[column width="1/1" last="true" title="" title_type="single" animation="none" implicit="true"]
Goedheid en strengheid is so teenoorgestelde soos satyn en graniet. En tog vind ons dit in perfekte proporsie in die Persoon en karakter van Jesus Christus; Hy is die Leeu en die Lam. In Op.14:14-20 het ons ‘n voorbeeld hiervan.
‘n Oes van verlossing (v.14-16)
Op.14 praat van twee oeste. ‘n Man op ‘n wolk het die eerste oes ingesamel (v.14-16), terwyl ‘n engel die tweede oes ingesamel het (v.17-20). Die eerste oes is nie in ‘n parskuip gegooi nie, terwyl die tweede oes daarin uitgetrap is (v.19-20). Dit is dan duidelik dat ons hier met meer as een oes te doen het.
Die Man op die wit wolk het soos die Seun van die Mens gelyk (v.14). Hy het ‘n goue kroon op sy kop gehad en ‘n skerp sekel in sy hand (v.14). Wat beteken dit? Die Seun van die Mens in v.14 verwys na Jesus wat nogsteeds ‘n mens is (1:13, Hd.7:56, 17:31, 1 Tm.2:5). Dit is ook ‘n Goddelike titel wat in Dn.7:13-14 van Hom gebruik word. Volgens dié teks en Hd.1:9, het Hy met ‘n wolk na die Oue van Dae toe opgevaar om die ewige Koninkryk te ontvang.
Die wit wolk en die kroon van oorwinning [Gk. stephanos] verwys dan na sy Koningskap in die hemel, en nie na sy wederkoms nie: Hy het op die wolk gesit en nie daarop teruggekeer soos wat Hy eendag in die toekoms sal doen nie (v.14, vgl. Hd.1:11). Jesus het ‘n skerp sekel in sy hand gehad (v.14). Hiermee het Hy die eerstevrug van die gelowiges uit die Jode geoes, en sodoende ‘n verdere oes onder die heidene gewaarborg (v.4, Jer.2:2-3, Mt.3:12a, Mk.4:29, Rm.1:13, 11:16, Jk.1:1, 18).
‘n Engel het uit die hemelse tempel uitgekom, en met ‘n harde stem vir Jesus gesê om sy sekel in die oes in te steek (v.15, vgl. v.17, 11:19). ‘Die tyd het aangebreek, omdat die oes van die land [Gk. gē] ryp is,’ het hy gesê (v.15).
Moet asb. nie hieruit aflei dat Jesus onder die bevel van ‘n engel gestaan het nie. Die punt is eerder dat Hy die gelowiges se gebede uit die hand van die engel ontvang het (8:3-4). Dit was húlle wat met dringende erns vir die Here gevra het om ‘n groot oes in te samel (Mt.9:37-38).[1] Hy het hulle gebede verhoor en sy sekel oor die Beloofde Land [Gk. gē] geswaai (v.16, Hd.2:41, 47, 4:4, 5:14, 6:1, 7, 9:31).
Soos die Jode in die eerste eeu n.C., moet ons bid dat die Here deur ons getuienis ‘n groot oes sal insamel. Ons moet bid dat baie mense tot bekering sal kom. Ons moet bid dat die Here ‘n nuwe werk van herlewing in die kerk, asook in ons land en wêreld sal doen.
As jou siening van die eindtyd nie plek maak hiervoor nie, moet jy jou siening verander. Die Here self het immers ‘n groot oes belowe (7:9, Ps.126, Mt.9:37-38, Jh.4:35-36). Volgens Paulus in Rm.11:12, 15, 25-26 sal daar in die toekoms baie Jode en heidene tot bekering kom. Die mosterdsaadjie van God se Koninkryk het klein begin, maar uiteindelik sal dit die grootste plant in die tuin van die wêreld word (Mt.13:31-32); die rots van sy Koninkryk sal ‘n reusagtige berg word wat die hele aarde vul (Dn.2:35).
Die Groot Opdrag van Mt.28 sê dat die nasies, en nie net individue uit die nasies nie, Jesus se dissipels moet word. Uiteindelik moet al die nasies van die aarde in erkenning voor Koning Jesus buig en Hom aanbid (Ps.2:8). ‘Maar dit is onmoontlik,’ sê iemand. Nee dit is nie. Luister gerus na die volgende statistiek.
As een persoon elke dag ‘n duisend mense na die Here toe lei, sal dit 15 000 jaar neem vir die hele wêreld om tot bekering te kom (dit is nou as hy die enigste een is wat die evangelie deel).
Maar kom ons gestel dat een persoon vir ‘n jaar lank ‘n ander een dissipeleer. In die tweede jaar vat hy en die nuwe dissipel elkeen iemand om te dissipeleer. In die derde jaar dissipeleer die vier van hulle elkeen iemand anders. Indien hulle so aanhou, sal hulle binne 37 jaar die hele wêreld bereik het.[2]
Moenie die krag van die Heilige Gees hierin onderskat nie. As Hy op een dag 3000 mense tot bekering kan bring (Hd.2:41), kan Hy maklik binne ‘n paar jare of maande die hele wêreld tot bekering bring (as Hy wil).
Maar ons kan nie met gevoude arms sit en dink Hý moet al die werk doen nie. Ons moet daarvoor bid en die evangelie met mense deel (Esg.36:37, Rm.10:13-15). Bid asof alles van die Here afhang, en deel dan die evangelie asof alles van jou afhang. Getuig met jou lewe en met jou lippe. Nooi mense na Sondag 7 Mei se Kruisie-veldtog toe. Vat traktaatjies in die portaal en gee dit uit wanneer jy petrol ingooi of by die tolhek stop.
Ek onthou hoe ‘n oom vir ons gesê het om nooit die waarde van ‘n traktaatjie te onderskat nie. Ek het hierdie week ‘n getuienis gehoor wat dit illustreer. ‘n Ou oomie met wit hare het vir baie jare in Georgestraat in Sydney, Australië traktaatjies uitgedeel. Vir veertig jaar het hy byna elke dag vir 10 mense ‘n traktaatjie gegee en gevra: ‘Excuse me, are you saved? If you die tonight, are you going to heaven?’
‘n Predikant in die suide van Londen het oor die bestek van drie jaar die getuienisse gehoor van mense wat deur hierdie man se ‘traktaatjie werk’ tot bekering gekom het: ‘n besoeker in sy gemeente, ‘n vrou in Adelaide, ‘n ouderling in Perth, vier predikante in Engeland, drie sendelinge in die Karibiese eilande, ‘n vloot kapelaan in Engeland, en ‘n eks-Hindoe in Indië.
Toe die Londense predikant by geleentheid in Sydney was, het hy die ou oomie opgespoor. Sy naam was mnr. Genor. Hy het vir hom vertel van die mense wat deur sy getroue ‘traktaatjie werk’ tot bekering gekom het. Die man het gehuil en gesê: ‘In veertig jaar het ek nog nooit gehoor van ‘n enkele persoon wat deur my werk tot bekering gekom het nie.’ Twee weke later is die oomie hemel toe.[3]
Jy hoef nie noodwendig die oom se metode te volg nie, maar doen wat jy kan om mense vir die Here te wen (1 Kor.9:19-22). Vra jou ongelowige familie, vriende en kollegas om op laaste Woensdag van elke maand Bybelstudie toe te kom. Ek beplan om Bybelse lering te gee oor lewenskwessies soos selfmoord, verslawings, rebelse tieners, depressie, aborsie, ens. Die idee is om dit met ‘n evangeliese inslag aan te bied, sodat ongelowiges tot bekering kan kom. Ek sal dit ook op Facebook adverteer. Bid asseblief dat die Here hierdie poging sal seën.
Wanneer dit by die kerk van Jesus Christus kom, is ons nie geroep om klein te droom nie. Ons moet vir die nasies bid, asook vir mense wat 150 jaar van nou af gebore sal word (Ps.78:1-8, Lk.13:29, Jh.17:20). Al sien ons nie nou baie bekerings nie, moet ons die bg. beloftes ter harte neem. Dit sal ons help om met groter ywer te bid en die evangelie met mense te deel. Dit sal ons help om te volhard as ons vir baie maande en jare nie bekerings sien nie. Dit mag ook wees dat ons agterkleinkinders eendag die oes sal inbring wat ons gesaai het (Jh.4:37-38, 1 Kor.3:6-7).
‘n Oes van oordeel (v.17-20)
‘n Vriend van my het tydens sy studente jare by ‘n Christelike Boekwinkel gewerk. Een Vrydag toe sê ‘n vrou vir hom dat Op.14:17-20 daardie naweek in Pretoria vervul sou word. ‘Die swart mense se bloed gaan môre in Pretoria se strate vloei, so hoog soos die perde se tooms,’ het sy gesê.
My vriend het haar weer die Maandag gesien en vir haar gesê dat sy ‘n vals profeet is. Sy het eenvoudig gesê dat dit geestelik gebeur het, en dat mense dit nie kon sien nie. Sy het nie eintlik ‘n idee gehad van wat hierdie verse in Op.14 beteken nie. Om die teks reg te verstaan, moet ons dit met die res van die Skrif vergelyk.
Nóg ‘n engel het uit die hemelse tempel gekom (v.17). Soos Jesus in v.14, het hierdie engel ook ‘n skerp sekel gehad (v.17). Volgens Mt.13:39-42, 49-50 sal die Seun van die Mens sy engele uitstuur om die goddelose te versamel en hulle in die helse vuur te gooi (vgl. v.10). Dit sal vir ‘n laaste keer aan die einde van die wêreld gebeur, maar dit gebeur ook nou al wanneer ongelowiges doodgaan (Lk.16:22-24).
‘n Derde engel het van die hemelse altaar af gekom (v.18). Hy het gesag oor die vuur van die altaar gehad (v.18). Wat beteken dit? Die martelare het van die altaar af uitgeroep dat God hulle vyande sou oordeel (6:9-10). God het vir die engel gesê om in reaksie op hulle gebede die vuur van sy oordeel op dié te gooi wat hulle vermoor het (v.10, 8:3-5, 16:8-9, Mt.13:41-42, Lk.11:47-51, 1 Ts.2:14-16).
Die derde engel het met ‘n harde stem vir die tweede een gesê om sy sekel in die wingerd te steek (v.18). Omdat die land [Gk. gē] se druiwe ryp was vir God se oordeel in die parskuip, moes hy dit geoes het (v.18, Joël 3:13). Hy het sy sekel oor die land [Gk. gē] geswaai en die druiwe-oes ingesamel om dit in die groot parskuip van God se toorn te gooi (v.19). Die parskuip was groot, omdat God baie mense geoordeel het, en omdat sy toorn groot was. ‘n Verduideliking van hoe antieke parskuipe gelyk het, sal ons help om Johannes se beeld beter te verstaan.
‘n Parskuip het byna gelyk soos ‘n sement plaasdam met ‘n lae muurtjie. In die kant van die muur was daar gate met pype in. As die plaaswerkers klaar die druiwe in die parskuip gegooi het, het hulle met hulle kaalvoete ingeklim en dit uitgetrap. Die sap het deur die pype in vate ingeloop. Van daar af het hulle dit gegis om wyn te maak.
Johannes het hierdie beeld gebruik om God se toorn oor afvallige Israel te beskryf. Israel was die Here se wingerd (Jes.5:7a, Ps.80). Hy het alles vir haar gedoen, sodat sy goeie druiwe kon voortbring (Jes.5:1-2). Sy het egter nie die goeie vrug van bekering voortgebring nie, maar die suur druiwe van bloedvergieting en ongeregtigheid (Jes.5:3-4, 7b, Jer.2:21, Mt.21:33-39, Jh.15:2, 6).
Daarom het die Here besluit om sy wingerd te oordeel (Jes.5:5-6, Esg.15, Mt.21:40-46, Jh.15:2, 6). Hy het dit in die parskuip gegooi en buite die stad (Jerusalem) uitgetrap (v.20). Hy het dit buite die stad gedoen, omdat hulle Hóm uitgewerp het en buite die stad gekruisig het (Jh.19:17, Heb.13:12, Gn.3:23-24, Nm.5:1-4, 15:35-36, Mt.21:39). Net soos wat hulle Hom nie as deel van die aardse Jerusalem beskou het nie, het Hy hulle nie as deel van die hemelse Jerusalem beskou nie (22:14-15, Lk.13:28).
Hy het sy klere en voete in hulle bloed gewas, soos wat Hy dit in die geskiedenis met Edom, Babilon, Juda en die nasies gedoen het (v.20, 19:13, 15, Ps.58:11-12, Jes.63:1-7, Jer.51:33, Klg.1:15, Joël 3:13). In 70 n.C. het die Jode se bloed uit die parskuip van God se toorn gevloei. In die oorlog was die Romeine se perde tot aan hulle tooms met die Jode se bloed besmeer (v.20). Die bloed het vir omtrent 300 km [Gk. 1600 stadia] gevloei, die lengte van die Beloofde Land (v.20). Die punt is dan dat God die hele land geoordeel het. Die ‘wyn’ van hulle bloed is in v.10 in die beker van God se toorn geskink, en sou in hfst.16 in die bakke van sy oordeel gegooi word.
So goed soos wat die Here is wanneer dit by die redding van sondaars kom (v.14-16), so streng is Hy oor dié wat weier om hulle te bekeer (v.17-20). “Let dan op die goedertierenheid en die gestrengheid van God” (Rm.11:22). Moet asb. nie vir ‘n oomblik dink dat die God van die Ou Testament strenger is as die Jesus van die Nuwe Testament nie.
Aan die ander kant moet ons nie dink Jesus is ‘n sadis wat daarvan hou om streng te wees nie. Volgens Thomas Watson is Hy soos ‘n by wat van nature heuning gee, en jou net sal steek as jy Hom kwaad maak.[4] Dit is deel van sy karakter om sondaars te red. “Want God het sy Seun in die wêreld gestuur nie om die wêreld te veroordeel nie, maar dat die wêreld deur Hom gered kan word.” (Jh.3:17).
Hy het alles moontlik gedoen dat mense van hulle sonde gered kan word. Waar Israel as God se wingerd gefaal het, was Jesus die Ware Wingerd wat goeie en aanneemlike vrugte vir Hom voortgebring het (Jh.15:1). In sy lewe en dood het Hy die Vader behaag. Uit liefde vir die Vader het Hy gewilliglik sy lewe gegee, sodat ons nie in die parskuip van God se toorn hoef te beland nie.
Met diep droefheid en liefde vir sy Seun en vir sondaars, het die Vader vir Jesus in die parskuip van Golgota verbrysel: “Maar dit het die HERE behaag om Hom te verbrysel” (Jes.53:10). Aan die kruis het die Vader Hom getrap totdat Hy een bloed massa was.
O, mag die Vader en die Seun se liefde ons harte smelt. Mag dit by ons aandring om in Hom te glo. Mag dit ons help om deur geloof in die Ware Wingerd te bly, sodat ons die gesonde druiwe van gehoorsaamheid en bekering sal dra (Jh.15:2-8). Mag dit ons gewetens wond om nie aan te hou met die sonde wat Hom so diep en dodelike gewond het aan die kruis nie: ons hoogmoed, selfsug, jaloesie, bitterheid, wellus, kleingeloof, twyfel, vuil taal, leuens, diefstal, egbreuk, opstandigheid, geestelike luiheid, ontrouheid, ongehoorsaamheid, geskinder, materialisme en baie ander sondes.
Iemand wat aanhou om die saad van sy of haar sondige gedagtes, woorde en dade te saai, sal die Here se oordeel oes:
- “Wie onreg saai, sal onheil maai” (Sp.22:8).
- “Want hulle saai wind, maar hulle sal storm maai” (Hos.8:7).
- “Moenie dwaal nie; God laat Hom nie bespot nie [‘moenie dink jy gaan daarmee wegkom nie’]; want net wat die mens saai, dit sal hy ook maai. Hy wat in sy vlees saai, sal uit die vlees verderf maai; maar hy wat in die Gees saai, sal uit die Gees die ewige lewe maai.” (Gal.6:7-8).
Uiteindelik sal jy deel van die bloedbad word (v.20). Maar dit hoef nie so te wees nie. “Soek die HERE terwyl Hy nog te vinde is; roep Hom aan terwyl Hy naby is. Laat die goddelose sy weg verlaat en die kwaaddoener sy gedagtes; en laat hy hom tot die HERE bekeer, dan sal Hy hom barmhartig wees; en tot onse God, want Hy vergeef menigvuldiglik.” (Jes.55:6-7).
Moenie die Here se goedheid misbruik nie. Hy is nie goed en geduldig, sodat ons met ons sonde kan aanhou nie. Tot nou toe het Hy Suid-Afrika en die res van die wêreld se sonde verdra, omdat Hy mense tot bekering wil lei (Rm.2:4, 2 Pt.3:9). Moenie dom wees en die strengheid van Jesus Christus kies, as Hy met beide hande sy goedheid na jou toe uitstrek nie.
[1] Ons moenie die implikasie hiervan te ver voer, sodat ons dink gelowiges moet deur of tot engele bid nie. Om so te dink sou tekste soos 19:10, 22:8-9 en Kol.2:18 weerspreek.
[2] https://www.youtube.com/watch?v=Ums9X9xJrZA
[3] Die volledige getuienis is beskikbaar by https://www.youtube.com/watch?v=r8jsUiTuPIA. Ek sal enigiemand aanspoor om daarna te luister – dit is aangrypend.
[4] Thomas Watson, A Body of Divinity, p.93
[/column]