“Sewe weke moet jy tel; vandat die sekel die eerste keer in die ongesnyde graan geslaan word, moet jy sewe weke begin tel. Dan moet jy die fees van die weke hou vir die Here jou God ooreenkomstig die vrywillige offer van jou hand wat jy sal gee, namate die Here jou God jou sal seën. En jy moet vrolik wees voor die aangesig van die Here jou God, jy en jou seun en jou dogter en jou slaaf en jou slavin en die Leviet wat in jou poorte is, en die vreemdeling en die wees en die weduwee wat by jou is, op die plek wat die Here jou God sal uitkies om sy Naam daar te laat woon. En jy moet daaraan dink dat jy ‘n slaaf in Egipte was; en jy moet hierdie insettinge sorgvuldig hou.” (Deuteronomium 16:9-12).
(1) Wanneer is die fees gehou? (verse 9-11)
(2) Wat het by die fees gebeur? (verse 10-12)
Verbeel jou jy’s 'n toeris by die Ou Testamentiese Fees van Weke (die Fees van die Oes óf Pinksterfees) in Jerusalem. Daar is 'n vrolike atmosfeer in die lug. God het reën en 'n groot oes gegee. Wat sien jy by die fees? Priesters in donkerblou klere wat die varsgesnyde eerstevrug van die koringoes in die lug waai (Numeri 28:26). In die strate sien jy bokke, ramme, bulle, en lammers. Party het 'n lang been of 'n kort stert, maar nie één is blind of gebreklik nie (Levitikus 22:21-23). Jy sien mense wat vrywillige geskenke en offers bring volgens die voorspoed waarmee die Here hulle boerdery geseën het (v.10, 17). Daar is seuns, dogters, slawe, uitlanders, Leviete, priesters, weduwees, en weeskinders wat eet, feesvier, en die Here prys (v.11). Die kinders en slawe het gehelp met oes en deel nou in die vreugde. Boere het nie hul landerye se hoeke geoes nie, maar dit gelos vir die armes, weduwees, weeskinders, en uitlanders. Ook gerwe wat deur die werkers vergeet of laat val is, is gelos vir hierdie mense (Levitikus 19:9-10, 23:22, Rut 2). Juis daarom is ook die arm mense in Israel bly oor die oes. Die Leviete moes het 'n tiende van die oes gekry en dus is húlle bly oor die oes (Deuteronomium 12:18-19, 14:27-29, 26:1-15). Almal deel saam in die vreugde van God se sorg vir sy volk.
Wat hoor jy by die fees? Daar is vrolikheid en musiek. Daar is Joodse mans wat sing en dans (v.11, 16). Jy luister na die gesprekke van die mense wat op die muurtjie sit en gesels; mense wat in kringetjies staan; mense wat in die son sit en gesels. Wat sê hulle? Hulle praat oor die harde slawediens in Egipte; oor God se wonders deur die tien plae; oor sy mag by die Rooisee; oor sy kneg Moses; oor die Sinaï berg waar God vyftig dae ná die uittog uit Egipte die Tien Gebooie gegee het; oor gehoorsaamheid aan God se heilige wet (v.12). 'n Slaaf word nader getrek en kry ekstra stuk vleis. “Óns was slawe in Egipte. Hoe kan ek my slawe hardhandig hanteer”, sê 'n ou man met 'n lang grys baard. Wat ruik jy? Die aroma van gebraaide bees, bok, en skaapvleis. Die geur van varsgebakte brood hang in Jerusalem se strate (Numeri 28:26-31). Dít is wat by die fees gebeur het.
Watse lesse is daar vir ons om te leer uit Deuteronomium 16:9-12? [i] God besluit hóé, wánneer, wáár Hy aanbid wil word. In die geval van Israel het Hy gesê dat hulle dit presies vyftig dae ná die Fees van Ongesuurde Brode moes hou. Hy wou hê dat dit in die plek moes wees wat Hý uitkies, naamlik Jerusalem. Hy wou hê dat hulle sekere offers by hierdie fees moes bring, en dat hulle moes juig en jubel. In die Nuwe Testament wil God hê dat ons Hom in Gees en waarheid moet aanbid (Johannes 4:24). ‘In Gees’ beteken dat ons op enige plek die Here kan aanbid. Dáár waar gelowiges vergader sal die Here met ons ontmoet. Dit hoef nie soos in die Ou Testament op 'n spesifieke plek te wees nie. ‘In Gees’ beteken ook dat óns gees deur God se Gees gedryf moet word. Ons moet met blydskap en oorgawe kom wanneer ons die Here aanbid. Hy wil hê dat ons in Hom moet bly wees en dat ons met vreugde moet aanbid (v.11, Psalm 100:2, Filippense 4:4). Ons moet gewillig en vrywillig die Here dien en aanbid (v.10,2 Korintiërs 9:7). Jesus het met vrywilligheid sy lewe aan ons gegee (Johannes 10:18), en ons moet dieselfde doen in ons diens aan Hom. Aanbidding ‘in waarheid’ beteken dat ons God aanbid volgens die waarheid van sy Woord. As Hy sê dat ons sy Woord moet sing, kan ons nie self besluit dat ons ander liede wil sing nie. As Hy sê dat ons die Woord moet lees en preek, kan ons nie morele sede-lesse gee en voorlees uit ander boeke van ons keuse nie. God sê duidelik vir ons in sy Woord hoe Hy aanbid wil word.
[ii] Die Israeliete kon nie dat hulle groot oes 'n verskoning word vir waarom hulle nie by die fees in Jerusalem kon wees nie. Baie mense vandag laat God se geskenke hulle weghou van die Here, sy Woord, en sy kerk af. Hulle bid vir kinders, en wanneer die Here vir hulle kinders gee, word dít die rede hoekom hulle uit die kerk uit wegbly. Hulle bid vir voorspoed in hulle besigheid, en sodra die Here dit gee werk hulle van vroeg tot laat, sodat hulle nie meer tyd het vir stiltetyd of die samekomste van gelowiges nie. Hulle bid vir gesondheid, en wanneer hulle dit ontvang gebruik hulle dit tot hulle eie voordeel en nie vir die Here se eer nie. Hulle bid vir 'n gelukkige gesin, en wanneer hulle wense bewaarheid word geniet hulle die kuier saam met familie of 'n piekniek of hulle ry die kinders sport toe op Sondae – hulle het van die Here vergeet. Moenie dat God se gawes jou wegtrek van die Gewer af nie. Laat dit jou eerder ná Hom toe dryf, sodat jy Hom dank en loof vir sy goedheid en genade aan jou.
[iii] Die Israeliete moes onthou waaruit die Here hulle gered het (Egiptiese slawerny). Jy moet ook onthou waaruit God jou gered het. Laat die nagmaaltafel 'n geleentheid wees waarby jy onthou hoe die Here jou uit verskriklike sonde gered het. Dan sal jy Hom meer loof. In die hemel sal jy vir ewig die merke in Jesus se hande en voete sien. Jy sal vir ewig onthou waaruit die Here jou gered het. Jy sal Hom vir ewig loof en dank vir jou verlossing en vir sy groot liefde. [iv] In Handelinge 2 het Jesus die Gees uitgestort soos reën en 'n groot oes van 3000 siele ingesamel. Bid vir 'n oes van bekerings. En dank God dan vir daardie bekerings. So sal ons deel in die blydskap oor die oes.