bang is Hy verdwaal nie. Glo eerder dat Hy weet wat Hy doen.

Abraham het geglo en daarom nie gedink dat dit onmoontlik is om op 90 en 100 ‘n kind te hê nie (v.19, Gen. 17:1, 5). Toe hy onseker raak (Gen. 15:1-6, 16:1-4, 17:17-18) het die Here sy geloof versterk (v.19).

Bid Luk. 17:5 as jy twyfel: “Gee ons meer geloof.” Die Here sal jou hoor, troos, bemoedig en versterk. Bid die Here se beloftes: ‘Here, maar U sê…’ (sien Jes. 62:6-7). As jy dit doen sal jou geloof nie wankel nie, maar sal dit rotsvas wees soos Abraham s’n (v.20, Ps. 26:1).

Die Here het die belofte gegee toe Abraham 75 was en dit vervul toe hy 100 was (Gen. 12:2-4, 21:5). Hierdie toets het sy geloof versterk (v.20). Sy sterk geloof het die Here verheerlik, omdat dit gewys het Hy is betroubaar (v.20). Abraham was oortuig dat die Here sy belofte kon vervul (v.21, 17, Gen. 18:14). God het sy geloof tot geregtigheid gereken (v.22, 3). Hy het m.a.w. God se geregtigheid deur die geloof ontvang.

Sonder die geregtigheid van God kan jy nie in die hemel kom nie. Maar jy het geloof nodig om God se geregtigheid te ontvang. Hoe lyk hierdie geloof? Dit is ‘n geloof wat nie twyfel in God se vermoë nie. Dit is ‘n geloof wat nie wankel nie.

Om hierdie geloof te kry moet jy diep gedagtes oor God, sy werke en sy karakter dink. Doen ‘n studie van wie God is, sodat jou geloof sterker raak (v.17, 18-22). Maak bv. ‘n studie van Gen. 1, Ps.139 of Jes. 40. As jy dit doen sal dit die fokus van jou sterk geloof na die sterk God in wie jy glo verskuif.

Maar dit geld net vir Christene. Hoe kan jy hierdie geloof ontvang, en wat moet jy in die eerste plek glo?

 

3. Wat moet jy glo? (v.23-25)

Gestel jy kry ‘n klein voëltjie in jou tuin. Om die diertjie te help gee jy dit pap deur ‘n spuit. Selfs ‘n kind weet dat dit nie die spuit is wat die voëltjie aan die lewe hou nie, maar die pap. Net so is geloof nie die gronde waarvolgens die Here jou red nie. Dit is eerder die kanaal (spuit) waardeur jy, soos Abraham, God se geregtigheid ontvang (v.23-24, 15:4).

Glo in die God wat sy Seun opgewek het uit die dood (v.24, 17, Hand. 2:24, Gal. 1:1). Glo dat Hy jou ook kan opwek (Ef. 2:5). Glo dat Jesus die opgestane Here is (v.24, 10:9). Gee jou sg. lewensregte prys en bely dat Jesus die Here oor elke area van jou lewe is: jou gedagtes, jou emosies, jou liggaam, jou tyd, jou geld, jou verhoudings, ens. (Luk. 6:46, 2Kor. 5:15, Fil. 2:10-11).

Sien die liefde van God wat sy Seun vir jou gegee het (v.25, 5:8, 8:32). Hy het dit vir jou gedoen (v.25). Dit is liefde: jy was verkeerd en Hy reg, maar Hy het sy lewe vir jou gegee. Hy het nie net gesterf om ‘n goeie voorbeeld te stel nie, maar het vir jou sonde en in jou plek gesterf (v.25, Jes. 53:4-6). Hy het jou skuld afgeskryf (Kol. 2:14).

Hoe weet jy dat God sy Seun se offer aanvaar het? Hy het Hom opgewek ter wille van ons regverdigmaking (v.25). Deur sy Seun uit die dood uit op te wek het Hy gesê: ‘Jy het nie vir jou eie sonde gesterf nie, maar is onskuldig. Ek neem die offer aan wat Jy vir ander se sondes gebring het. Ek reken Jou perfekte lewe van geregtigheid toe aan elkeen wat glo.’

Jesus lewe vir ewig en staan vir ons in by die Vader (8:33-34, Heb. 7:25, 1Joh. 2:1). Glo jy in hierdie Jesus? Of aanbid jy ‘n afgod wat nie nodig het om vir jou sondes te sterf nie, omdat hy nie omgee hoe jy lewe nie? Ervaar jy werklik die krag van sy opstanding? Of is jy dood in jou sonde, sodat jy nie die krag het om te verander nie: jy probeer nou en dan om te verander, maar kry dit nie reg nie?

Dalk moet jy ophou om in jouself te probeer en in die opgestane Christus glo. Vra dat Hy deur die Heilige Gees sy lewe en krag vir jou sal gee. Moenie ophou vra as jy dit eers ontvang het nie, maar word gedurig met die Gees vervul en wandel in Hom (Ef. 5:18, Gal. 5:16, 25). Laat Hy jou lei deur die sagte stem wat in jou vra: sal hierdie gedagte, daad, woord, begeerte en emosie Jesus verheerlik en met sy wil strook?

‘n Gehoorsame lewe is nie die hek tot die hemel nie. Geloof is. Maar ‘n gehoorsame lewe is die pad waarop Abraham en elke ander gelowige geloop het toe hulle deur die hek inkom. As jy ongehoorsaam lewe het jy nie deur die hek van geloof gekom nie, maar is jy ‘n rower wat oor die muur gespring het.

Nominale Christenskap

On By baptistekerkkemptonparkIn Doop,Ongeloof

Nominal Christianity

Nominale Christenskap beteken dat iemand ‘n Christen in naam is, maar dat sy of haar lewe nie anders is as die wereld s’n nie. Sulke mense beskou hulleself as Christene omdat hulle kerk toe gaan of êrens op ‘n kerk se lederol is.

Maar as dit ons definisie van Christenskap is, is 75% van ons land se bevolking Christene. Baie Afrikaners se definisie van wat dit beteken om ‘n Christen te wees is nie só wyd nie. In hulle gedagtes is ‘n Christen iemand wat kerk toe gaan en die basiese Christelike waarhede bely: die Drie-Eenheid, die Persoon en werk van Christus, die Bybel as die Woord van God, ens.

Ander sal byvoeg dat jy ‘n ervaring van God moet hê. Party sal sê jy moet ‘n dag en datum van bekering hê. Volgens party moet jy gedoop wees en voorgestel en aangeneem word. Maar selfs al reken ons dan net Protestante, Pinkster- en Charismatiese kerke in, is daar nog steeds ‘n goeie 50% of meer ‘Christene’ in ons land.

Ongelukkig is dit ‘n Utopiese droom. In die eerste plek sou Suid-Afrika se moraliteit nie so sleg gelyk het as 50-75% van ons land se mense Christene was nie. Ten tweede sou jy nie groot getalle mense op kerke se lederolle hê, met minder as die helfte van hulle in die kerk, by bidure en Bybelstudies nie. Na my mening is daar twee groot sondebokke vir hoekom daar so baie nominale Christene in ons land is.

 

[a] Charles Finney (1792-1875) se invloed op die kerk

Finney het geglo dat ‘n sondaar wat op ‘n uitnodiging reageer, berou toon en die sondaarsgebed opsê, gedoop moet word en gered is [Iain Murray, Revival and Revivalism, Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1994]. Sy idees lê vandag nog wyd verspreid. Vat bv. die Southern Baptist Convention (SBC) in Amerika. Hulle het 16 miljoen lidmate, waarvan 10 miljoen nie op ‘n gegewe Sondag in die kerk is nie. Hoekom is dit so? Dit is grootliks a.g.v. wat hulle oor wedergeboorte en die kerk glo.

Ek ken ‘n afgetrede leraar wat by Southern Seminary in die V.S.A. studeer het. Hy het ons vertel van ‘n veldtog wat die SBC in 1953 geloots het. Die veldtog se naam was a million more by ’54. Die doel was om binne ‘n jaar ‘n miljoen mense by die SBC se Sondagskole te voeg.

Toe die jaar naby sy einde kom was daar nie die gewenste miljoen nie. Binne die laaste paar maande van 1953 het die SBC honderde duisende mense gedoop. Ek het nie die presiese feite nie, maar die beginsel is swak en het die SBC met nominale Christene gevul.

 

[b] Die kinderdoop

As die kerk ‘n baba doop word hy ‘n dooplidmaat en beskou hulle hom as deel van die verbond waarin die Here sy God is. Ek was eenkeer by ‘n kinderdoop waar die ds. vir die gemeente gesê het dat die kind se naam nou in die boek van die lewe is.

As ‘n kind op 17 sy katkisasie (Sondagskool) voltooi lê hy belydenis van geloof af, en word hy as belydende lidmaat van die gemeente voorgestel en aangeneem.

Die kinderdoop het reeds vroeg in die geskiedenis ontstaan en was teen die vierde eeu ‘n wydverspreide en algemene praktyk [N.R. Needham, 2000 Years of Christ’s Power: Part 1, London: Grace Publications Trust, 1997]. In die eeue wat gevolg het, het die evangelie na heidense volke toe versprei. Konings het tot bekering gekom en hulle onderdane met geweld gedwing om Christene te word.

‘Word gedoop of sterf!’ het Noorweë se koning, Olaf Tryggvason (995-1000), bv. vir die mense in sy paleis gesê. Uit die aard van die saak het hulle die doop bo die swaard gekies en sodoende deel van die kerk geword. Hulle kinders is ook gedoop. Waar groot dele van die land by die kerk aangesluit het, het dit as ‘n Christelike bekend gestaan [Needham, Ibid., Part 2, 145. Sien ook Leonard Verduin se boek, The Reformers and their Stepchildren].

Omtrent 500 jaar later het die hervormers hierdie tradisie gevolg. Hulle doopteologie het die hele Europa beïnvloed, wat op sy beurt in die 17de eeu Suid-Afrika toe gekom het. Vandag nog hou mense aan hierdie tradisie vas, en neem hulle aan dat hulle gedoopte kinders hemel toe gaan. Baie van hierdie kerke en ouers deel nie die evangelie met hulle kinders nie, omdat hulle aanneem dat hulle kinders gered is.

Die Jode in Paulus se tyd was so. Hulle het gedink dat hulle en hulle kinders reg is met God, omdat hulle besny is. Dit is die kwessie wat Paulus in Rom. 4:9-12 aanspreek. Kom ons bekyk die verse van nader en pas dit dan toe op die nominale Christenskap in ons eie konteks.

 

  1. ‘n Oorsig oor die teks

Prof. Hennie Stander het vir ons Grieks gegee toe ek op Sem was. Hy het eendag vir ons gesê om Mark. 16:16 uit die Grieks vertaal. Ons het dit soos volg vertaal: ‘Hy wat glo en gedoop is, sal gered word. Maar hy wat nie glo nie, sal veroordeel word.’

Ons vertaling het geïmpliseer dat ‘n mens tot geloof kan kom nadat hy gedoop is. Prof. Stander het gemaak of hy uit die klas uit hardloop om vir die rektor te sê dat sy Baptiste studente Mark. 16:16 soos kinderdopers vertaal.

Volgens kinderdopers wys Rom. 4:9-12 duidelik dat ‘n mens gedoop kan word voor of na hy tot geloof gekom het: ‘Waar ‘n rou heiden tot bekering kom moet hy gedoop word na hy tot geloof kom. Maar sy kinders moet gedoop word voor hulle tot geloof kom.’

Maar dit is nie waaroor die verse handel nie. Rom. 4 gaan eerder oor die besnede Jode wat nie outomaties reg is met God nie. Regverdigmaking is vir die onbesnede heidene en die besnede Jode wat glo (v.9-12). Dit is dus nie die besnydenis wat tel nie, maar wedergeboorte en geloof wat lei tot ‘n lewe van gehoorsaamheid. Dit is Paulus se punt (vgl. 1Kor. 7:19, Gal. 5:6, 6:15).

As die Jode deur die besnydenis reg is met God, maak Gen. 15:6 nie sin. Volgens hierdie vers het God Abraham regverdig verklaar deur die geloof. Dit het gebeur 14 jaar voordat hy in Gen. 17 besny is (v.9-11, Gen. 12:4, 15:6, 16:3, 16, 17:1). Die besnydenis was die teken dat God die sonde uit sy hart gesny het (v.11, Deut. 30:6). Dit was ook die seël dat God hom regverdig verklaar het, en dat hy aan die Here behoort het (v.11).

So het hy die vader geword van elkeen wat glo en nié besny is nie. Hy is m.a.w. die vader van die onbesnede heidene wat in Jesus glo (v.11, 2:25-29, Gal. 3:6-9, 16, 29). Maar hy is ook die vader van die besnede Jode wat glo (v.12). Die Jode is nou wel uit Abraham se bloedlyn (v.1), maar sy geestelike kinders is net dié mense wat in sy voetstappe van die geloof volg (v.12).

As ons sê dat iemand op grond van sy doop reg is met God (hetsy die kinderdoop of gelowige doop), dan vul ons die kerk met ongelowige lidmate en nominale Christene. Wat is die gevolg hiervan?

 

[a] Mense het vals sekerheid van redding

Dit is makliker om ‘n prostituut vir Jesus te wen as ‘n nominale, gedoopte lidmaat. Die prostituut weet darem sy is verlore. Maar die nominale lidmaat glo dat alles reg is tussen hom en die Here. Hy dink dat hy nie die evangelie nodig het nie.

 

[b] Die kerk word soos die wêreld en het ‘n slegte getuienis

Hoe sal ons die wêreld wen as ons soos hulle is: onheilig, skelm in ons besigheid, dronk, vuil monde, seksueel losbandig, gay, ens.?

 

[c] Ongelowiges word predikante en mislei mense

‘n Leraar wat nie weer gebore is nie, kan nie vir ander gee wat hy self nie het nie. Hy verstaan nie die Skrif nie (1Kor. 2:14). Hoe kan hy dan die evangelie van verlossing preek en ‘n voorbeeld wees van hoe verloste mense moet lewe?

 

[d] Ongelowiges word ouderlinge en diakens wat op vergaderings baklei

As jy ‘n verkeerde leierskap in die kerk het is dit nag – jy het jare se probleme.

 

[e] Mense dra nie by vir die kerk en vir sendingwerk nie

Sulke mense se harte is toe vir God se werk. Terwyl hulle uiteet, duur karre ry en in mooi huise bly, gee hulle R100 of R200 vir die kerk. Gevolglik moet die kerk ‘n basaar hou en vir hulle ‘n pannekoek in die hand stop om hulle geld te kry.

 

  1. ‘n Misverstaan van die teks

In ons gemeente sing ons ‘n lied wat uit die kinderdoop tradisie kom. Dit is ‘n mooi lied, maar ons moes ‘n reëltjie verander omdat dit onbybels is. Die lied sê: ‘My enigste troos in lewe en dood is dat ek aan Jesus Christus behoort…’ Daarmee het ons nie ‘n probleem nie.

Die probleem kom in by die tweede vers: ‘Die doop is die seël dat die Heilige Gees my ‘n kind van God die Vader laat wees…’ Daarmee is alles verkeerd en moes ons ‘seël’ na ‘beeld’ verander.

Die Bybel sê nooit dat die doop ‘n seël van ons redding is nie. Die Heilige Gees is die seël om te wys dat ons aan God behoort (2Kor. 1:22, Ef. 1:13, 4:30). Die doop illustreer dit net.

Waar kry die mense wat hierdie lied geskryf het dan hulle idees vandaan? Hulle kry dit in Rom. 4:11 waar Paulus die besnydenis ‘n seël noem. Dit was egter nie ‘n seël vir elke Jood nie, maar die seël van Abraham se geregtigheid wat hy jare tevore reeds deur die geloof ontvang het.

Maar selfs al was dit ook die seël dat almal in Abraham se nageslag God se volk is, praat Paulus hier van die besnydenis en nie die doop nie. ‘Maar doop vervang dan die besnydenis,’ sê iemand. Waar leer Bybel dit? Daar is een teks wat dit so laat klink, maar as jy dit noukeurig lees sal jy sien dat dit juis nié oor die besnydenis van die liggaam gaan nie. Paulus koppel eerder die doop aan die besnydenis van die hart (Kol. 2:11-12).

Iemand wat die doop in Rom. 4 inlees, maak dat Paulus onsin praat. As Abraham die vader van die besnede Jode en onbesnede heidene is, moet ons sê dat dit nie saakmaak of jy as baba gedoop is en of jy glad nie gedoop is nie.

Maar dit bots met Matt. 28:19 waar die doop ‘n opdrag is en aan dissipels bedien moet word. Vir die meeste kerke is dit nie ‘n probleem nie, omdat hulle dadelik byvoeg dat ons ook gelowiges se kinders moet doop: ‘Hulle is immers kinders van Abraham en deel van die verbond.’

Maar waar los dit gedoopte kinders wat nooit tot bekering kom nie? Kan die ds. regtig by hierdie kind se doop sê dat hy of sy deel is van die verbond en ‘n kind van Abraham (soos ons in die lawwe Sondagskool liedjie gesing het)? Volgens Paulus in Rom. 4:9-12 is gelowiges kinders van Abraham.

‘Maar wat van die huishoudings wat in Handelinge gedoop is?’ wil iemand weet. Waar ‘n gesin in Handelinge gedoop is het dieselfde gesin ook in Jesus geglo en is hulle geroep, gered, en het hulle die Heilige Gees ontvang (Hand. 2:39, 10:2, 24, 44, 47-48, 11:14-17, 16:31-34, 18:8).

In die een geval waar die teks onduidelik is, sê die verse nie vir ons of daar babas was of nie (Hand. 16:14-15). Oral waar die Skrif van die doop praat is dit gelowiges wat gedoop word (Matt. 28:19, Mark. 16:16, Hand. 2:38, 8:12, 35-38, 9:18, 10:47-48, 16:14-15, 31-34, 18:8, 22:16, Rom. 6:3-4, Gal. 3:26-27, Kol. 2:11-12, 1Pet. 3:21).

Rom. 4 gaan nie oor die doop nie, maar mense pas dit so toe. Ek probeer eenvoudig om te wys dat die kinderdoop nie in die Nuwe Testament voorkom nie, dat dit onbybels is, en dat dit nominale Christenskap bevorder. Die doop van gelowiges is Bybels, maar is net so gevaarlik as jy dit met wedergeboorte verwar en dink dat jy daardeur reg is met God.

Ondersoek jouself eerder om te sien of jou hart besny is. Het God jou met sy Gees verseël? Is jy ‘n nuwe skepping? Of is jy ‘n nominale Christen wat vir jouself lewe? Dagdroom jy voortdurend oor jouself? Roem jy in jouself? Bejammer jy jouself as mense jou nie raaksien nie? Is jou Christenskap bloot uiterlik: jy is gedoop, gaan kerk toe, lees jou Bybel en bid? Of gaan dit vir jou daaroor dat jy die Here moet liefhê? Gaan dit oor ‘n verhouding met God, oor ‘n lewe wat van binne af nuut is, en oor uiterlike dade wat daarby pas?

Dink jy anders as die wêreld m.b.t. God, jou lewe, ander mense, sonde, kerk, die Bybel, media, vermaak, die huwelik, geld, musiek, ens.? Wys die manier waarop jy die lewe benader jy is anders? Was jou doop ‘n uiterlike aksie van iets wat in jou hart plaasgevind het? Het jy al die innerlike realiteit van wedergeboorte ervaar?

Verstaan jy wat Jesus se kruisdood beteken? Berus jy jouself en jou lewe op Hom en sy kruisdood alleen? Is Jesus en sy kruisdood vir jou kosbaar? Is dit die belangrikste ding in jou lewe?

Ek sal maklik hande vat met ‘n kinderdoper soos George Whitefield wat passievol was oor Jesus en sy kruisdood. Ek sal dit enige dag kies bo ‘n Baptis wat ‘n goedkoop evangelie preek waarin hy honderde mense doop en nominale Christene maak. My lojaliteit lê immers nie eerste by die Baptiste nie, maar by Jesus Christus en Hom as die gekruisigde (1Kor. 2:2).

Christelike optimisme

On By baptistekerkkemptonparkIn Eindtyd,Herlewing,Israel

Optimism 2

‘n Jong man het vir my gelag toe hy hoor ek is optimisties oor die eindtyd. Ek het vir hom gesê dat Jonathan Edwards optimisties was. Sy reaksie was: ‘Dit is omdat hy herlewing gesien het.’ Maar dit is waarskynlik andersom. Edwards het herlewing gesien, omdat hy optimisties was, daarvoor gebid het en dit verwag het.

Pessimisme moedig ons nie aan om vir herlewing te bid soos optimisme nie. Pessimisme sien nie ‘n toekoms vir die kerk nie, maar verwag die ergste. ‘n Pessimistiese vriend het vir my gesê: ‘Ek wens optimisme was reg, maar ek sien dit nie in die Bybel nie.’

Maar voordat jy optimisme sommer net afskiet, moet jy vra of dit enige gewig dra dat die mees beskame teoloë, predikers, digters en sendelinge in die kerk se geskiedenis optimisties was en die Bybel so geïnterpreteer het?

Ek dink aan kerkvaders soos Origenes, Athanasius en Augustinus. Ek dink aan teoloë soos Johannes Calvyn, John Owen, Jonathan Edwards, die teoloë wat Westminster-belydenis opgetrek het, B.B. Warfield en Charles Hodge.

Ek dink aan ‘n kommentator soos Matthew Henry. Ek dink aan predikers soos George Whitefield en Charles Spurgeon. Ek dink aan sendelinge soos David Brainerd, David Livingstone, William Carey en John Paton. Ek dink aan digters soos Isaac Watts en Charles Wesley [Sien Iain Murray, The Puritan Hope (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1971). Sien ook Keith Mathison, Postmillennialism: An Eschatology of Hope (Phillipsburg: P&R Publishing, 1999)].

Ons kan Christelike optimisme in Thomas Goodwin (1600-1679) se woorde opsom: ‘There will come a time when the generality of mankind, both Jew and Gentile, shall come to Jesus Christ’ [Aangehaal in Murray, xii].

Optimisme beteken nie jy moet my eindtyd siening deel nie. Spurgeon en Calvyn het van mekaar verskil en ook ‘n ander siening as ek gehuldig, en tog was beide van hulle optimisties. Ek vra dus dat jy die volgende uitleg Jes. 45:14-25 uithoor en optimisme oorweeg.

1. Israel en die nasies (v.14-17)
Mpho Phalatse is die MMC [‘member of the mayoral committee’] vir gesondheid en sosiale ontwikkeling in Johannesburg. Toe sy laasweek ‘n pro-Israel opmerking maak, toe vra die EFF sy moet bedank. Sy moes in die openbaar omverskoning vra.

Maar in die toekoms sal ryk en sterk nasies voor Israel buig (v.14, hfst. 60). Uit lande soos Egipte, Kus (Etiopië) en Skeba (Jemen) sal hulle hoor wat die Here vir sy volk gedoen het (v.14, 14:2, 49:23). A.g.v. Israel wat na die Messias toe draai, sal die nasies besef dat God in hulle midde is (v.14, Deut. 4:6). Die Jode se bekering sal reaksie lok en daartoe lei dat baie van die heidene hulle bekeer (v.14, Sag. 8:23, Rom. 11:12, 15).

Ongelowiges moet ook in ons lewens sien ons is anders (Matt. 5:16, 1Pet. 2:12, 3:15). Die kerk se vyande sal ook buig en erken dat die Here in ons midde is (1Kor. 14:25, Op. 3:9).

Lyk jou lewe, verhoudings, vermaak, modes, vriendskappe, ontspanning, moraliteit, taalgebruik, die gebruik van jou tyd en geld anders as die res van die mense in jou familie, by jou werk en by die skool s’n? Kan mense in jou lewe sien jy is ‘n Christen? Of swem jy saam met die stroom? ‘Go with the crowd and you go to hell’ (Stuart Olyott).

Maar eendag sal dit verander as die nasies hulle bekeer en soos ‘n rivier na die Here toe stroom (v.14, 2:2-3). Hulle sal Hom prys vir sy plan met Israel wat vir jare verborge was (v.15). Dan sal hulle sien dat dit nog altyd sy plan was om die Jode te red en te herstel (v.15).

Ons is soos die nasies en sien nie wat die Here se plan met ons en die kerk is nie. Dit gebeur veral tydens beproewing. Ons is soos Jakob wat sê dat alles skeef loop, terwyl die Here eintlik besig is om alles vir die goeie uit te werk (v.15, Gen. 42:36, Rom. 8:28). Onthou asb. dat ons net ‘n stukkie van die legkaart sien. Vertrou daarom dat die Here weet wat Hy doen.

As jy Hom nie vertrou nie, maar soos die nasies na ander gode toe draai, sal jy verward wees en in die skande kom (v.16). Maar as jy soos Israel in die Here glo, sal jy nie die ewige skande van die hel ervaar nie. Jy sal eerder ‘n ewige verlossing kry wat jy nie in hierdie of die volgende lewe kan verloor nie (v.17, Joh 10:28-29, Rom. 8:29-30, Heb. 9:12).

2. God en die gode (v.18-21)
Die Jehova’s Getuies sê dat Jesus ‘n god is. Hy erken dat Hy alles geskep het, maar sê dat Hy nie God is nie. Maar Jesaja wys net die ware God kan skep (v.18, Ps. 96:5, Jer. 10:11). Jesus is dus die ware God wat alles gemaak het (Joh. 1:1-3, Kol. 1:16-17). Hy is die Woord waardeur God geskep het (Ps. 33:6, Joh. 1:1-3, Heb. 11:3).

Hy het die hemele, wat biljoene ligjare breed is, uitgestrek (v.12, 18). Hy het die aarde gevorm, dit op niks gehang, en maak seker dat dit in sy wentelbaan bly (v.18, Job 26:7). Die aarde was woes en leeg nadat Hy dit gevorm het (Gen. 1:1-2).

Maar Hy het dit nie so gelos nie (v.18). Hy het ses dae gevat om dit te vul (Gen. 1:3-2:25). Op dag 1-3 het Hy die omgewing geskep, en op dag 4-6 het Hy dit ingevul.

Dag 1: Lig en duisternis → Dag 4: Son, maan en sterre
Dag 2: Blou lug en see    → Dag 5: voëls en visse
Dag 3: Land en plante    → Dag 6: diere en mense

God het ook vir die mens gesê om vrugbaar te wees en die aarde te vul (v.18, Gen. 1:28).

Die skepping wys dat die Here die soewereine en enigste God is (v.18, 5, 6, 14, 21, 22). Hy is nie net hoër as die nasies se gode nie; Hy is die enigste God (v.18). En dit is hierdie God wat met sy volk gepraat het (v.19). Hy het nie in ‘n geheime hoekie gepraat nie, maar openlik toe Hy die Tien Gebooie gee, deur die profete praat, en Homself in sy Seun openbaar (v.19, 48:16, Deut. 4:15, 33, 36, 5:4, Joh. 1:14, 18, Hand. 26:26, Heb. 1:1, 2Pet. 1:20-21).

Hy praat nog steeds met ons deur sy Woord. Waar ‘n prediker uit die Bybel uit preek, sê hy nie net wat God gesê het nie. Nee, die Here sê dit weer. Hy praat weer deur sy Woord en sy Gees. As jy die Bybel met oop ore lees, dan praat die Here direk met jou! Ons moet dus met verwagting en oop ore die Bybel lees en na die prediking daarvan luister. “Wie ‘n oor het, laat hom hoor wat die Gees aan die gemeentes sê.” (Op. 2:29).

Wat het God vir sy volk gesê? Hy het gesê dat hulle Hom nie tevergeefs sal soek nie (v.19, Deut. 4:29, 2Kron. 15, Jer. 29:13). Die Here het in geregtigheid gespreek en nie gejok toe Hy dit sê nie (v.19, Num. 23:19, Tit. 1:2, Heb. 6:18).

Dit geld vir jou ook: jy sal die Here vind as jy Hom met jou hele hart soek (Ps. 27:8-9, Luk. 11:9-10, 13). Dit geld as jy die Here soek vir redding, hulp, rigting, genade, voorsiening, wysheid, troos, krag, vergifnis, vrede, hoop, herstel en meer.

Maar as jy die Here verwerp sal Hy Homself vir jou verberg, sodat jy Hom soek maar nie vind nie (57:17, 1Sam. 28, Spr. 1:28, Joh. 12:36b). Dan sal jy bid, maar Hy sal jou nie hoor nie (59:2, Ps. 66:18).

God het die nasies voor die hof gedaag, sodat Hy kon wys dat die gode van hout dood is, niks weet nie, gedra moet word en nie kan red nie (v.20, 41:1, 21, 44:9-20, 46:1-2). Die hof se uitspraak het gewys dat die gode vals is, en dat die Here die regverdige en ware God en Verlosser is wat die toekoms voorspel en bepaal (v.21, 41:22-23).

Moet dan nie ‘n afgod maak van jou slimfoon, jou geld, drank, Facebook, pille, ens., en daarop vertrou nie. Waar is die afgod wat jou gaan help as jou geliefde sterf, as jy kanker kry, of as jou gesin uitmekaar val? Glo en vertrou eerder die ware God deur sy Woord en gebed.

3. God en die nasies (v.22-25)
Charles Spurgeon wou weet hoe sy sonde vergewe kan word. Hy het die antwoord gekry toe hy een aand a.g.v. ‘n sneeustorm skuiling gaan soek het in ‘n Metodiste kapel. Die prediker het nie opgedaag nie. ‘n Tingerige oomie het opgestaan en vir 10 minute uit Jes. 45:22 gepreek: “Look unto me, and be ye saved, all the ends of the earth: for I am God, and there is none else.” (King James Version).

Die man het homself herhaal en vir die dosyn mense voor hom gesê om na Jesus te kyk. Spurgeon het gesien, geglo en is gered. Eendag sal die nasies hulle afgode los, hulle bekeer tot die God wat hulle geskep het, in Hom glo, hulle voor Hom neerbuig, trou aan Hom sweer, Hom aanbid en bely dat Hy die Here is (v.22-23, 6, 11:11-12, 43:5-6, Ps. 22:28, 86:9, Matt. 28:19, Hand. 1:8, 17:26, 1Tess. 1:9).

Buig jy die knie? Ek vra nie of jy ‘n geestelike ervaring gehad het nie. Ek vra nie eers of jy Jesus bely nie. Ek vra of jou lewe wys dat jy die knie voor Hom gebuig het? Leef jy gehoorsaam aan Jesus, of noem jy Hom ‘Here, Here,’ maar jy doen nie wat Hy sê nie (Luk. 6:46)?

As jy nie nou in aanbidding voor Hom buig nie, sal jy op die oordeelsdag buig en bely dat Jesus die Here van v.23 is (vgl. Rom. 14:10-12, Fil. 2:9-11). Hoe weet jy dat almal voor Hom sal buig? God het by Homself gesweer en in geregtigheid gespreek (v.23, Gen. 22:16, Heb. 6:13). Sy Woord sal nie na Hom toe terugkeer sonder om die doel te bereik waarvoor Hy dit stuur nie (v.23, 19, 55:11).

Dit is ‘n troos vir prediking, sending en evangelisasie: God se Gees kán nie onsuksesvol wees nie. As Hy wil hê dat een Etiopiër in die woestyn die Woord moet glo, sal Hy dit doen (Hand. 8). Of as Hy wil hê dat ‘n hele stad dit moet glo, sal Hy dit doen (Hand. 8).

Dit beteken nie ons moet terugsit en wag dat die nasies glo nie. Ons moet eerder baie bid en passievol preek, sodat die nasies voor die Here kan buig en Hom aanbid. Net in die Here kan hulle ‘n volle geregtigheid vind (v.24). Jesus het dit deur sy volmaakte lewe en kruisdood bewerk (2Kor. 5:21). Ons moet dit deur die geloof ontvang (Fil. 3:9).

Soek ook jou sterkte in die Here, sodat jy deur die Gees sonde kan oorkom en reg kan lewe (v.24, Rom. 8:13). Die vermoë om te doen wat die Here sê, wys dat jy nie net sê jy is gered nie, maar Hom regtig ken (2Tim. 3:5).

Baie ongeredde mense wat God se vyande was sal skaam wees oor hulle afgode en sonde, en met Hom versoen raak (v.24, 16). Ander sal op die oordeelsdag in skaamte voor Hom buig en erken Hy is God (v.23-24, 41:11). Israel sal nie skaam kry nie, aangesien die Vader hulle deur Jesus regverdig verklaar het (v.24-25). God sal Israel in haar geheel red, sodat sy Hom kan prys (v.25, Rom. 11:25-26).

Baie mense glo nie dat God die Jode en die nasies gaan red nie en is pessimisties. Maar as Christene in die toekoms regtig so skaars sal wees soos die Java-renoster, wonder ek wat Jes. 45 beteken en wanneer dit vervul sal word? Ek is optimisties oor die eindtyd en bid saam met die Puriteine:

‘To the eye of reason everything respecting the conversion of others is as dark as midnight. But You can accomplish great things… O bring in great numbers to Jesus! Let me see that glorious day, and give me to grasp for multitudes of souls’ [Arthur Bennett (ed.), The Valley of Vision (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1975), 175].

Donald Trump: die Here se herder

On By baptistekerkkemptonparkIn God,Soewereiniteit,Uitverkiesing

Donald Trump with shepherds crook

In die Ou Testament het Egipte se Farao’s en die konings van Babilon geglo hulle is gode. In die vorige eeu het mense Adolf Hitler, Haile Selassie en ander diktators as messiase beskou. Volgens die media dink Julius Malema dat hy die messias van ons tyd is wat Suid-Afrika gaan red. In Noord-Korea dink Kim Jong-un se mense dat hy ‘n god is.

Is dit dan nie lasterend as my tema impliseer dat Donald Trump die Here se herder is nie? My punt is nie spesifiek dat Donald Trump die Here se herder is nie. Ek gebruik hom eerder as ‘n voorbeeld om te wys dat konings partykeer optree om die kerk te bevoordeel. En dit is daardie opsig wat hulle sy herders is. So leer Jes. 44:28 vir ons: “…Kores…is my herder, en hy sal alles volbring wat My behaag…” Dit is ook waaroor Jes. 45:1-13 gaan.

1. Kores en die nasies (v.1-8)
Keiser Konstantyn was die Here se herder in die 4de eeu n.C. Kort nadat hy oor ‘n deel van die Romeinse Ryk begin regeer het, het hy wette gemaak om die kerk te beskerm.

Op ‘n soortgelyke wyse was Kores die Here se herder. God het hom 150 jaar voor sy geboorte gekies. Hy was die gesalfde in God se regterhand (v.1, vgl. 1Sam. 24:6). Hy het God se volk uit Babilon bevry en die tempel in Jerusalem laat herbou (v.4, 13, 44:28).

Hy was ‘n voorskou van die Gesalfde of Messias aan God se regterhand (Ps. 110:1). Tydens die Messias se 33 jaar op aarde het God sy regterhand vasgehou om sy taak te volbring (Ps. 16:8).

God hou ook jou regterhand as jy in Jesus glo (41:13, Ps. 121:5). Hy hou dit wanneer jy beproef word, of as jy onseker, verward, angstig, bang, rigtingloos, hartseer, ens. is.

God het die nasies voor Kores oorwin en konings se gordels losgemaak sodat Kores oor hulle regeer het (v.1, 22:21, Job 12:21). Hy het stadshekke en paleisdeure oopgemaak sodat Kores maklik kon ingaan (v.1). Hy het voor Kores uitgetrek en die hoogtes (nasies en konings) voor hom gelyk gemaak (v.2, 2:14).

Ook in hierdie verband was Kores ‘n prentjie van God wat besig is om die Messias se vyande onder sy voete te plaas (Ps. 2:8-12, 110:1). Jesus sal regeer totdat al sy vyande onder sy voete is (1Kor. 15:25). Al lyk dit dus of die kerk verloor, sal dit op die einde triomfeer.

God sal die deure open en hindernisse verwyder, sodat lande soos Noord-Korea en Soedan nie vir altyd die evangelie sal kan uithou nie (v.1-2, Sag. 4:6-7, Mark. 11:23, Op. 3:7-8). ISIS sal nie die laaste lag hê nie, en die 10/40 venster sal nie vir altyd onder Islamitiese bewind wees nie. Dit behoort aan Jesus. Hy het die sterk man (Satan) gebind en sal terugvat wat die Vader aan Hom gegee het (Matt. 12:29, 28:18, Ps. 2:8). Koperdeure en ystertralies kan Hom nie keer nie (v.2, Ps. 107:16, Matt. 16:18).

God het verder vir Kores die skatte gegee wat die Babiloniërs en ander nasies in donker en geheime plekke weggesteek het (v.3). Deur hierdie voorspellings het Kores geweet dat die Here hom by die naam geroep het om sý taak uit te voer (v.3-5, 41:22-23). God het sy naam gekies en hom tot Israel se voordeel geroep (v.4, 1). God het vir Kores geken, al het Kores Hom nie geken nie (v.4-5).

Net so ken die Here jou. Hy het jou gekies en jou voor die skepping en jou geboorte liefgehad (Gal. 1:15, Ef. 1:4, 2Tim. 1:9). Moet dan nie sy liefde betwyfel wanneer dit met jou sleg gaan nie. Hy het jou van die ewige verlede af liefgehad (Jer. 31:3).

Hy is die soewereine Here, EK IS WAT EK IS, onafhanklik, onveranderlik, en ewig (v.5). Kores moes Israel vrylaat sodat die nasies van oos tot wes kon weet Hy is die enigste God (v.5-6, 22, Ps. 113:3, Mal. 1:11, Op. 5:9, 7:9). Hy het lig en donker geskep, voorspoed en teëspoed (v.7). Hy het alles gemaak (v.7).

Dit beteken dat terminale kanker, die brand in Knysna, ‘n kind wat verdrink, die droogte in die Kaap, ‘n leeu wat ‘n mens vang nie buite sy beheer is nie (v.7, Deut. 28:23-24, Job 1-2, Ps. 148:8, 2Kon. 17:25, Klaagl. 3:37-38, Amos 3:6).

Maar wat van Satan en sonde? God het nie boosheid geskep soos wat ‘n Hindoe in Nelspruit vir my gesê het toe hy Jes. 45:7 lees nie. En tog gebruik die Here die duiwel en sonde om sy goeie planne uit te voer (Gen. 50:20, Hand. 2:23). As ek dit nie mis het nie was dit Walter Kaiser wat gesê het: ‘God uses sin sinlessly.’

Wat moet jou reaksie hierop wees? Moenie die Here beskuldig en Hom die outeur van sonde maak as jý self gekies het om te sondig nie (Jak. 1:13). Vrees Hom eerder wat alles beheer. Rus in Hom en weet jy is in goeie hande.

Hy is God wat sy geregtigheid en verlossing soos reën uit die hemel stuur, sodat dit goeie vrug voortbring soos die aarde ná ‘n lekker reënbui (v.8, 55:10-11, Hos. 10:12). Dit is gedeeltelik vervul toe God Kores gestuur het om die volk te bevry. Uiteindelik word dit egter in die Messias vervul:

  • Hy het uit die hemel gekom om ons te red (v.8).
  • Hy het die Heilige Gees uit die hemel gestuur om ons te wederbaar en goeie vrug in ons lewens voort te bring (v.8).
  • Hy sal weer uit die hemel kom om ‘n nuwe hemel en aarde te skep waarin geregtigheid woon (v.8).

Het jy deel hieraan? Is jy van jou sonde en God se oordeel gered? Is jy ‘n nuwe mens, anders as voorheen (v.8, 2Kor. 5:17)? Dra jy die goeie vrug van bekering (v.8, Joh. 15:1-8, Gal. 5:22, Fil. 1:11)?

2. Die pottebakker en die ouer (v.9-13)
George Müller het vir weeskinders gesorg en die Here vertrou om vir hom geld te voorsien. Soms het hy groot bedrae gekry. Maar by tye het die Here bietjie vir bietjie voorsien. Hy het die Here vir beide geprys en dit as sý voorsiening beskou.

Israel het nie. Toe hulle uit Egipte trek toe gebruik die Here vir Moses en toe red Hy hulle deur die tien plae en die Rooi See wat oopgaan. Maar toe Hy hulle uit Babilon red toe gebruik hy die heidense Kores sonder enige wonderwerke. Om hierdie rede het hulle teen die Here gekla.

Maar wie is die pot om vir die Pottebakker te sê dat Hy verkeerd werk (v.9, 64:8, Gen. 2:7, Job 33:6, Ps. 2:9, Pred. 6:10, Jer. 18:1-6, 2Kor. 4:7)? En sal ‘n ongebore kind vir sy pa sê hoe en wat hy moet verwek (v.10)? Sal ‘n kind vir sy ma sê óf en wanneer sy swanger moet raak, en wat die kind se geslag moet wees (v.10)?

Net so kon Israel nie vir die Here voorskryf wat Hy met die werk van sy hande mag en nie mag doen (v.11). God het Kores, Israel en die mensdom gevorm, verwek en gebaar, en daarom kon Hy met hulle doen wat Hy wou (v.9-10).

Vir Israel wat die toekoms wou beheer het God gesê: ‘Wil julle nie asb. vir my sê wat Ek moet doen nie? Ek weet immers nie hoe nie, aangesien Ek maar net die mens, die heelal en die sterre geskep het (v.11-12, 40:22, 26, 42:5, Gen. 1-2, Ps. 147:4)!’

‘Basta!’ is wat my oom sou sê. God het alles geskep en beheer die geskiedenis. Hy het nie verkeerd gedoen om die heidense Kores op te wek nie (v.13). Hy het Kores se weë gelyk gemaak om Jerusalem te herbou en die Jode vry te laat (v.13, 2, 44:28). Kores het nie beloning of betaling gesoek nie (v.13), maar die Here van hemelse weermag het dit vir hom gegee (43:3-4).

Die Here is ook soewerein oor jou lewe. Jy het nie self gekies om te lewe nie. God het besluit. Hy het jou geslag, asook die dag en plek van jou geboorte gekies. Hy het ook voor jou geboorte gekies om jou te red; Hy het jou gekies nog voordat jy Hom gekies het (Joh. 1:12-13, 15:16, Hand. 13:48, Rom. 9:11-13). Soos die pottebakker en die ouer het die Here nie jou toestemming nodig gehad om jou nuut te maak en te red nie. Dit gaan oor die pottebakker en ouers se besluit, en nie oor die kleipot en kind wat gebore word nie (v.9-11, Rom. 9:14-18). Wat beteken dit prakties?

God kan maak wat Hy wil, soos Hy wil. Hy het alles geskep en kan ook met ons doen wat Hy wil. Dit is niks van jou besigheid as Hy Kores kies om Israel te bevry, of as Hy Jakob kies en nie vir Esau nie (v.9-11). Moet Hom dan nie bevraagteken nie:

“Maar tog, o mens, wie is jy wat teen God antwoord? Die maaksel kan tog nie vir die maker sê: Waarom het u my so gemaak nie? Of het die pottebakker nie mag oor die klei, om uit dieselfde klomp die een voorwerp tot eer en die ander tot oneer te maak nie?” (Rom. 9:20-21).

Buig eerder nederig en vra dat Hy jou genadig moet wees. Bid vir jou geliefdes, jouself, jou kinders en glo dat God net sal doen wat reg, goed, heilig, wys en regverdig is (Matt. 7:11, 11:25-27, Rom. 8:28). As jy nie voor sy soewereine wil buig nie, sal jy sleg daarvan afkom. Jy kan nie teen die Here stoei en wen nie (v.9a).

Moenie sy soewereiniteit uit die hand verwerp omdat dit logies vir jou nie sin maak nie, omdat jy dit nie met die mens se verantwoordelikheid kan versoen nie, omdat dit nie pas by hoe jy God sien nie, of omdat dit vir jou lyk of dit met ander tekste bots nie.

Wees eerder soos wyle dr. Martin Holdt. Hy het teen die soewereiniteit van God geskop, maar na ‘n worstelstryd het hy vir sy vrou gesê: ‘Ek het besluit om God se soewereiniteit in Rom. 9 te aanvaar soos dit is.’

Sy vrou het die vleismes laat val. ‘Maar wat van my pa?’ het sy gesê. ‘As dit van jou pa afhang is daar geen hoop nie, maar as dit van die Here afhang is daar hoop,’ het hy haar geantwoord.

God se soewereiniteit raak alles. Hy is soewerein oor nasies en die breë stroke van die geskiedenis, maar ook oor individue en spesifieke gebeure soos Kores wat God se volk bevry, Donald Trump wat in Amerika regeer, Cyril Ramaphosa wat die president van Suid-Afrika is, en die daaglikse gebeure in jou en my lewe.

Buig onder hierdie God se kragtige hand en sê dankie dat Hy jóú God is: “Welgeluksalig is die nasie wie se God die HERE is, die volk wat Hy vir Hom as erfdeel uitgekies het.” (Ps. 33:12).