Romeine 5:12-21
Toe ek klein was, was daar ‘n advertensie met kinders wat tussen ‘n klomp Smarties speel. Aan die einde van die advertensie het hulle ‘Wotalotigot!’ geskreeu. Ek het gewens ek kon so ‘n oorvloed van Smarties hê. ‘n Paar jaar voor dit het Walt Disney se ‘Scrooge McDuck’ van ‘n duikplank af in ‘n kamer vol goue muntstukke ingeduik en daarin geswem. Hy het oorvloedige rykdom gehad.
God se genade is oorvloediger as die rykdom en lekkergoed wat ek sopas beskryf het. Sy genade balanseer nie net ons sonde uit nie, maar is oorweldigend meer. Dit is wat Paulus in Rom. 5:12-21 vir ons leer.
- Die gevolge van Adam se sonde (v.12-14)
Die meeste mense ken die geskiedenis van Adam en Eva. Hulle was die eerste mense op aarde. Hulle het in die tuin van Eden gewoon en was perfek. Maar toe die duiwel hulle versoek toe sondig hulle. Hulle moes uit die tuin uitgaan. Hulle sonde het die dood en baie hartseer in die wêreld ingebring.
Nie almal glo hierdie storie nie. Een van my dosente op Sem het gesê dat dit ‘n mite is. Evolusioniste glo ook nie dat ons van Adam af kom nie. Die Bybel leer egter vir ons dat Adam en Eva historiese figure was en dat hulle regtig bestaan het (bv. 1Kron. 1:1, Luk. 3:38). Indien Adam ‘n fiktiewe karakter was beteken dit dat die sondeval ‘n storie is, dat sonde en die dood normaal is, dat Jesus en sy verlossing onnodig is, en dat Rom. 5 onsin is. Ons moet eerder soos Paulus aanvaar dat Adam en Jesus regtig bestaan het.
Voordat Adam op die aarde gesondig het, het Satan in die hemel gesondig (Jes. 14, Eseg. 28, 1Tim. 3:6). Hy het Eva versoek om van die verbode vrugte te eet. Adam het gestaan en toekyk en daarna saam met haar geëet (Gen. 3:1-7). As die eerste mens en hoof van die mensdom (Adam beteken mens of mensdom) verteenwoordig hy ons almal. Sy sonde het ons besmet net soos wat ‘n boom se slegte wortels verotte takke kweek. Ons het in Adam gesondig (v.12), net soos wat Levi aan Melgisedek tiendes betaal het toe hy nog in Abraham se lendene was (Heb. 7:9-10). Adam se sonde was ons s’n, net soos wat Agan se sonde as Israel s’n beskou is (Jos. 7:11, 20). Adam se skulde word aan ons toegereken net soos wat ons saam met die Jode en Romeine verantwoordelik is vir Jesus se kruisdood. Dit is asof ons self die hamer en spykers gevat om Hom te kruisig (Heb. 6:6).
Die fisiese, geestelike en ewige dood wat vir Adam gegeld het, het na sy hele nageslag toe versprei (v.12, Gen. 2:16-17, 3:19, 21, 5:5). Miskien dink jy dat die sonde en dood wat ons by Adam geërf het [erfsonde] onregverdig is. Maar wie is jy om met God teë te praat en te besluit wat regverdig is of nie? Buitendien sondig jy ook en verdien jy die dood (v.12, 3:23, 6:23). As jy dink dat dit onregverdig is dat Adam se sonde aan ons toegereken word, moet jy ook sê dat dit onregverdig is dat Jesus se geregtigheid aan ons toegereken word.
Dalk glo jy soos Pelagius (360-420 n.C.) dat daar nie regtig so iets soos erfsonde is nie. Pelagius het geglo dat die mens by geboorte so sondeloos is soos Adam. Hy het dus nie ‘n sondige natuur nie, maar het Adam se slegte voorbeeld gevolg en daardeur ‘n sondaar geword [N.R. Needham, 2000 Years of Christ’s Power: Part 1 (London: Grace Publications Trust, 1997), 247-248].
Om so te glo is verkeerd. Erfsonde bestaan regtig. Hoekom anders het die mense wat tussen Adam en Moses geleef het sonde gedoen en gesterf (v.13-14)? Hulle het mos nie ‘n gebod oortree soos Adam, of die wet gebreek soos die mense wat na Moses gelewe het nie (v.13-14)? Die feite is dat hulle in Adam sonde gedoen en gesterf het (v.14). Soos wat Jesus se gehoorsaamheid ons red, verdoem Adam se sonde ons (v.14).
Wat beteken erfsonde prakties? As dit net ons verkeerde dade was wat sonde is, kon jy jouself deur jou wilskrag verander. Partykeer kry ongelowiges dit reg om op te hou drink, dwelms te gebruik, ens. Maar ons probleme is dieper as dit. Adam se ongehoorsaamheid het sondeskuld, ‘n sondige natuur, en dood vir sy nageslag gebring (v.12-14, Ps. 51:7, 58:4, Ef. 2:1-3). Dit kan jy so min omkeer soos wat ‘n Etiopiër sy vel kan verander of ‘n luiperd sy kolle (Jer. 13:23). Iemand moet die skuld betaal, die dood omkeer, en jou van binne af nuut maak. Jy kan dit nie deur jou eie wilskrag doen nie. Net die Here kan dit doen. Daarom benodig jy Jesus se kruisdood en die Heilige Gees.
Dalk dink jy jy is nie so erg nie, maar die erfsonde in jou is soos die modder op die rivierbodem. Die water lyk skoon, totdat die duiwel jou versoek en dit omroer. Jou erfsonde is soos ‘n leeu wat slaap. Die duiwel se versoeking maak dit wakker, sodat dit brul en jou verskeur. Dit is soos ‘n see wat kalm lyk, totdat die winde van versoeking waai. Dit is soos kole onder die as. Die bries van versoeking verander hierdie kole in ‘n vuur van skandelike luste [Illustrasies verkry uit Thomas Watson, A Body of Divinity (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1958, 1965 [1692, 1890]), 145-146, 148]. Thomas Watson sê: ‘Who would have thought to have found adultery in David, and drunkeness in Noah, and cursing in Job? If God leave a man to himself, how suddenly and scandalously may original sin [Afr. erfsonde] break forth in the holiest men on earth!’ [Ibid., 146].
Sonder die oorvloedige genade van God, sal jy wegsink in die diepste en donkerste put van sonde en die hel. Daarom benodig jy v.15-21.
- Die gevolge van Jesus se genade (v.15-21)
“Haar sondes wat baie is, is vergewe, want sy het baie liefgehad; maar hy vir wie weinig vergewe is, het weinig lief.” (Luk. 7:47). Deur die jare het ek hierdie vers oor en oor in my bediening gesien: mense wat besef dat hulle sonde baie erg is, het die Here baie lief. Dié wat dink dat hulle nie so sleg is nie, het Hom minder lief, skeep Hom af, en sien Hom as ‘n opsie. Hulle verbly hulle nie in sy oorvloedige genade soos wat Paulus dit gedoen het nie.
Net soos wat Jesus ander mense verteenwoordig, het Adam dit gedoen (v.14). Maar daar is ook groot verskille tussen Adam en Jesus (v.15). Wat is hierdie verskille?
[1] Adam se een sonde was niks anders as rebellie en ‘n minagting van God nie. Dit het veroordeling en verdoemenis gebring vir sy nageslag (v.16). Maar na hope en hope sonde oor duisende jare, vergeld die Here ons met verlossing, vergifnis, versoening, wedergeboorte, regverdigmaking, aanneming, heiligmaking, verheerliking en ‘n nuwe liggaam (v.16). As dít nie genade is nie, weet ek nie wat is nie.
[2] A.g.v. Adam se ongehoorsaamheid het sonde soos ‘n tirran oor ons geheers en ons graf toe gesleep (v.17). Jesus het egter hierdie sonde en dood oorweldig soos wat ‘n leeu mannetjie ‘n hiëna se nek breek en hom doodbyt (v.17). Christus het sy oorvloedige genade en geregtigheid as ‘n gratis geskenk aan ons gegee (v.17). In Hom heers ons oor die sonde en die dood (v.17, Joh. 11:25-26, 2Tim. 2:12, Op. 3:21, 5:10, 20:6).
[3] “Daarom dan, net soos dit deur een misdaad vir alle mense tot veroordeling gekom het, so ook is dit deur een daad van geregtigheid vir alle mense tot regverdigmaking van die lewe.” (v.18). Paulus het nie in universialisme geglo, asof almal uiteindelik gered sal word nie (vgl. 2:1-16). Wat beteken ‘alle mense’ in v.18 dan?
Adam se een sonde het tot veroordeling gelei vir elkeen wat een is met hom (v.18). Jesus se een gehoorsame daad aan kruis het gelei tot ‘n regverdige rekord en die ewige lewe vir almal wat een is met Hóm (v.18).
Jesus het ook baie mense in ‘n regte stand voor God gebring (v.19, 14, Ps. 22:28, Jes. 53:11, Op. 7:9). Ons kan nie deur die wet reg wees met God nie (v.20). Die wet wys eerder vir ons hoe sondig ons is. Hoe meer wette daar is, hoe meer oortree ons dit (v.20, 3:20, 4:15, 7:7-11, 1Kor. 15:56, Gal. 3:19). Maar waar die sonde meer geword het, het die genade nog meer geword om ons sonde te bedek (v.20, 15).
Genade betaal nie net ons skuld af nie, maar maak ons ryk (v.20). Dit was nie net ons vuil klere nie, maar maak ons nuwe mense met nuwe klere. Die genade van die kruis is nie net-net genoeg om ons sonde te vergewe nie, maar is meer as die hele mensdom se sonde. Jesus het nie net herstel wat Adam verloor het nie, maar gee aan ons baie meer. Adam kon sonde doen, sterf en het ‘n stoflike liggaam gehad. In die hemel is daar geen kans om sonde te doen of te sterf nie. Ons sal ook nie ‘n stoflike liggaam soos Adam s’n nie, maar ‘n verheerlikte liggaam. Dit is meer as net genade; dit is oorvloedige genade.
Marvelous grace of our loving Lord,
grace that exceeds our sin and our guilt,
yonder on Calvary’s mount outpoured,
there where the blood of the Lamb was spilt.
Grace, grace, God’s grace,
grace that will pardon and cleanse within;
grace, grace, God’s grace,
grace that is greater than all our sin.
-Julia H. Johnstone-
What riches of kindness He lavished on us
His blood was the payment His life was the cost
We stood ’neath a debt we could never afford
Our sins they are many, His mercy is more
-Matt Papa & Matt Boswell-
Richard Sibbes (1577-1635) het gesê: ‘…there is more mercy in Christ than sin in us…’ [Richard Sibbes, Puritan Paperbacks: The Bruised Reed (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1998 [1630]), 13]. Hy het maar net herhaal wat Paulus gesê het: “waar die sonde meer geword het, het die genade nog meer oorvloedig geword” (v.20). Ons sien dit bv. in die lewe van William Thomas of Staffordshire Bill. Hy was ‘n baie slegte man – so sleg dat die ander ongelowiges nie met hom wou meng nie.
Een Sondagmiddag was hy uit oudergewoonte besig om in die Working Men’s Club te drink. Terwyl hy homself dronk drink hoor hy hoe twee mans aan die tafel langs syne gsels. Hy het die naam van die plaaslike sendingbewing gehoor, die woord ‘prediker’, en toe ‘n sin wat sy lewe verander het. Die een man het vir die ander een gesê: ‘Yes, I was there last Sunday night and that preacher said nobody was hopeless – he said there was hope for everybody.’ William Thomas het nie omgegee vir die res van die gesprek nie. Hy het vir homself gesê: ‘If there’s hope for everybody, there’s hope for me – I’ll go to that chapel myself and see what that man says.’
Hy het twee keer buite die gebou gaan staan, maar nie die moed gehad om in te gaan nie. Die derde week toe sien iemand hom buite staan. ‘Kom in,’ het die persoon gesê. Hy het ingegaan, die evangelie gehoor, dit verstaan, geglo, en die vrede van God in sy hart ervaar. Die ou dinge het verbygegaan en alles het nuut geword. William Thomas se gesig het sommer verander. Almal het dit opgemerk. Hy was elke Sondagoggend en aand by die kerk. Hy was ook op Sondae, Maandae en Woensdae by die gemeente se byeenkomste [Iain Murray, Martyn Lloyd-Jones: The First Forty Years (Edinburgh: The Banner of Truth Trust, 1982), 222-224].
Daar is hoop vir jou kind of familielid wat ver van die Here af is. Daar is hoop vir die Christen wat afgedwaal het. Daar is hoop vir jou, al is jou sonde baie groot. Bid en glo dat die Here jou sal antwoord.
Die sonde en die dood het oor ons geheers (v.21). Ons kon dit nie oorwin nie. Maar deur Jesus se dood en opstanding kan ons dit oorwin, en heers die genade van God in ons (v.21, 6:14). God gee sy Seun se regverdige rekord en die ewige lewe vir ons (v.21).
Is jy nog een met Adam en sy sonde? As dit die geval is sal jy drie dode sterf: ‘n geestelike dood, ‘n liggaamlike dood, en ‘n ewige dood in die hel. Het jy jou al van jou sonde bekeer en glo jy in Jesus? In daardie geval het jy die volheid van God se lewe in jou. Jy lewe geestelik, sal na die dood in die hemel lewe, en sal ‘n onsterflike liggaam kry wanneer Jesus weer kom.
Die oorvloedige genade van God sal nie dadelik al jou probleme wegvat nie. Maar dit sal jou sonde wegvat, jou reg maak met God, die dood oorwin, en vir jou ‘n plek gereed kry in die hemel. Dit sal jou dra en selfs heuning laat proe wanneer die bye van beproewing jou steek (8:28, 37, 2Kor. 12:7-10).
Amazing grace! how sweet the sound,
That saved a wretch like me!
I once was lost, but now am found,
Was blind, but now I see.
Through many dangers, toils and snares
I have already come.
‘Tis grace that brought us safe thus far
And grace will lead me home.
-John Newton-