“Loof die Here, want Hy is goed, want sy goedertierenheid is tot in ewigheid! Dit moet die verlostes van die Here sê, wat Hy uit die nood verlos het en uit die lande versamel het, van die ooste en die weste, van die noorde en van die see af. Hulle het gedwaal in die woestyn, op woeste paaie; ‘n stad om in te woon het hulle nie gevind nie. Honger, ook dors was hulle; hulle siel het in hulle versmag. Toe het hulle die Here aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle gered. En Hy het hulle gelei op ‘n regte pad om te gaan na ‘n stad om in te woon. Laat hulle die Here loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders; want Hy het die dorstige siel versadig en die hongerige siel met die goeie vervul.” (Psalm 107:1-9)
Ek onthou twee geleenthede waar mense vir my gesê het: “Die beproewings hou net nie op nie. Dit is een ding na 'n ander. Sal dit ooit ophou?” Vir my was 2012 só 'n jaar. Het jy al sulke tye ervaar? Psalm 107 help ons in hierdie verband. Dit beskryf vir ons hoe God se volk baie beproewinge moes deurgaan, maar hoe God hulle uit elkeen gered het. In 'n ander Psalm staan daar: “Menigvuldig is die teëspoede van die regverdige, maar uit dié almal red die Here hom.” (Psalm 34:20). En dít is die les wat ons in Psalm 107 leer.
[a] Waar hulle was. God se volk was verstrooi. Hulle was in Egipte. En later was hulle in Babilon. Hulle was in Assirië en in verskeie ander lande. Of soos v.3b dit beskryf: die ooste, die weste, die noorde en die suide. Die ooste is die plek waar die son opkom en in die bloedige woestyn beteken dit nogal iets. Die weste verwys na die Middellandse See waar storms baie matrose se lewens eis (sien v.23 en verder). Assirië en Babilon, die lande waarheen Israel ontvoer is, is in die noorde. In die suide is die Rooi See. Toe Israel uit Egipte kom het God hulle finaal van slawerny gered toe hulle deur die Rooi See is.
[b] Wat God gedoen het. God het hulle uit die vier windrigtings versamel Psalm 106:47 beskryf hulle gebed: “Verlos ons, Here onse God, en versamel ons uit die nasies, dat ons u heilige Naam kan loof en ons beroem in u lof!” God het geantwoord. “Dit moet die verlostes van die Here sê, wat Hy uit die nood verlos het en uit die lande versamel het...” (Psalm 107:2-3a). In 1948 het daar iets soortgelyk gebeur toe baie Jode teruggekeer het na Israel. En deur die vespreiding van die evangelie versamel God sy uitverkorenes (Matteus 24:31). In die nuwe Jerusalem is daar ingange in die vier rigtings van die aarde, sodat gelowiges uit die al die nasies kan inkom (Openbaring 21:13, 24, 26). Soos God sy volk uit die lande verlos het, verlos Hy ons deur die kruis van die wêreld.
[c] Wat hul reaksie was. God se volk word opgeroep om Hom te loof en te dank (v.1). Dit is die verlostes wat Hom dank (v.2a). Ons dank Hom vir redding. Ondankbare mense is dikwels ongeredde mense. Jesaja sê God sal kermkouse verander in mense wat sy lering aanneem (Jesaja 29:24). Romeine 1:21 goddelose mense wat nalaat om God te dank. Paulus leer in Filippense 2:14 dat ons alles moet doen sonder om te kla. Hierdie vers staan in die konteks van redding en evangelisasie (sien Filippense 2:12-15). Paulus se punt is dít: ongelowiges kla – wees anders! Judas 16 wys dat ondankbaarheid 'n kenmerk is van vals leraars: “Hulle is murmureerders wat oor hul lot klae...” Ek het onlangs 'n lelike streek van ondankbaarheid in myself gesien. Ek het my voorgeneem om die Here daagliks en bewustelik te dank. Almal in die huis het nou deel hieraan. Ná ete moet elkeen vyf dinge noem waarvoor hy dankbaar is. Daarna dank ons saam in gebed. My goeie vriend Johan Delport het sy gemeente uitgedaag om binne ses maande 1000 ‘dankies’ neer te skryf. Die voorbeeld van wyle Martin Holdt is waardig om na te volg. Hy het vir 'n tydperk in sy lewe drie keer per dag dinge neergeskryf waarvoor hy dankbaar is. Volg ook Israel se voorbeeld: bid vir uitkoms en dank die Here as jy die lig aan die einde van die tonnel sien.
Swerftog (v.4-9)
In Jamie Uys se Beautiful People het 'n jong pelikaan soos 'n swerwer in die hitte van die Kalahari-son rondgedwaal en van dehidrasie gevrek. [a] Waar hulle was. Soos die jong pelikaan het Israel in die woestyn rondgeswerf – vir 40 jaar. Hulle was sonder kos en water (v.5). Hulle het in tente gebly en het geen vaste blyplek gehad nie (v.4). Eksodus wys hoe die water by Mara te bitter was om te drink. By Rafidim het die son warm geskyn, maar daar was nie water nie. In Eksodus 16 grom hulle mae van die honger. En in Numeri 11 raak hulle dik vir brood en soek hulle vleis.
[b] Wat God gedoen het. God het hulle gevoed. Hy het vir hulle water gegee. En Hy het hulle deur 'n wolk en vuurkolom na 'n permanente woning toe gelei (v.6-7). Is jy tans in 'n situasie wat jou benoud maak? Roep uit tot die Here (v.6). Sy belofte is: “en roep My aan in die dag van benoudheid: Ek sal jou uithelp, en jy moet My eer.” (Psalm 50:15). Is jy honger en dors? Kort jy die noodsaaklike lewensmiddele? Bid (v.6). Sal Jesus jou beveel om vir jou daaglikse behoeftes te bid en dit nie gee nie (Matteus 6:11)? Het jy 'n innerlike honger en dors wat nie versadig word nie? Moet dit nie probeer versadig met geselskap, dwelms, drank, seks, kos, geld, besittings, of enige so iets nie. Jy sal nie versadig word nie. God sê in Jeremia 2:13: “Want my volk het twee verkeerde dinge gedoen: My, die fontein van lewende water, het hulle verlaat om vir hulle reënbakke uit te kap, gebarste reënbakke wat geen water hou nie.” Les jou dors by Jesus. Stil jou honger by Hom. “...elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word ‘n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe.” (Johannes 4:14). Joh 6:35 En Jesus sê vir hulle: “Ek is die brood van die lewe; wie na My toe kom, sal nooit honger kry nie; en wie in My glo, sal nooit dors kry nie.” (Johannes 6:35). C.S. Lewis het êrens gesê: “If you find in yourself a desire which nothing in this world can satisfy, the most probable explanation is that you were made for another world.” Smag na God soos Dawid gedoen het (Psalm 63:2). Los selfs kos en water (vas) om te wys dat jou honger en dors na God groter is.
Christene is soos Israel wat in die woestyn rondswerf. Ons is pelgrims op aarde. Ons is soos Abraham: “Deur die geloof het hy as vreemdeling gaan woon in die land van belofte soos in ‘n vreemde land en in tente gewoon met Isak en Jakob, die mede-erfgename van dieselfde belofte. Want hy het die stad verwag wat fondamente het, waarvan God die boumeester en oprigter is.” (Hebreërs 11:9-10). Jesus is die Weg waarop ons wandel na ons permanente woning – die hemelse Jerusalem (Johannes 14:6).
Ek hoor hoe sommige van my lesers kapsie maak: “Jy sê ek moet tot die Here roep. Ek doen dit al vir maande, maar Hy hoor nie my gebed nie.” Ondersoek jouself. As jy in sonde lewe sal die Here nie jou gebed antwoord nie (Psalm 66:18). As jy bitter is teenoor iemand sal God jou ook nie vergewe nie (Matteus 6:14-15). Het jy huweliksprobleme wat jy nie wil uitsorteer nie? Dan sal God jou nie hoor nie (1 Petrus 3:7). Miskien is jy ongered (1 Petrus 3:12). Maar dalk troos Jesus jou met sy regterhand op jou skouer: “...‘n mens [moet] gedurig...bid en nie moedeloos word nie” (Lukas 18:1).
[c] Wat hul reaksie was. Die sterre in die Karoo lyk helderder as in Gauteng, omdat dit daar pikdonker is. God se liefde vertoon duideliker teen die agtergrond van Adam en sy nageslag se rebellie. Vers 8 se ‘mensekinders’ kan ook as ‘kinders van Adam’ verstaal word. Ons moet God prys vir sy troue liefde en wonderdade aan 'n rebelse mensdom. En ons moet Hom dank as Hy ons dors les en ons honger stil (v.8-9). Vir die moedelose siel is daar hoop. Moenie die soektog opgee nie. God het die honger en dors Israeliete versadig (v.5, 9). En in die Nuwe Testament belowe Hy: “Salig is die wat honger en dors na die geregtigheid, want hulle sal versadig word.” (Matteus 5:6).
Hosea het met 'n prostituut getrou. Sy het nie haar skandelike dade gelos nie, maar het nogsteeds rondgeslaap. Hosea het haar elke keer vergewe en teruggevat. Sy huwelik met die prostituut was 'n prentjie van God se huwelik met Israel. God se bruid het dikwels gesondig. En tog het Hy haar elke keer vergewe toe sy terugdraai. Watse groot liefde is dit wat vir sy vyande sterf? En dít is wat Jesus vir ons gedoen het (Romeine 5:8). Dank God vir sy groot liefde. En dank Hom dat daar emmers vol hoop is wanneer die beproewing nie wil ophou nie.